Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Στο εξωτερικό η νεολαία ξεσηκώνεται, στο εσωτερικό πότε;

Η ελληνική νεολαία στη Γερμανία και στο Παρίσι, διαμαρτυρήθηκε έντονα τόσο κατά του προέδρου της ελληνικής κυβέρνησης κ. Παπανδρέου όσο και κατά του αντιπροέδρου της κ. Πάγκαλου. Έχετε όλοι δει εξάλλου τα σχετικά βίντεο. Αναρωτιόμαστε πότε θα αντιδράσει και η νεολαία στο εσωτερικό της χώρας και κυρίως η σπουδάζουσα νεολαία, η οποία προς το παρόν ακολουθεί το βαθύ λήθαργο της ελληνικής κοινωνίας συνολικά, διατηρούμενη σε καταστολή από τα ελληνικά ΜΜΕ;;; Δεν εννοούμε φυσικά να αρχίσουν γιουχαϊσματα και τέτοια, αλλά ουσιαστική πολιτική αντίδραση με αιτήματα και στόχους. Η νεολαία στο εσωτερικό της χώρας, καπελωμένη από τις κομματικές παρατάξεις σύρεται υπνωτισμένη σε ένα μέλλον δουλοπρέπειας και εξαθλίωσης. Παγιδευμένη μέσα σε ένα πολιτικό σύστημα, το οποίο αδυνατεί προς το παρόν να αντιληφθεί ότι είναι ολοκληρωτικό και κατακερματισμένη από τα κομματικά συμφέροντα, δεν μπορεί να συγκροτηθεί και να αντιδράσει.
http://hassapis-peter.blogspot.com/2011/02/blog-post_2858.html

Κυριακή 27 Φεβρουαρίου 2011

Πεινάνε; Γιατί δεν τους δίνετε μία μερίδα Πράσινη Ανάπτυξη;

Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στα εκάστοτε επίκαιρα δεδομένα του νομισματικού πολέμου. Παρακολουθούμε κυρίως τις αλλαγές της ισοτιμίας ευρώ/δολαρίου, σε σχέση με την εκάστοτε πολιτική συγκυρία και την δραστηριότητα της φράου Μέργκελ, η οποία συνήθως επιδιώκει και πετυχαίνει την υποτίμηση του ευρώ έναντι του δολαρίου. Έτσι τα Γερμανικά προϊόντα γίνονται πιο φθηνά από τα αντίστοιχα αμερικάνικα και οι Γερμανικές εξαγωγές αυξάνονται.

Αυτή είναι η μία παράμετρος του νομισματικού πολέμου.
Η δεύτερη είναι η πορεία της Κινέζικης Οικονομίας.

Το κινέζικο νόμισμα ονομάζεται Ρενμίμπι (RMB) και όχι γουαν, όπως συνήθως αναφέρεται στην Ελληνική ειδησεογραφία. Το γουαν είναι το νόμισμα της Κορέας. Οι διεθνείς συναλλαγές της Κίνας γίνονται κυρίως με δολάρια.

Γιατί γίνεται αυτό;

Η διεθνής ισοτιμία του Ρενμίμπι, έναντι των κυριότερων διεθνών νομισμάτων, υπολογίζεται με ένα σύνθετο τρόπο στον οποίο κύρια παράμετρος είναι το δολάριο. Δηλαδή η ισοτιμία του ρενμίμπι έναντι των κυριότερων διεθνών νομισμάτων, εξαρτάται από το δολάριο. Άρα όταν υποτιμάται το δολάριο έναντι του ευρώ, φθηναίνουν έναντι των ευρωπαϊκών, εκτός από τα αμερικανικά και τα κινέζικά προϊόντα.
Είναι απόλυτα κατανοητό από τα παραπάνω ότι η φράου Μέργκελ έχει δύο νομισματικούς ανταγωνιστές στον αφανή νομισματικό και κατ’ επέκταση εμπορικό πόλεμο, που διεξάγεται τα τελευταία χρόνια. Μέχρι σήμερα αυτό ήταν το γενικό περίγραμμα μέσα στο οποίο, με επί μέρους τακτικές κινήσεις των βασικών παικτών, διαμορφώνονταν η μεγάλη εικόνα της διεθνούς γεωπολιτικής και γεωοικονομικής συγκυρίας.
Τις τελευταίες ημέρες, σε αυτό το γενικό πλαίσιο προστέθηκε αιφνιδίως και λόγω της εξέγερσης του αραβικού κόσμου, μία ακόμη παράμετρος που είναι η άνοδος της τιμής του πετρελαίου. Προσέξτε τώρα άλλο ένα πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει η φράου Μέργκελ.
Πάρα πολύ απλό παράδειγμα. Με συνήθη τιμή πετρελαίου τα 85 δολάρια/βαρέλι και συνήθη ισοτιμία ευρώ/δολάριο 1,35, ένα εργοστάσιο της BMW πλήρωνε 62,96 ευρώ για να αγοράσει ένα βαρέλι πετρέλαιο.
Σήμερα με τιμή πετρελαίου 98 δολάρια το βαρέλι, για να συνεχίσει η BMW να πληρώνει το ένα βαρέλι πετρέλαιο 62,96 ευρώ και να μην αυξηθεί το κόστος παραγωγής, πρέπει το ευρώ να υπερτιμηθεί σε ισοτιμία ευρώ/δολαρίου 1,55.
Εάν η φράου Μέργκελ ακολουθήσει την συνήθη μέχρι σήμερα διαδικασία και το ευρώ υποτιμηθεί έναντι του δολαρίου σε ισοτιμία 1,20, τότε η BMW θα πληρώσει το ένα βαρέλι πετρέλαιο 81,66 ευρώ.
Δηλαδή το κόστος παραγωγής θα αυξηθεί σημαντικά.
Βάσει των παραπάνω, ένα αυτοκίνητο BMW που στοιχίζει 20.000 ευρώ, είναι δυνατόν να πουληθεί στις ΗΠΑ στις ακόλουθες τρεις εναλλακτικές τιμές:
Α) 27.000 δολάρια (ευρώ/ δολάριο 1,35)
Β) 31.000 δολάρια (ευρώ/ δολαρίου 1,55)
Γ) 24.000 (ευρώ/ δολαρίου 1,20) + την αύξηση του κόστους παραγωγής λόγω πετρελαίου. Δηλαδή θα πουλιέται πάλι περίπου 31.000 δολάρια.
Καταλαβαίνουμε όλοι ότι αυτό το αυτοκίνητο BMW μάλλον θα στοιχίζει πάρα πολλά χρήματα και γι’ αυτό θα μείνει για πολύ καιρό στην βιτρίνα του αμερικάνου εισαγωγέα, που θα τολμήσει να εισάγει αυτό το αυτοκίνητο στις ΗΠΑ αυτή την εποχή.
Άρα η φράου Μέργκελ, δεν τολμάει αυτήν την εποχή ούτε να σκεφθεί να υποτιμήσει το ευρώ έναντι του δολαρίου γιατί θα πληρώσει το πετρέλαιο πιο ακριβά και προτιμά να βλέπει τα προϊόντα της να παραμένουν σχετικά ακριβά λόγω της υψηλής (έναντι του δολαρίου) τιμής του ευρώ. Τα παραπάνω όμως πραγματικά δεδομένα, εάν συνεχίσουν να ισχύουν για πολύ καιρό θα οδηγήσουν το ευρωπαϊκό ΑΕΠ σε μείωση το 2011. Άμεση συνέπεια η εκτόξευση του ευρωπαϊκού δημόσιου χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ και η όξυνση της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους, στην οποία τραγικός πρωταγωνιστής είναι η χώρα μας.

Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Άσχημα μαντάτα σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο για τα Χρηματιστήρια και σε μέσο-μάκρο πρόθεσμο επίπεδο για την ΕΕ και το ευρώ.
Άσχημα μαντάτα όμως από την άνοδο της τιμής του πετρελαίου παίρνει και η Κίνα, που εισάγει τεράστιες ποσότητες καυσίμων. Θα τα πληρώσει πολύ πιο ακριβά σε δολάρια και φυσιολογικά θα πουλήσει πιο ακριβά τα προϊόντα της στην Δύση.

Προσέξτε τώρα τις τελευταίες νομισματικές πρωτοβουλίες που πήρε η Κίνα.

Αύξησε και άλλο τα κεφάλαια, που πρέπει να κρατούν σαν αποθεματικά κεφάλαια οι κινέζικές τράπεζες, περιορίζοντας ακόμα περισσότερο την πιστωτική επέκταση. Δηλαδή την λιανική κατανάλωση και τις εισαγωγές ακριβών δυτικών προϊόντων. Και… αλλάζει το νόμισμα με το οποίο επιθυμεί να γίνονται οι διεθνείς συναλλαγές της (Επαναλαμβάνουμε ότι μέχρι σήμερα το νόμισμα που γίνονταν οι διεθνείς συναλλαγές της Κίνας ήταν το δολάριο).
Η Κίνα κρατά σαν νόμισμα συναλλαγών στο εσωτερικό της χώρας το Ρενμίμπι (RMB) και επιθυμεί-προτρέπει τους εμπορικούς της εταίρους, να επιλέξουν για τις διεθνείς συναλλαγές με την Κινέζικη Υπερδύναμη, ένα νέο νόμισμα που το ονομάζει offshore Ρενμίμπι (CNH).
Δηλαδή οι Άραβες πετρελαιοπαραγωγοί θα αποδεχθούν εθελοντικά, για το πετρέλαιο που πουλάνε στην Κίνα, να πληρώνονται με το νέο νόμισμα το offshore Ρενμίμπι.Μάλλον απίθανο το βλέπω αυτό. Τον λόγο που η Κίνα προχώρησε σε αυτήν την αλλαγή θα τον εξετάσουμε στο άμεσο μέλλον. Επίκειται, όπως αποδείξαμε παραπάνω, μία νέα όξυνση της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους. Εύλογα η θέση της χώρας μας θα επιδεινωθεί και εξ αυτού του γενικού λόγου, αλλά και γιατί το περιβόητο μνημόνιο αποτυγχάνει να πιάσει τους στόχους που θέτει η ίδια η Τρόικα, σε ύφεση, ανεργία, πληθωρισμό κλπ.
Σήμερα μπροστά στην επερχόμενη θύελλα, η μοναδική σωτηρία -όπως έχουμε πει πολλές φορές- είναι η επαναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους που θα επιφέρει άμεσα μείωση των τόκων εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους και αυτόματα πόρους για την ανάπτυξη.
Όμως, ο Γιώργος Παπανδρέου και η υπό αυτόν ηγετική ομάδα, συνεχίζουν να απορρίπτουν μετά βδελυγμίας αυτήν την προοπτική. Τον ακούσαμε να το επαναλαμβάνει κατηγορηματικά κατά την πρόσφατη κοινή συνέντευξη του με την φράου Μέργκελ.
Αντί να θέσει τον μείζονα στόχο «Κύριοι έρχεται θύελλα είτε θα αποδεχθείτε σήμερα την επαναδιαπραγμάτευση για να την αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί ενωμένοι και χωρίς προβλήματα, είτε ετοιμαστείτε να δείτε τις τράπεζες σας να χρεοκοπούν όταν ξεσπάσει η καταιγίδα», δεν πέτυχε να πάρει εδώ και τώρα ούτε τον ελάσσονα στόχο της επιμήκυνσης.
Αλλά για την Πράσινη Ανάπτυξη δεν έχουμε κανένα παράπονο! Αφού ακούσαμε στην ίδια συνέντευξη μια ακόμα σχετική “διάλεξη” από τον Γιώργο Παπανδρέου…
Πεινάνε; Γιατί δεν τους δίνετε μία μερίδα Πράσινη Ανάπτυξη;
ΠΗΓΗ

«Η μερική στάση πληρωμών μπορεί να αποτελέσει δώρο στους πιστωτές»

Ανεξάρτητα απ το ορθό ή το λάθος της άποψης η ΑΝΑΛΥΣΗ της ειναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ και μπορουν να την κατανοήσουν και οι μη γνωρίζοντες οικονομικά… Αν πιστέψουμε τις δηλώσεις των ευρωπαίων υπεύθυνων, οι οποίες επιβεβαιώνονται από εκείνες του έλληνα πρωθυπουργού, Γιώργου Παπανδρέου, δεν τίθεται -επισήμως τουλάχιστον- ζήτημα αναδιάρθρωσης του χρέους του ελληνικού κράτους. Ομως, απ’ ό,τι φαίνεται, το σύνολο των καλά κατατοπισμένων οικονομολόγων συμφωνεί στο γεγονός ότι το βάρος του χρέους θα συνεχίσει να είναι αβάσταχτο. Πράγματι, στα τέλη του 2011, το ύψος του θα ανέρχεται πιθανότατα στο 140% του ΑΕΠ της χώρας, ενώ τα επιτόκια με τα οποία δανείζεται η χώρα εξακολουθούν να μη μειώνονται παρά την ύπαρξη ενός σχεδίου βοηθείας προς τη χώρα. Αντί για την προοπτική μιας αναδιάρθρωσης, οι ευρωπαίοι ιθύνοντες δείχνουν να δίνουν προτεραιότητα σε μια άλλη λύση: να χορηγηθεί στην Ελλάδα ένα δάνειο από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης, με χαμηλότερο επιτόκιο από εκείνο της αγοράς, για να κατορθώσει με αυτά τα χρήματα το ελληνικό κράτος να προβεί στην πρόωρη αποπληρωμή ενός μέρους του χρέους. Η ιδέα δεν είναι κακή. Με αυτήν την «εξαγορά», η Ελλάδα θα μπορούσε επιπλέον να επωφεληθεί από την ιδιαίτερα χαμηλή τιμή στην οποία αποτιμώνται οι τίτλοι του χρέους της στις αγορές ομολόγων… Ομως, εάν πρόκειται για μια καλή ιδέα, γιατί να μην προχωρήσει κανείς περισσότερο; Αραγε, δεν θα μπορούσε απλούστατα το ελληνικό κράτος να μειώσει μονόπλευρα την αξία των υποχρεώσεών του προς τους πιστωτές, εξισώνοντάς την με τις ισχύουσες σήμερα τιμές στις αγορές ομολόγων; Πρακτικά, αυτό ονομάζεται μερική στάση πληρωμών… Ωστόσο, μια στάση πληρωμών αυτού του τύπου δεν θα ζημίωνε κανέναν. Ας εξηγήσουμε γιατί. Οταν ένα κράτος δανείζεται χρήματα από κάποιον «παίκτη» που δραστηριοποιείται στην οικονομική σφαίρα (τράπεζες, νοικοκυριά, αμοιβαία κεφάλαια, ασφαλιστικά ταμεία κ.λπ.), υπόσχεται ότι θα του επιστρέψει το ποσό που δανείστηκε (ας πούμε 1.000 ευρώ) σε μια καθορισμένη ημερομηνία (στις 20 Φεβρουαρίου του 2021 για παράδειγμα). Για το διάστημα που μεσολαβεί μέχρι εκείνη την ημερομηνία, το κράτος αναλαμβάνει την υποχρέωση να καταβάλλει ως ετήσιο τόκο ένα ποσό το οποίο αναφέρεται στη σύμβαση δανεισμού και το οποίο καθορίζεται άπαξ και διά παντός (ας πούμε 50 ευρώ κάθε χρόνο μέχρι το 2021). Αυτό το τίμημα ή ετήσιο κόστος του δανείου (50 ευρώ τόκος ανά 1.000 ευρώ δανεισθέντος ποσού) περιγράφεται με τον όρο επιτόκιο. Λέμε τότε ότι εκείνη την ημέρα το κράτος δανείστηκε με επιτόκιο 5%. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι, καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας, γι’ αυτό το κράτος το επιτόκιο θα παραμείνει το ίδιο. Ομως, στη δευτερογενή αγορά τίτλων κρατικού χρέους, το πραγματικό επιτόκιο για τους κατόχους τίτλων του χρέους μπορεί να είναι διαφορετικό από εκείνο που αρχικά καθορίστηκε στη σύμβαση με την οποία συνήφθη το δάνειο. Στην «αγορά των μεταχειρισμένων», όπως θα μπορούσαμε να την αποκαλέσουμε, η τιμή ενός τίτλου προσαρμόζεται ακολουθώντας τις διακυμάνσεις της προσφοράς και της ζήτησης. Εάν οι νέοι δυνητικοί αγοραστές έχουν επιφυλάξεις για τη δυνατότητα του συγκεκριμένου κράτους να αποπληρώσει τα 1.000 ευρώ μετά από μια δεκαετία, δεν θα είναι διατεθειμένοι να αγοράσουν τους τίτλους που προσφέρουν για πώληση οι σημερινοί τους κάτοχοι στην τιμή των 1.000 ευρώ. Για να πεισθούν οι νέοι δανειστές να αγοράσουν τους τίτλους παίρνοντας τη θέση των πωλητών, οι τελευταίοι πρέπει να δεχθούν να τους κάνουν μια έκπτωση. Και, αν υποθέσουμε ότι οι φόβοι των υποψήφιων αγοραστών είναι ιδιαίτερα σοβαροί, ίσως οι πωλητές -στην προσπάθειά τους να απαλλαγούν από αυτούς τους τίτλους- να αναγκαστούν να συμβιβαστούν με ένα τίμημα 500 ευρώ αντί των 1000. Για τους αγοραστές, τα 500 ευρώ είναι η τιμή που θεωρούν σωστή, καθώς ενσωματώνουν σε αυτήν την τιμή τον κίνδυνο της μη αποπληρωμής του ποσού, τον οποίο θεωρούν πιθανό (σε αυτήν την περίπτωση φαντάζονται ότι οι πιθανότητες να επέλθει αυτός ο κίνδυνος είναι μία στις δύο). Μπορούμε να περιγράψουμε την κατάσταση και με διαφορετικό τρόπο, λέγοντας ότι τώρα το επιτόκιο του δημόσιου χρέους είναι 10% (καθώς τα ομόλογα ανταλλάσσονται στη δευτερογενή αγορά προς 500 ευρώ ενώ συνεχίζουν να αποφέρουν κάθε χρόνο 50 ευρώ στους νέους κατόχους τους). Βέβαια, όσον αφορά το κόστος του δανεισμού του εν λόγω κράτους, τίποτε δεν αλλάζει. Η μόνη αλλαγή αφορά τις μελλοντικές εκδόσεις τίτλων του κρατικού χρέους: αν το κράτος επιθυμεί να βρει αγοραστές, θα υποχρεωθεί να τους προσφέρει συνθήκες απόδοσης οι οποίες να είναι όμοιες με εκείνες της δευτερογενούς αγοράς. Ετσι, ένα νέο δάνειο 1.000 ευρώ θα συνεπάγεται πλέον χωρίς αμφιβολία την πληρωμή τόκων 100 ευρώ το χρόνο. Τα παραπάνω μας επιτρέπουν να κατανοήσουμε τους λόγους για τους οποίους το συμφέρον ενός κράτους συνίσταται στο να «εξαγοράζει το χρέος» του όταν τα επιτόκια στην αγορά είναι υψηλά. Αυτή τη στιγμή, η τιμή των τίτλων του ελληνικού χρέους στη δευτερογενή αγορά είναι κατά 30% χαμηλότερη σε σχέση με την τιμή έκδοσης. Συνεπώς, για την Ελλάδα είναι η κατάλληλη στιγμή να επωφεληθεί από αυτή τη γερή έκπτωση. Αν η Ελλάδα δανειστεί από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης το 70% του συνολικού ποσού στο οποίο ανέρχεται το χρέος της, τότε θα μπορούσε να αποπληρώσει το 100% του χρέους της. Συνεπώς, στα τέλη του 2011, ο δανεισμός της θα αντιστοιχούσε στο 98% του ΑΕΠ της χώρας. Ετσι, σε αυτήν την εξοικονόμηση θα μπορούσε ίσως (και επιτέλους!) να προστεθεί και η πτώση των επιτοκίων στις μελλοντικές εκδόσεις τίτλων, δεδομένου ότι με αυτή την ενέργεια θα έχει περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό ο κίνδυνος της στάσης πληρωμών… Ωστόσο, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης δεν λογαριάζει να προχωρήσει τόσο μακριά. Οι αριθμοί που κυκλοφορούν ανεπίσημα κάνουν λόγο μάλλον για το ένα πέμπτο του ελληνικού χρέους. Τι θα εμπόδιζε σε αυτήν την περίπτωση το ελληνικό κράτος να αντλήσει έμπνευση από αυτήν την ωραία ιδέα και να προχωρήσει πιο μακριά; Και μάλιστα χωρίς να χρειάζεται να καταφύγει σε όλη αυτή την χρηματοοικονομική διαδικασία ; Θα ήταν αρκετό να αναγγείλει ότι, όταν οι τίτλοι του χρέους της χώρας φθάσουν στη λήξη τους, δεν θα εξοφλούνται προς 1.000 ευρώ αλλά προς 700 ευρώ (τιμή η οποία για παράδειγμα θα μπορούσε να καθοριστεί την 1η Μαρτίου του 2011): έτσι, σε κάθε λήξη μιας σειράς τίτλων, θα επωφελείται από αυτήν την έκπτωση και θα πληρώνει μικρότερο ποσό. Παρόμοια ενέργεια μπορεί να φαντάζει βίαιη, και στην πράξη αποτελεί μερική αποποίηση χρέους. Ομως, αν κάτι είναι πραγματικά απίστευτο, είναι το γεγονός ότι κανείς δεν θα ζημιωνόταν από αυτήν. Οπως είδαμε, το κράτος θα κέρδιζε το 30% του χρέους του. Κι οι σημερινοί πιστωτές δεν θα είχαν λόγο να παραπονιούνται καθώς τα 700 ευρώ είναι ακριβώς η τιμή την οποία οι ίδιοι θεωρούν δίκαιη αυτή τη στιγμή (λόγω του κινδύνου της στάσης πληρωμών). Αυτό σημαίνει ότι, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των πιθανοτήτων στους οποίους βασίζουν τις εκτιμήσεις τους, δεν περιμένουν να εισπράξουν περισσότερα τη στιγμή της λήξης. Ε, λοιπόν, ας επιταχύνουμε την έλευση αυτού του κινδύνου : η έλευσή του τώρα ακυρώνει τον κίνδυνο στο μέλλον. Εάν αντικατασταθεί η αρχική υπόσχεση για πληρωμή 1.000 ευρώ (υπόσχεση η οποία βαρύνεται με υψηλό κίνδυνο μη εκπλήρωσης) με την υπόσχεση για πληρωμή 700 ευρώ (η οποία καθίσταται πολύ πιο σίγουρη λόγω της συνολικής μείωσης του χρέους), η μοίρα των σημερινών πιστωτών παραμένει αναλλοίωτη. Με αυτή τη λύση, οι μόνοι ζημιωμένοι είναι όσοι έχουν ήδη χάσει: όλοι όσοι είχαν αγοράσει τους τίτλους προς 1.000 ευρώ κι αναγκάστηκαν να τους ξεπουλήσουν προς 700 ευρώ (ή όσοι αναγκάστηκαν να εγγράψουν ζημίες στον ισολογισμό τους). Αντίθετα, η μη κήρυξη μερικής στάσης πληρωμών θα ισοδυναμούσε με ένα δώρο προς τους σημερινούς πιστωτές, πληρώνοντάς τους κατά τη λήξη του δανείου 1.000 ευρώ για κάτι που αγόρασαν μονάχα προς 700 ευρώ… επικαλούμενοι έναν κίνδυνο ο οποίος τελικά δεν επήλθε! Τι εμποδίζει το ελληνικό κράτος να κηρύξει μερική στάση πληρωμών; Σε κάθε περίπτωση, δεν πρόκειται για τους «οικονομικούς λόγους».
Του LAURENT CORDONNIER
Καθηγητή Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Lille

Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

Υπάρχει λύση, αλλά ποιός θα τολμήσει;

Αδιέξοδα;
Ποιο είναι τα βασικό μας πρόβλημα; Ακόμα και σε αυτό θα δυσκολευτούμε να συμφωνήσουμε. Αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε, γιατί ασυμφωνία σε «ποιο είναι το πρόβλημα» είναι πλέον θανάσιμο θέμα. Στην διαπίστωση του «πού είμαστε», είναι ζωτικής σημασίας να αποτυπώσουμε «τι» έχει χρηματοδοτήσει την κατάστασή μας μέχρι εδώ, και το επαναλαμβάνω: Αναδιανομή πλούτου που είχε μαζευτεί στην Ελλάδα πριν το 1981. Αναδιανομή κεφαλαίου που είχε βγει εκτός Ελλάδος μέχρι το 1997. Αναδιανομή επιδοτήσεων και παροχών από την Ε.Ε. Αναδιανομή μελλοντικών εισπράξεων με τις διάφορες ψευτο-ιδιωτικοποιήσεις και ΣΔΙΤ, μέχρι και σήμερα. Και, συνέχεια με δανεικά. Η μη αύξηση δανεικών επί Σημίτη ήταν βασικά από την απελευθέρωση κεφαλαίων και τις πολλές ΣΔΙΤ.
Σήμερα ζούμε τις συνέπειες όλης αυτής της Κρατικής και Παρακρατικής δραστηριότητας. Δημιουργήθηκε πρόσκαιρος πλούτος και ευημερία χωρίς συνθήκες αυτοσυντήρησης. Σε Πασοκική γλώσσα, και με το πλεονέκτημα ότι μπορούμε και κοιτάμε πίσω, η Ελληνική εκδοχή του σοσιαλισμού αποδείχθηκε εντελώς μη «αειφόρα». Έχουμε πολύ κόσμο που νομίζει ότι εργάζεται, αλλά παράγουμε ελάχιστα πράγματα για εξαγωγή και ακόμα λιγότερα για αυτοσυντήρηση, με την πιο απλοϊκή έννοια του όρου: Φαγητό, ρούχα, και στοιχειώδεις υπηρεσίες επιβίωσης. Ναι, έχουμε σχολεία, αλλά τι ακριβώς μαθαίνουμε στα παιδιά μας; Έχουμε νοσοκομεία, αλλά, βασικά, ο Θεός να βάλει το χέρι του. Και τουρισμό έχουμε, αλλά είναι καλύτερος ή αποδοτικότερος, σήμερα, από ότι ήταν το 1960 ή 1970; Τότε ήταν «εξαγωγή» ο τουρισμός. Σήμερα είναι κυρίως εσωτερική αναδιανομή. Και σπίτια πολλά έχουμε. Και δρόμους έχουμε. Και Γέφυρες, και αθλητικά κτίρια, και καινούργιο αεροδρόμιο. Πόση «αειφορία» θα παράγουν όλα αυτά, φοβάμαι, θα δείξει η νεκροψία. Και ποιά έχει υπάρξει η στρατηγική της Κυβέρνηση μέχρι σήμερα; Βασικά, η εκχώρηση της επιβολής δημοσιονομικής πειθαρχίας σε τρίτους, και 2-3 στοιχήματα. Το πρώτο στοίχημα ήταν ότι οι Γερμανοί θα συνεχίσουν να συντηρούν την περίεργη κρατικοσοσιαλιστική ύπαρξη επειδή είμαστε απαραίτητοι για την αυτούς ή για την Δύση. Το δεύτερο στοίχημα ήταν ότι θα γίνουν μερικά μεγα-deals που ως από μηχανής θεοί θα έφερναν χρήμα και αισιοδοξία. Το τρίτο είναι με πράσινες και πολυ-πολιτισμικές μπαρούφες, κάπως θα ατενίσουμε την μιζέρια μας με …αισιοδοξία. Τα στοιχήματα αυτά τα βλέπουμε σε εξέλιξη, και βλέπουμε και πόσο εναντίον αυτών που τα σκαρφίστηκαν είναι η διεθνής πραγματικότητα. Ο κόσμος δεν είναι ούτε Πράσινος, ούτε τρώει κουτόχορτο, ούτε έχει όρεξη να μας συντηρεί. Απλά πράγματα. Η Κυβέρνηση όμως εξακολουθεί το θανάσιμο παιχνίδι της. Προσφέρει εθνική κυριαρχία έναντι παροχών. Ξεβρακώνεται μπας και τσιμπήσει κάποιος το κουτόχορτο. Επικεντρώνεται στο να βρει τι έχουμε στο σεντούκι ή στο κομπόδεμα, για να το κάνει …τι ακριβώς; Να επιδοτεί Δημοτικούς υπαλλήλους, Ιδιωτικούς Σκουπιδιάρηδες, Συμβούλους Πράσινης Ζωής και Κινήματα κατά του Ρατσισμού; Μα και σε αυτή την έρμη την Ενέργεια… Αυξάνει φόρους και τιμολόγια… γιατί; Για να ΜΗΝ έχουμε ρεύμα; Επειδή έτσι θέλουν οι συνεταίροι των Ιδιωτικών Σκουπιδιαρέων; Με τρομοκρατεί όλο αυτό το σκηνικό, γιατί βλέπω το νομοτελειακό του αδιέξοδο. Και δεν πιστεύω ότι αυτή η Κυβέρνηση μπορεί να αλλάξει μυαλά, και φοβάμαι, ότι με το σκηνικό που έχει στηθεί καμία Κυβέρνηση δεν μπορεί να το κάνει γιατί δύσκολα σε Δημοκρατία, που στην πράξη είναι Παροχοκρατία και Ιδιωτικοσκουπιδοκρατία παίρνεις πίσω παροχές και κεκτημένα, και κανείς δεν τολμά την Αληθινή Δημοκρατία, άρα το πράγμα θα τσουλίσει μέχρι να τελειώσει η βενζίνη, ή να σπάσει το τιμόνι ή κάτι τέτοιο εξωσυστημικό και ανεξέλεγκτο. Και ενώ τα spreads λένε ότι έχουμε ακόμα πολύ δρόμο, να θυμίσω ότι οι παροχές και η ψευδαίσθηση πλούτου ήταν πολύ χαμηλότερες το 1992-93.

Η λύση είναι: 1.η μείωση των φόρων, 2.η μείωση των παροχών, 3.η κατάργηση κάθε «πόθεν έσχες», 4.η εξασφάλιση μόνο στοιχειωδών Δημοσίων υπηρεσιών, αλλά επιπέδου 1935 ή 1955, τόσες αντέχουμε και 5.η μονομερής, από εμάς στάση εξυπηρέτησης χρέους. ■Και τα 5. Αν βγάλετε ένα από τα 5, δεν δουλεύει η πρόταση. Και να διευκρινίσω: Δική μας στάση πληρωμών. Που δεν σημαίνει «δεν πληρώνω». Σημαίνει «δεν έχω να πληρώσω», «έλα όταν έχω», «έλα να δούμε πότε θα έχω, αλλά τώρα δεν έχω». Φυσικά και κανείς δεν θα δεχτεί αυτά τα 5. Κανείς δεν τολμάει και ίσως κανείς δεν μπορεί. Και όμως είναι η μόνη μη αυτοκαταστροφική λύση. Να προτείνω να τεθούν σε Δημοψήφισμα; To έχω ήδη κάνει, αλλά σιγά μην ακούει κανείς… Σε αντικείμενο των επόμενων εκλογών; Ποιο κόμμα τολμάει; Κανένα. Να προφητεύσω ότι κάτι τέτοιο θα επιβληθεί αλλά από ξένους και πιστωτές; Το προφητεύω, αλλά δεν θα σας αρέσει και τότε και μόνο τότε θα δείτε γιατί πρέπει εμείς να υλοποιήσουμε την σωτηρία μας. Το διάγραμμα του εξωτερικού χρέους το βρήκα εδώ .
http://www.antinews.gr/2011/02/25/87614/
Υπάρχει λύση, αλλά κανείς δεν τολμάει.

Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Γιώργος καλεί Κώστα...

Τα προβλήματα συντονισμού της κυβέρνησης του κ. Παπανδρέου σε συνδυασμό με τις χτυπητές πολιτικές αδυναμίες της ηγετικής ομάδας του, εντείνουν την αβεβαιότητα της ελληνικής κοινωνίας και θέτουν σε αναμονή τις ελπίδες για για την είσοδο σε τροχιά θετικών εξελίξεων. Μέρα τη μέρα κατανοείται οτι η αντιμετώπιση-λύση του Ελληνικού προβλήματος επαφίεται στις αποφάσεις της Ευρώπης που διαμορφώνονται, κατά κύριο λόγο, απο τις επιλογές της Γερμανίας. Η κυβέρνηση του Πασοκ βρίσκεται αντιμέτωπη με τις αντιφάσεις της, τις κραυγαλέες πολιτικές αδυναμίες της και την διαρκώς ογκούμενη λαϊκή δυσαρέσκεια. Η διβουλία της στην εφαρμογή της πολιτικής της, η εμφανής απουσία πολιτικού σχεδίου εξυπηρετείται μεν απο τον επικοινωνιακό λαϊκισμό της, την έχει όμως οδηγήσει σε πολιτική απομόνωση και στην απουσία της απαραίτητης συναίνεσης για τις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές. Ίσως αυτή να είναι η αιτία που ο κ. Παπανδρέου επιχείρησε την προηγουμένη εβδομάδα να αποκαταστήσει τις σχέσεις του με τον κ. Σημίτη. Προς τούτο απέστειλε τον κ. Παπακωνσταντίνου με την δικαιολογία της εφ΄όλης της ύλης ενημέρωσης. Η συνάντηση αποτέλεσε την ευκαιρία του κ. Παπανδρέου να ζητήσει την πολιτική συνδρομή του κ. Σημίτη τόσο για τις εξελίξεις στην Ελλάδα, όσο και στην Ευρώπη και ιδιαίτερα τη Γερμανία. Ο κ. Σημίτης δεν περίμενε αυτή τη συνάντηση για να βοηθήσει τη χώρα. Το πράττει όλο το κρίσιμο τελευταίο διάστημα αθόρυβα και με τη γνωστή του μεθοδικότητα. Η άθλια και αναξιοπρεπής αντιμετώπισή του απο τον κ. Παπανδρέου και το σύστημα του δεν τον εμποδίζει να προσφέρει όσο μπορεί και του επιτρέπεται για την χώρα. Tώρα που οι "λεγεωνάριοι" ( Παναγόπουλος, Παπασπύρου κ.α) βγήκαν στο μεϊντάνι, ο "Καίσαρας" (Παπανδρέου) αναζητά στήριξη σε συμμαχίες σε όσους μέχρι χθές αντιμετώπιζε με τον πιο ύπουλο και ανέντιμο τρόπο. Τα παπαγαλάκια του Μαξίμου έχουν αναλάβει έργο. Επαινούν βουλευτές ( Φλωρίδης και όχι μόνο) και σχολιάζουν δεξιά και αριστερά για την αναγκαιότητα αξιοποίησης όλων εκείνων των στελεχών που και ικανά και παροπλισμένα, αλλά είχαν στο παρελθόν υποστηρίξει τον κ. Βενιζέλο. Ο κ. Παπανδρέου πληρώνει πλέον τον πολιτικό αυταρχισμό του και αναζητά απο τους πάλαι ποτέ εκσυγχρονιστές χείρα βοηθείας. Και οι εκσυγχρονιστές τι θα κάνουν;
 Θα προσέλθουν χωρίς συμφωνίες επι της πολιτικής και θα υπηρετήσουν μια κυβέρνηση που βαδίζει χωρίς σχέδιο και ισχυρή διευθύνουσα ομάδα;Ίδωμεν.
http://yperpasok.blogspot.com/#ixzz1DaQQYbqF

Πέμπτη 24 Φεβρουαρίου 2011

Η εποχή που δεν αγαπά τους δικτάτορες

Τι διαφορετικό τέλος μπορεί να έχει ένας δικτάτορας που διατάζει την πολεμική αεροπορία να βάλει κατά άμαχων διαδηλωτών;
 Όλες οι ενδείξεις συγκλίνουν ότι ο Μουαμάρ Καντάφι θα είναι ο τρίτος δικτάτορας της Αφρικής που θα αποχαιρετήσει την εξουσία σε λίγες εβδομάδες, ακολουθώντας αυτή την πρωτοφανή και απρόβλεπτη λαϊκή εξέγερση που κινείται με ένα παράξενο σπειροειδή τρόπο και συμπαρασύρει τα πάντα στο πέρασμα της. Μετά από μια εβδομάδα διαδηλώσεων στους δρόμους, η Λιβύη η χώρα του πετρελαίου, της Σαχάρας και του υποτιθέμενου τριτοκοσμικού σοσιαλισμού (Λαϊκή Τζαμαχιρία!) φαίνεται έτοιμη να θέσει τέρμα στην απόλυτη και πολλές φορές παράλογη εξουσία, του συνταγματάρχη Καντάφι που χρονολογείται από το 1969, όταν έγινε πρόεδρος με ένα κλασικό πραξικόπημα αφρικανικού τύπου.
Η ταχύτητα με την οποία οι διαδηλώσεις - μέχρι πρότινος φοβισμένων ανθρώπων - μετατρέπονται σε οργισμένες εξεγέρσεις, προσφέρει ένα πολύπλευρο πλαίσιο ιδεολογικών αναζητήσεων που μέχρι τώρα κανείς δεν είχε προβλέψει. Πρόκειται περί ενός κινήματος με διαφορετικές πολιτικές , κοινωνικές και θρησκευτικές αφετηρίες . Ένα κίνημα που διαθέτει επίσης διαφορετικές «ταχύτητες». Όταν ο πρόεδρος της Τυνησίας Μπεν Άλι στα μέσα Ιανουαρίου ανακοίνωσε την παραίτηση του η συντριπτική πλειοψηφία των αναλυτών αγνόησε την δυναμική της εξέγερσης, κάνοντας λόγο για ένα «τοπικό φαινόμενο».
Η περίπτωση της Αιγύπτου με την δυναμική των εξεγερμένων Αιγυπτίων αλλά και των ώριμων αιτημάτων που έθεσαν, άφησε άφωνη την διεθνή κοινότητα προκαλώντας πανικό στα παγκόσμια πολιτικά και οικονομικά think tanks. Που όχι μόνο δεν μπόρεσαν να προβλέψουν μια τέτοια εξέλιξη, αλλά δεν μπορούν και να κατανοήσουν ιδεολογικά που οδηγούν αυτές οι «σπειροειδής»εξεγέρσεις και το κυριότερο, σε ποια γεωγραφικά πλάτη θα σταματήσουν.
Βρισκόμαστε εμφανέστατα μπροστά στις πρώτες πραγματικές επαναστάσεις του 21ου αιώνα, που αξιοποίησαν και ανέδειξαν με ένα συγκλονιστικό τρόπο την ψηφιακή εποχή που ζούμε, αλλά ελάχιστα έχουμε κατανοήσει. Το Twitter, το Facebook, οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές τα κινητά τηλέφωνα, «διαλύουν» τα σύνορα με ένα πρωτοφανή τρόπο που δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί από οποιαδήποτε εξουσία. Η πληροφορία καταφθάνει πλέον με την ίδια ταχύτητα στον Αμερικανό, τον δυτικοευρωπαίο αλλά και στον κάτοικο της υποσαχάριας Αφρικής και της κεντρικής Ασίας.
Αρκεί κανείς να δει τον σαστισμένο -εάν όχι τρομοκρατημένο- τρόπο που αντιμετωπίζουν πολλές χώρες τις εξεγέρσεις στη Μέση ανατολή. Από την ημι-δημοκρατική και "light μουσουλμανική" Τουρκία μέχρι το Ισραήλ και την Κίνα. Ποιος μπορεί να διαβεβαιώσει πλέον ότι οι εικόνες της Ταχρίρ ή της πράσινης πλατείας στη Τρίπολη δεν συγκινούν και δεν προετοιμάζουν τα εξαθλιωμένα πλήθη στο Βιετνάμ, την Καμπότζη ή ακόμη και στα βάθη της Κίνας;
Δεν προσποιούμαι ότι γνωρίζω την εξέλιξη που θα έχουν οι εξεγέρσεις στη Μέση ανατολή ή οπουδήποτε αλλού. Οι κοινωνικές και θρησκευτικές διαστάσεις των αιτημάτων των εξεγερμένων σε κάθε χώρα, κάποιες φορές είναι χαώδεις. Μπορούμε όμως με βεβαιότητα να καλωσορίσουμε την νέα εποχή που γεννιέται και δεν θα μοιάζει με καμιά άλλη από αυτές που γνωρίσαμε.
http://tvxs.gr/news

Τετάρτη 23 Φεβρουαρίου 2011

Το κουταβάκι.

Κουταβάκι...Μικρούτσικο πλασματάκι της οικογένειας των...σκύλων. Αγαπησιάτικο. Ακακο. Παιχνιδιάρικο. Το μπάζεις στο σπίτι σου. Το στρώνεις να κοιμηθεί δίπλα στο κρεβάτι σου. Ισως και πάνω. Το ταιζεις το γαλατάκι του, καμιά...σκυλοτροφή, ενίοτε και...μπριτζόλα.

Το εμπιστεύεσαι.
..
Δαγκώνει από...αγάπη.. , λερώνει από...ανάγκη...
- Στη συνείδηση της πλειοψηφίας του Λαού μας, ο Γ.Παπανδρέου είχε καταγραφεί ως...κουταβάκι!!... Ηρεμος άνθρωπος. Εντιμος πολιτικός. Ηθικός. Αξιόπιστος. Εργασιομανής. Υπάκουος. Ανεύθυνος. Λάτρης των ελληνικών χορών και της ελληνικής παράδοσης. Ελληνάρας. Προτιμά να καταναλώσει ένα ντόπιο σουβλάκι, παρά ένα ξενόφερτο μπέργκερ.
Γνήσιος πατριώτης. Εκπαιδευμένος.
Στις εκλογές του Οκτώβρη του 2009 ο Λαός εμπιστεύτηκε το...κουταβάκι, κλωτσοπετώντας τον...μολοσσό Φυγά-Καραμανλή. Χρειάστηκαν μόλις λίγοι μήνες για να διαπιστώσουμε πως το κουταβάκι ήταν τελικά...σκύλαρος!! Μοβόρικος και Λυσασμένος.
Δαγκώνει με σχέδιο. Λερώνει από πρόθεση.
Κάθε λίγο και λιγάκι προστίθεται ένα κομματάκι στο παζλ της "επικείμενης χρεω- κοπίας της χώρας". Καταρρίπτοντας τον μύθο του μονόδρομου προσφυγής στο ΔΝΤ, που έντεχνα και μεθοδικά καλλιεργούσε το...κουταβάκι, που ήταν τελικά... σκύλαρος. Μοβόρικος και Λυσασμένος. Κάθε λίγο και λιγάκι επιβεβαιώνεται πως υπήρχε σχέδιο. Μελετημένο από πριν. Πράξεις και παραλείψεις. Δηλώσεις και λεονταρισμοί. Πορεία με προκαθορισμένο φινάλε.
Εγκλήματα...
Μια ολόκληρη Χώρα οδηγήθηκε σε Διαρκές Ολοκαύτωμα.
Μια ολόκληρη Χώρα καθυβρίστηκε. Ξεφτιλίστηκε. Χάρη σε ένα...κουταβάκι και την παρέα του, που ήταν τελικά...σκύλαροι.
Μοβόρικοι και Λυσασμένοι.
http://politikokoraki.blogspot.com/

Η μικρή λεπτομέρεια που ξέχασε ο Πρωθυπουργός

Η αλήθεια συνήθως αποκαλύπτεται αρκετό χρόνο μετά το ψέμα. Έτσι και εδώ, αφού πέρασαν σχεδόν δύο χρόνια ο διοικητής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ντομινίκ Στρος-Καν, αποκάλυψε πως η προσφυγή της Ελλάδας στο ΔΝΤ αποτελούσε θέμα συζήτησης με τον Γιώργο Παπανδρέου πολύ πριν διεξαχθούν οι εκλογές και ο τελευταίος αναλάβει την πρωθυπουργία της χώρας. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή. Το πρώτο πράγμα στο οποίο μπορεί να ανατρέξει κανείς, είναι η προεκλογική εκστρατεία του ΠΑΣΟΚ, το σύνθημα «Λεφτά Υπάρχουν» και οι φρούδες υποσχέσεις για επιδόματα και αυξήσεις. Είναι πραγματικά άξιον απορίας το γεγονός, πως αφού γνωρίζεις πως η οικονομία της χώρας σου χρίζει άμεσης βοήθειας, πως συζητάς μάλιστα το ενδεχόμενο να ενταχθεί η χώρα στο ΔΝΤ, πως αναζητάς έναν τρόπο για να δεχθεί το ενδεχόμενο αυτό η ΕΕ, γιατί τελικά δομείς την προεκλογική σου εκστρατεία σε ψέματα; Απλά για να κερδίσεις τις εκλογές; Το δεύτερο πράγμα που μπορεί κάποιος να αναλογιστεί είναι τα σκληρά δημοσιονομικά μέτρα που είχε πρότεινε και είχε εντάξει στο προεκλογικό της οικονομικό πρόγραμμα η ΝΔ. Όχι τόσο σκληρά μέτρα όσο αυτά που ακολούθησαν, αλλά μέτρα που σε έκαναν να σκεφτείς πως κάποιο πρόβλημα θα υπάρχει. Άλλα δε δόθηκε περισσότερη σημασία επί του θέματος, αφού, ασφαλώς, «Λεφτά υπήρχαν». Πριν από μερικούς μήνες ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάννης Παπαθανασίου σε συνέντευξή του δήλωσε πως το έλλειμμα αυξήθηκε επικίνδυνα μετά τις τελευταίες εθνικές εκλογές λόγω των πρώτων οικονομικών κινήσεων που έκανε το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση. Το ΠΑΣΟΚ, δίνοντας επιδόματα και αποφασίζοντας να μη δανειστεί, και να μην ακολουθήσει την τακτική τη ΝΔ επί του θέματος, άφησε τη χώρα έκθετη ως προς τις υποχρεώσεις της, και μάλιστα με τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού περί «Τιτανικού» και « Αλλάζουμε ή Βουλιάζουμε», η χώρα έμεινε έκθετη και ως προς τις τοκογλυφικές διαθέσεις των κατόχων ασφαλίστρων κινδύνου. Τα spreads έφτασαν στα ύψη, και η χώρα δεν μπορούσε πλέον να δανειστεί ακίνδυνα. Η ΕΕ ασφαλώς δεν μπορούσε να επιτρέψει σε μια χώρα-μέλος της Ευρωζώνης και οικονομικά αλληλεξαρτώμενης από την κοινή οικονομική πολιτική να συνεχίζει να διαχειρίζεται και να ενισχύει τέτοιου μεγέθους δημόσιο χρέος και αποφασίζει το σχεδιασμό ενός μηχανισμού στήριξης. Ο μηχανισμός στήριξης, ασφαλώς, δε θα μπορούσε να αποτελείται μόνο από τη βοήθεια της Ενωμένης Ευρώπης και από τις εγγυήσεις που η κάθε χώρα θα έδινε για την αποπληρωμή της οικονομικής βοήθειας που θα δεχόταν. Χρειάζονταν μια βοήθεια πιο δυναμική που θα εξασφάλιζε σε κάθε περίπτωση την σωτηρία των εθνικών οικονομιών και στη συνέχεια την απόσβεση του χρέους. Η εξασφάλιση των εγγυητικών μηχανισμών ήρθε με το ΔΝΤ. Ασφαλώς ο κ. Σκανδαλίδης μπορεί να αναφέρει πως αλίμονο και αν δεν είχε συζητηθεί το όλο θέμα με τον κύριο Στρος-Καν, ο κ. Πάγκαλος να μην απαντά, και ο Πρωθυπουργός να δέχεται σφοδρότατες επιθέσεις στο Βερολίνο, αυτά όμως δεν αποτελούν υπεύθυνες πολιτικές στάσεις και δεν δίνουν απαντήσεις. Ο ελληνικός λαός αντιλαμβάνεται σήμερα μια διόλου κομψή και ευχάριστη αλήθεια. Εάν το ΠΑΣΟΚ πίστευε πως μόνο το ΔΝΤ θα μπορούσε να συνδράμει και να βοηθήσει, τότε γιατί δεν έκανε μια ειλικρινή προεκλογική εκστρατεία δηλώνοντας την αλήθεια και τις μελλοντικές του βλέψεις; Γιατί στις εκλογές του 2009 έπρεπε οι δύο αντίπαλοι πολιτικοί πόλοι να κινούνται στο δίπολο « έχουμε-δεν έχουμε», «δίνουμε-δε δίνουμε»; Ήδη αυτό δεν έπρεπε να μας προκαλεί εντύπωση και ανησυχία; Απάντηση δε θα λάβουμε, αλλά πραγματικά τη χρειαζόμαστε; Οι θυσίες του ελληνικού λαού, τουλάχιστον, απαιτούν ειλικρίνεια από τη μεριά του πολιτικού κόσμου. Εάν η ειλικρίνεια του κ. Παπανδρέου και των συνεργατών του εξαντλείται μόνο στις στρογγυλές τράπεζες της Ευρωζώνης και στο γραφείο του Ντομινίκ Στρος-Καν, τότε η πολιτική τους συνέπεια εξασθενεί και η πολιτική τους ευθύνη μειώνεται. Οι μεταρρυθμίσεις είναι αναγκαίες και η οικονομία πρέπει να βελτιωθεί, αλλά πάντα ο σκοπός θα αγιάζει όλα τα μέσα;
http://www.statesmen.gr/

Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Θράκη: Περιμένοντας μία πολύ μεγάλη προβοκάτσια από την Άγκυρα..που μπορεί να οδηγήσει σε πόλεμο

Περιμένοντας μία προβοκάτσια που μπορεί να οδηγήσει σε πόλεμο Μέχρι σήμερα ο τακτικές δημιουργίας έντασης και εντυπώσεων, από την πλευρά της Τουρκίας έχουν χαρακτηριστεί ως δεδομένες και σε πλείστες όσες των περιπτώσεων αναμενόμενες. Είναι πάγια τακτική της Άγκυρας να «δομεί» κλίμα υπέρ της, όποτε θέλει να προχωρήσει στις επιδιώξεις και τους σκοπούς της. Το «όπλο» που μεταχειρίζεται προς την κατεύθυνση της ικανοποίησης αυτού του «φαινομένου», είναι οι προβοκάτσιες που πραγματοποιούνται με την βοήθεια ανθρώπων των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Σήμερα, που η γείτονα χώρα βρίσκεται σε μία «φάση βρασμού», με τον Ταγίπ Ερντογάν να έχει βάλει στο στόχαστρό του τους στρατηγούς και την Εργκένεκον, θα έπρεπε να αναλογιστούμε την σοβαρή πιθανότητα δημιουργίας μίας προβοκάτσιας (είτε στη Ρόδο είτε στην Θράκη). Δεν θα είναι ούτε η πρώτη, αλλά ούτε η και η τελευταία φορά που η Τουρκία θα «επιχειρήσει» εντός της Ελλάδας μία ενέργεια που θα την «βολέψει». Και το μόνο σίγουρο είναι πως μία ισχυρή προβοκατόρικη ενέργεια (κυρίως στη Θράκη), βολεύει τόσο τους στρατηγούς, όσο και τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, αφού και οι δύο πλευρές θέλουν να κάνουν επίδειξη ισχύος και ταυτόχρονα να εκτονώσουν την μεταξύ τους ένταση (η οποία δεν προβλέπεται να τερματιστεί με τις τουρκικές βουλευτικές εκλογές που πρόκειται να γίνουν τον Ιούνιο). Η μεγαλύτερη τουρκική προβοκάτσια στην Ελλάδα έγινε πριν το πογκρόμ του 1955 στην Κωνσταντινούπολη, όταν πράκτορας των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών (μουσουλμάνος από την Ελληνική Θράκη) είχε τοποθετήσει βομβιστικό μηχανισμό στο «σπίτι του Κεμάλ» στην Θεσσαλονίκη. Αποτέλεσμα αυτής της προβοκάτσιας ήταν μία νύχτα βίας κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, με ανυπολόγιστες καταστροφές Ελληνικών περιουσιών, βιασμούς, ξυλοδαρμούς και άλλα χαρακτηριστικά της κλασσικής τουρκικής συμπεριφοράς. Ακολούθησε ο διωγμός Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη, προκειμένου να επιτευχθεί ο κύριος στόχος που ήταν η υφαρπαγή Ελληνικών περιουσιών και η μείωση του Ελληνικού πληθυσμού που κρατούσε μεγάλο (αν όχι τεράστιο) μέρος της οικονομίας της Πόλης. Από τότε ακολούθησαν πολλές άλλες προβοκάτσιες με την σιωπηρή ανοχή της Ελληνικής πλευράς, η οποία αυστηρά καθοδηγούμενη και σαφέστατα εντελλόμενη από τις ΗΠΑ, κρατούσε χαμηλούς (έως μηδενικούς) τόνους στην τουρκική προκλητικότητα. Τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην Τουρκία (βλ. βάσεις) ήταν σαφέστατα ισχυρότερα από ότι στην Ελλάδα, της οποίας οι πολιτικοί ήταν εξάλλου πολύ πρόθυμοι στο να πραγματοποιούν τις «επιθυμίες» της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής. Τελευταία, οι προβοκάτσιες που πραγματοποιούνται είναι χαμηλού επιπέδου, γίνονται σε μουσουλμανικά τεμένη και σκοπεύουν περισσότερο στην εκμετάλλευση του θρησκευτικού συναισθήματος των μουσουλμάνων της Θράκης και στην συσπείρωσή τους γύρω από την «προστάτιδα» του Ισλάμ, Τουρκία. Ήδη έχουν δει το φως της δημοσιότητας περίεργες επιθέσεις σε μουσουλμανικά νεκροταφεία, στο τουρκικό προξενείο της Θεσσαλονίκης, και σε τζαμί. Σε όλα αυτά να προσθέσουμε τις συνεχείς αμφισβητήσεις, παραβάσεις και παραβιάσεις στο Αιγαίο, το casus belli και τις έρευνες για πετρέλαιο εκ μέρους των Τούρκων. Να αναμένουμε λοιπόν την εκδήλωση ενός θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο, το οποίο εύκολα μπορούν να στήσουν οι Τούρκοι στρατηγοί, οι οποίοι μετά το πρόσφατο δημοψήφισμα στην Τουρκία βλέπουν την επιρροή τους στα τεκταινόμενα της Τουρκίας να μειώνεται, με ταυτόχρονες προβοκάτσιες σε μουσουλμανικές περιοχές; Για τους λόγους που ήδη αναφέρθηκαν, αλλά και σε μία Βαλκανική που δείχνει σαφείς τάσεις «θέρμανσης» του ισλαμισμού (αλλά και του εξτρεμισμού) και με μία επίσημη γραμμή της νέο-οθωμανικής πολιτικής Νταβούτογλου, οι ημέρες που πρόκειται να διανύσουμε είναι κάτι περισσότερο από πονηρές και δυστυχώς πλησιάζουν πολύ στο να μετατραπούν σε… λίαν επικίνδυνες. Η άποψη του βουλευτή Ιωάννη Κοραντή Για την πιθανότητα μίας προβοκάτσιας στην ευαίσθητη χρονική περίοδο που ζούμε, και ειδικά για την εκτέλεση ενός τέτοιου εγχειρήματος στην περιοχή της Θράκης, επικοινωνήσαμε και ρωτήσαμε τον βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Ιωάννη Κοραντή, ειδικό σε θέματα ασφάλειας (λόγω και της εμπειρίας του σαν διπλωμάτης, αλλά και σαν διοικητής της ΕΥΠ). «Το θέμα είναι πολύπλευρο και θέλει προσοχή. Εξ αρχής να διευκρινίσω ότι δεν αποκλείω τουρκική προβοκάτσια, γενικά στον ελληνικό χώρο, είτε στον χερσαίο, είτε στον θαλάσσιο ή ακόμη και στον εναέριο, ενώ νομίζω ότι πρέπει να προσεχθεί ειδικότερα η Θράκη. Αρχικά, θα πρέπει να ερευνηθεί εάν σήμερα ο Τούρκος Πρόξενος υποχρεούται να κινείται μόνο στην Εθνική οδό ή την Εγνατία και υπό ποιές προϋποθέσεις (προηγούμενη άδεια του ΥΠΕΞ ή απλή ενημέρωση του "για λόγους ασφαλείας") Παλαιότερα ίσχυαν σφιχτές προϋποθέσεις, έχω όμως την αίσθηση ότι αυτές είτε έχουν ρητά αρθεί είτε έχουν περιπέσει -κακώς έστω- σε αχρησία. Και αυτό αποτελεί ένα θέμα διερεύνησης, αφού οι ενέργειες των αρμόδιων υπουργείων για το συγκεκριμένο θέμα κινούνται μέσα σε ομίχλη»… Πώς μπορεί, άραγε, η Άγκυρα να αναβαθμίσει τις επιχειρήσεις προβοκάτσιας (αγαπημένες επιχειρήσεις της ΜΙΤ); Τι μπορεί να γίνει και να προκαλέσει σάλο, δημιουργώντας πρόβλημα στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις, τοποθετώντας την Ελλάδα σε δυσμενή θέση; Ποιού επιπέδου προβοκάτσια μπορεί να δείχνει την Ελλάδα ως μία χώρα επιτιθέμενη κατά της «ειρηνικής» Τουρκίας; Αν και οι Ελληνικές υπηρεσίες (παρά τις μεγάλες ελλείψεις που υπάρχουν σε ανθρώπινο δυναμικό ελέω Παυλόπουλου και Χρυσοχοΐδη) έχουν «κλείσει» κάθε πιθανότητα για μία τέτοιου είδους προβοκάτσια, εμείς εντοπίζουμε ένα «κενό», το οποίο δεν είναι δυνατόν να καλυφθεί σε καμία περίπτωση εάν η Άγκυρα αποφασίσει να πολώσει σε υψηλότατο επίπεδο την σχέση της με την Αθήνα. Σαρνίτς: Ο απόλυτος στόχος μίας προβοκάτσιας από τη ΜΙΤ Δεδομένης της «τάσης» του τούρκου προξένου στην Κομοτηνή, του κυρίου Σαρνίτς, να κυκλοφορεί σε ολόκληρη τη Θράκη χωρίς να τηρεί το πρωτόκολλο ασφαλείας (που ορίζει σαφέστατα ότι πρέπει να κινείται ΜΟΝΟ σε εθνικές οδούς και στην Εγνατία Οδό), θεωρούμε πως αυτή ακριβώς η παραβατική τάση του εν λόγω προξένου μπορεί να καταστεί αφορμή δημιουργίας ισχυρής προβοκάτσιας. Με μία πρώτη ματιά διαπιστώνεται πως τα συνοδευτικά οχήματα του τουρκικού προξενείου, αλλά και των Ελληνικών υπηρεσιών ασφαλείας, εξασφαλίζουν την αποφυγή ακόμη και τροχαίου ατυχήματος κατά τις μετακινήσεις του κυρίου Σαρνίτς. Όμως, τι θα συμβεί εάν ο τούρκος πρόξενος πυροβοληθεί από κάποιο άνδρα της προσωπικής του ασφάλειας ή από έναν παρακείμενο μουσουλμάνο (π.χ. ελεύθερο σκοπευτή) που θα βρίσκεται σε κάποια περιοχή επίσκεψης του τούρκου προξένου; Μπορεί κανείς να αντιληφθεί το μέγεθος του κινδύνου μίας τέτοιας προβοκάτσιας, την οποία ούτε ο ίδιος ο Σαρνίτς μπορεί να αρνηθεί, αφού και ο ίδιος προέρχεται από τις τάξεις των μυστικών υπηρεσιών (ΜΙΤ) της Τουρκίας; Τι συνέπειες μπορούν να υπάρξουν για την Ελλάδα; Τι θα συμβεί σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, επίθεσης κατά του τούρκου προξένου; Ποιός θα κατηγορηθεί; Μήπως κάποιος χριστιανός κάτοικος της περιοχής όπου θα εκτελεσθεί η προβοκάτσια; Κάποιος που θα συγκεντρώνει τα «ικανά στοιχεία» φιλελληνισμού, που θα τον τοποθετήσουν στην θέση του «εκτελεστή»; Μήπως κάποιοι θα προτιμήσουν να κλείσουν τα μάτια απέναντι στις προσωπικές τους ευθύνες και θα ψάξουν για εξιλαστήρια θύματα, αντί να αντιμετωπίσουν την τάση των μυστικών τουρκικών υπηρεσιών να δημιουργούν προβλήματα (ιδιαίτερα στις γείτονες με την Τουρκία χώρες); Γιατί συνεχίζει η Ελληνική κυβέρνηση να επιτρέπει στον κύριο Σαρνίτς να κυκλοφορεί σε περιοχές που δεν του επιτρέπεται; Γιατί αφήνεται η χώρα μας στο έλεος μίας τέτοιας πιθανής προβοκάτσιας; Τι μπορεί να προκαλέσει το ίδιο το γεγονός σε διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο στον χώρο του Αιγαίου; Μπορεί μία τέτοιου επιπέδου ενέργεια να προκαλέσει θερμό επεισόδιο μεταξύ των δύο χωρών; Μπορεί, τέλος, να απαντήσει κανείς στο ερώτημα: Γιατί πρέπει να εκτίθεται –τελείως αδικαιολόγητα- η χώρα μας, στις πιθανές ορέξεις δημιουργίας – εκτέλεσης μίας ύψιστου επιπέδου προβοκάτσιας εις βάρος της Ελλάδας; Περιμένουμε από βουλευτές -που ευαισθητοποιούνται σε θέματα μείζονος εθνικού ενδιαφέροντος- να ρωτήσουν τους αρμόδιους υπουργούς της σημερινής κυβέρνησης, τι προτίθεται η κυβέρνηση να πράξει ώστε να μηδενίσει την πιθανότητα δημιουργίας ισχυρότατου διπλωματικού επεισοδίου, το οποίο θα προσφέρει την δυνατότητα ισχυρής διπλωματικής και πολιτικο-στρατιωτικής εκμετάλλευσης στην Άγκυρα.
http://molwn-lave.blogspot.com/

Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Άγγελος Μ. Συρίγος
Δικηγόρος- επ. καθηγητής διεθνούς δικαίου και εξωτ. πολιτικής
Εδώ και καιρό η κρατική πολιτική έναντι της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη εμφανίζει μία περίεργη στασιμότητα. Κάποια από τα εκκρεμή θέματα είναι τα ακόλουθα: Το πρώτο θέμα είναι ο μη διορισμός ιεροδιδασκάλων. Από το 2007 υπάρχει ένας νόμος για την επιλογή 240 ιεροδιδασκάλων που θα καλύψουν τις θρησκευτικές ανάγκες των Μουσουλμάνων της Θράκης. Λόγω της τουρκικής προπαγάνδας οι υποψήφιοι ιεροδιδάσκαλοι θεωρήθηκαν εν δυνάμει προδότες, εάν δέχονταν την πρόσληψη με τους όρους του υφιστάμενου νόμου. Με την πολύτιμη βοήθεια της Υπηρεσίας Πολιτικών Υποθέσεων του υπουργείου Εξωτερικών που εδρεύει στην Ξάνθη, ετοιμάσθηκε από τις αρχές του 2009 τροποποίηση του νόμου η οποία διόρθωνε τα τυπικά κωλύμματα που εμπόδιζαν την ολοκλήρωση της διαδικασίας. Έκτοτε το θέμα έχει κολλήσει. Οι συγκεκριμένοι ιεροδιδάσκαλοι, που εκτελούν απλήρωτοι τα θρησκευτικά τους καθήκοντα είναι φίλα προσκείμενοι προς τους νόμιμους Μουφτήδες. Δίπλα τους ο μηχανισμός του τουρκικού προξενείου αμοίβει πλουσιοπάροχα όσους ιεροδιδασκάλους επιλέξουν να υποστηρίξουν τους ψευδομουφτήδες. Δεύτερο θέμα είναι η δημιουργία δημοσίων σχολείων σε μειονοτικές περιοχές. Η μειονοτική εκπαίδευση, εγκλωβισμένη σε συμφωνίες του 1951 και του 1968 είναι εντελώς παρωχημένη. Γεωμετρικά αυξανόμενος αριθμός μουσουλμάνων μαθητών στρέφονται προς τη δημόσια εκπαίδευση. Αρκεί, όμως, να μπορούν να την βρουν. Σε ολόκληρη την ορεινή περιοχή της Ξάνθης και της Ροδόπης δεν υπάρχει ένα δημόσιο δημοτικό σχολείο. Όσα παιδάκια θέλουν να πάνε σε δημόσιο δημοτικό πρέπει να ταξιδεύουν έως και 60 χλμ μακριά από το χωριό τους. Η μοναδική μέριμνα του υπουργείου Παιδείας όλο αυτό τον καιρό ήταν η επαναλειτουργία του προγράμματος εκπαιδεύσεως Μουσουλμανοπαίδων των Φραγκουδάκη-Δραγώνα, ύψους 10.300.000 ευρώ.
Ένα τρίτο πρόβλημα είναι τα λεγόμενα «Κουράν Κουρσού», τα τουρκόγλωσσα φροντιστήρια του Κορανίου. Ξεκίνησαν στις αρχές του 2000 και σήμερα είναι πάνω από 170. Τα περισσότερα Κουράν Κουρσού έχουν καθημερινό απογευματινό πρόγραμμα. Εκτός από τη διδασκαλία του Κορανίου το πρόγραμμα περιλαμβάνει μαθήματα τουρκικής γλώσσας και ιστορία και πατριδογνωσία της Τουρκίας. Στο τέλος της σχολικής περιόδου, τα Κουράν Κουρσού διοργανώνουν εκδηλώσεις, όπου συνήθως ακούγονται ακραίες τουρκικές εθνικιστικές κορώνες. Η χρηματοδότησή τους βασίζεται στους γονείς των μαθητών αλλά και σε βοήθεια από το τουρκικό προξενείο. Μοναδικό αντίβαρο των Κουράν Κουρσού είναι, δυνητικά, ένα ελκυστικό ολοήμερο σχολείο το οποίο θα βοηθά τα παιδιά στα μαθήματά τους και θα τους διδάσκει μέσω των ιεροδιδασκάλων και το Κοράνιο. Αλλά είπαμε... το θέμα των Ιεροδιδασκάλων έχει βαλτώσει ενώ μοναδική μέριμνα του υπουργείου Παιδείας ήταν το πρόγραμμα των Φραγκουδάκη-Δραγώνα. Ο μόνος σοβαρός κρατικός φορέας που έχει απομείνει να παρακολουθεί τα τεκταινόμενα στη Θράκη είναι η επιτόπια υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών. Κατά τα άλλα, η εγκατάλειψη της μειονότητας είναι εμφανής. Εξίσου εμφανές είναι ότι όλες τις ενέργειες για τη μειονότητα παρεμποδίζουν οι δύο μουσουλμάνοι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος. Συνδέουν οποιαδήποτε αλλαγή στα μειονοτικά με την εκλογή Μουφτήδων. Μέχρι τον Οκτώβριο του 2010 διεδίδετο ότι υπήρχε ανοχή έναντι των δύο βουλευτών λόγω των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών. Τώρα τί δικαιολογία υπάρχει για την απόλυτη αδράνεια;
Έθνος της Κυριακής, 20 Φεβρουαρίου 2011

Εξήντα Γιατί,

Λένε πως το σημαντικότερο δεν είναι να διαθέτεις τις σωστές απαντήσεις, αλλά να θέτεις τις σωστές ερωτήσεις. Στους 16 μήνες της ζωής μας με το χρέος έχουν συσσωρευτεί χιλιάδες τέτοιες ερωτήσεις, εκατοντάδες «γιατί» στα οποία οι πολιτικοί «παιδαγωγοί» της κοινωνίας, οι «εκπαιδευτές» μας στη λιτότητα και στον μαρασμό, έχουν αποφύγει επιμελώς να απαντήσουν. Ίσως γιατί ποτέ δεν τέθηκαν με την ένταση και με τη σαφήνεια που επιβάλλει η συγκυρία. Ιδού μερικά από τα «γιατί» της προσωπικής μου συλλογής.Γιατί είναι αδιανόητη η στάση πληρωμών προς τους πιστωτές της χώρας, αλλά είναι αυτονόητη η στάση πληρωμών προς τους μισθωτούς και προς το κοινωνικό κράτος; Γιατί είναι απλό να «σπάσουν» τα συμβόλαια με τους μισθωτούς του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ, ενώ είναι αδύνατο να επανεξεταστούν οι τοκογλυφικοί όροι των συμβάσεων με τους δανειστές του κράτους; Γιατί είναι κοινωνικά δίκαιο να μειωθούν οι μισθοί, αλλά είναι άδικο να αθετήσουμε τις δεσμεύσεις μας προς τη Διεθνή της τοκογλυφίας; Γιατί είναι οδυνηρό να καταρρεύσουν μερικές τράπεζες, αλλά είναι ανώδυνο να οδηγηθεί σε μαρασμό η κοινωνία; Γιατί είναι «αναπτυξιακό» μέτρο να μειώνεται η φορολογία των επιχειρήσεων, ενώ ταυτόχρονα αυξάνεται η φορολογία μισθωτών και καταναλωτών; Γιατί διευκολύνονται οι απολύσεις εργαζομένων, ενώ δεν προβλέπεται «απόλυση» εργοδοτών για ανικανότητα να διαχειριστούν τις επιχειρήσεις τους και στην ευημερία και στην κρίση; Γιατί στο τέλος του μισθού και της σύνταξης μένει πάντα τόσος πολύς μήνας; Γιατί η επιχείρηση «διαφάνεια» δεν επεκτείνεται σε όλες τις συμβάσεις του κράτους με ξένες και εγχώριες επιχειρήσεις που επιβάρυναν το κρατικό χρέος; Γιατί η κυβέρνηση δεν διεκδικεί εδώ και τώρα τις γερμανικές αποζημιώσεις, ενώ προτιμά να «αξιοποιήσει» την περιουσία του Δημοσίου; Γιατί η κυβέρνηση δεν αρνείται εδώ και τώρα το μέρος του χρέους που αντιστοιχεί σε συμβάσεις προμηθειών αποδεδειγμένα πνιγμένες στη μίζα (Siemens, C4I, υποβρύχια); Γιατί το κράτος δεν ανακτά τις κρατικές επιδοτήσεις που εξέθρεψαν τις μαϊμού επενδύσεις που η επιχειρηματική ελίτ μετέτρεψε σε πολυτελή κατανάλωση ή καταθέσεις στο εξωτερικό; Γιατί στις αλλεπάλληλες «επιχειρήσεις κάθαρσης» οι εμπλεκόμενοι ιδιώτες χρυσοκάνθαροι βρέθηκαν στο απυρόβλητο; Γιατί οι εξεταστικές και τα δικαστήρια βλέπουν μόνο ευθύνες κρατικών λειτουργών, άντε και μερικών πολιτικών με παραγεγραμμένα αδικήματα; Γιατί για το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου δεν βρέθηκε ούτε ένας επιχειρηματίας στη φυλακή, αλλά μόνο η ανακρίτρια που τους έλεγχε (κι αυτή για άλλο, άσχετο αδίκημα); Γιατί τιμωρείται εύκολα το χέρι που παίρνει, αλλά ποτέ το χέρι που δίνει; Γιατί το κράτος αλλάζει ακόμα και τον κώδικα κυκλοφορίας για να εγγυηθεί τα κέρδη των εργολάβων των εθνικών οδών; Γιατί είναι «έξυπνο» να απογυμνώνεις το κράτος από περιουσιακά στοιχεία; Γιατί είναι δίκαιο να παραδίδεις την επόμενη γενιά Ελλήνων έκθετη, μ’ ένα κράτος ουσιαστικά χρεοκοπημένο και υποθηκευμένο στους πιστωτές του, στην επόμενη κρίση χρέους; Γιατί η Goldman Sachs ήταν διαρκώς παρούσα στη δημιουργική λογιστική της προηγούμενης δεκαετίας; Γιατί οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. την προτιμούσαν σταθερά ως σύμβουλο στα τρικ απόκρυψης του χρέους; Γιατί η Μέρκελ βγάζει φλύκταινες από τότε που αποκαλύφθηκε ο ρόλος της «τράπεζας που κυβερνά τον κόσμο»; Γιατί τα αφεντικά της Goldman Sachs «την έπεσαν» από την πρώτη στιγμή στη νέα κυβέρνηση και στον Γ. Παπανδρέου προσωπικά, πρόθυμα να προσφέρουν και πάλι τις υπηρεσίες τους; Γιατί ο πρωθυπουργός απέρριψε πέρυσι την πρότασή τους για ένα πρόγραμμα διαχείρισης του χρέους μέσω «αξιοποίησης και τιτλοποίησης της περιουσίας» του Δημοσίου, αλλά τώρα την προωθεί; Αλλά, και γιατί στον οργανισμό διαχείρισης του χρέους επελέγη άνθρωπος με θητεία στην Goldman Sachs; Γιατί στα τέλη του προηγούμενου μήνα βρέθηκε πάλι στην Αθήνα ο Νο2 της σκοτεινής τράπεζας; Και γιατί δεν ακούστηκε «κιχ» για τις επαφές του με τραπεζίτες και κρατικούς αξιωματούχους, λες κι έκανε απλώς τουρισμό; Γιατί η πρόταση της «Τράπεζας» για αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας επανήλθε στο τραπέζι μέσω τρόικας; Αλλά και γιατί ο «καλός» Τόμσεν του ΔΝΤ υποστηρίζει την «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας, ενώ ο «κακός» Ντερούζ της Κομισιόν θέλει την «πώλησή» της; Γιατί οι μόνοι που σώζονται εδώ και τρία χρόνια, από το ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης, είναι οι τραπεζίτες; Γιατί ήταν εύκολο και απλό για τις κυβερνήσεις Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ να τους διαθέσουν 85 δισ. ευρώ (μέχρις ώρας), ενώ ήταν αδύνατο να αφήσουν άθικτες συντάξεις και μισθούς; Γιατί η κυβέρνηση αύξησε από τα 10 στα 30 δισ. το πακέτο των κρατικών εγγυήσεων δανεισμού για τις τράπεζες; Και γιατί οι τράπεζες «σνομπάρουν» το πακέτο αυτό, σαν να μην το έχουν ανάγκη; Γιατί προτιμούν να συνεχίσουν να δανείζονται από την ΕΚΤ, έχοντας αντλήσει πάνω από 96 δισ. ευρώ με επιτόκιο 1%; Γιατί τρέμουν στην ιδέα ότι, αν πάρουν λεφτά από τις κρατικές εγγυήσεις, το κράτος θα «κατσικωθεί» για χρόνια στις διοικήσεις τους; Γιατί λιποθυμούν οι τραπεζίτες στην ιδέα μιας αναδιάρθρωσης και, τελικά, μερικής διαγραφής χρέους; Και γιατί η κυβέρνηση τους διαβεβαιώνει με τόσο πάθος ότι αυτό το ενδεχόμενο αποκλείεται; Γιατί καθυστερούν τα τεστ αντοχής των τραπεζών; Γιατί δεν πρόκειται να δούμε αποτελέσματα πριν από την απόφαση της ευρωπαϊκής Συνόδου Κορυφής του Μαρτίου για τη «συνολική λύση» της κρίσης στην Ευρωζώνη; Γιατί οι τραπεζίτες, φανατικοί των «αναδιαρθρώσεων» κατά τα άλλα, διαμηνύουν ότι συγχωνεύσεις και εξαγορές δεν γίνονται αν δεν γίνουν «μεταρρυθμίσεις» που να διευκολύνουν το κόστος τους; Γιατί οι τραπεζίτες είναι οι βασικοί εισηγητές προς την τρόικα ρυθμίσεων μείωσης του εργατικού κόστους και του κόστους των απολύσεων; Γιατί ο πατριωτισμός τους δεν έκανε τίποτα για να αποτρέψει την εκροή καταθέσεων άνω των 30 δισ. (τα μισά στο εξωτερικό) από το 2010 μέχρι σήμερα; Γιατί δεν πρόσφεραν ένα στοιχειωδώς ελκυστικό επιτόκιο, έστω στο ύψος του πληθωρισμού, στις προθεσμιακές καταθέσεις για να αποτρέψουν τη βουτιά του 2010; Γιατί η κυβέρνηση αναλαμβάνει προθύμως να πληρώσει τα σπασμένα, προσφέροντας εγγυήσεις ποσού ακριβώς αντίστοιχου με τις εκροές; Και γιατί προστρέχει αρωγός των τραπεζών, με το φόβητρο των φορολογικών ελέγχων και του πόθεν έσχες για όσους μετέφεραν τον μικρό ή μεγάλο «κουμπαρά» τους στην αλλοδαπή; Γιατί οι κρατικές και ημι-κρατικές τράπεζες (Αγροτική και ΤΤ) είναι μονίμως οι δακτυλοδεικτούμενες ως προβληματικές, ενώ οι άλλες, τάχα μου, σκάνε από υγεία; Κι αν σκάνε από υγεία, γιατί κλαιγόντουσαν ότι καταρρέουν μέχρι τη συμφωνία για το μνημόνιο; Γιατί η Ελλάδα κυβερνάται από πέντε οικογένειες πολιτικών; Γιατί το μόνο κλειστό επάγγελμα που δεν «ανοίγει» είναι αυτό του πολιτικού; Γιατί στον δημόσιο βίο (Βουλή, κυβέρνηση, υπουργεία, κρατικά αξιώματα, διοικήσεις ΔΕΚΟ, τράπεζες) ανακυκλώνεται η ίδια «παρεούλα» προσώπων, σε εναλλασσόμενους ρόλους; Γιατί οι κυβερνήσεις κάθονται «κότες» στα ευρωπαϊκά fora; Γιατί αποφεύγουν σαν τον διάολο το λιβάνι τα βέτο; Γιατί δεν ζητούν συγγνώμη από την κοινωνία για τον εγκλωβισμό της στα καταρρακωμένα ευρωπαϊκά και εκσυγχρονιστικά οράματα; Γιατί κάθονται σούζα στους ευρωατλαντικούς ηγεμόνες; Γιατί ποτέ δεν τόλμησαν να αξιοποιήσουν μέχρι τέλους εναλλακτικές συμμαχίες (Κίνα, Ρωσία); Γιατί ακολούθησαν πειθήνια τους επικίνδυνους ευρωατλαντικούς εταίρους σε όλους τους πολεμικούς τυχοδιωκτισμούς τους (Γιουγκοσλαβία, Αφγανιστάν, Ιράκ); Γιατί ακόμη και σήμερα, στη συγκυρία της κρίσης χρέους, απεμπολούν το έσχατο όπλο της χρεοκοπίας; Γιατί προτιμούν την κατά Μέρκελ ελεγχόμενη χρεοκοπία; Γιατί οι πολιτικές προτεραιότητες της γερμανικής πολιτικής ελίτ είναι υπέρτερες ακόμα και από τις δικές τους; Και γιατί η ελληνική κοινωνία διαψεύδει τις μεγάλες προσδοκίες; Γιατί αντιδρά φοβισμένη και πνιγμένη στις ενοχές; Γιατί έχει πιστέψει τη βλακεία «μαζί τα φάγαμε»; Γιατί έχει χάσει την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθησή της; Γιατί ο εκμαυλισμός ενός μεγάλου, πλην μειοψηφικού, της τμήματος έχει πνίξει στις τύψεις την πλειοψηφία της; Γιατί ο αμοραλισμός της ελίτ έχει στιγματίσει ηθικά όλο το κοινωνικό σώμα; Γιατί τα Μέσα Ενημέρωσης, αν και παραπαίοντα στην κρίση τους, φέρονται ως κυρίαρχη, καθεστωτική δύναμη; Γιατί επιτίθενται με φανατισμό σε κάθε κοινωνική αντίδραση; Γιατί αστυνομεύουν τις συνειδήσεις των ανθρώπων; Και γιατί οι άνθρωποι δεν αντιδρούν δραστικά σ’ αυτή την αστυνόμευση; Γιατί δεν βλέπουν εναλλακτική λύση στην πολιτική; Και γιατί τροφοδοτούν μαζικά το «κόμμα της άρνησης», της αποχής, του λευκού και του ακύρου; Γιατί δεν έχουν καμία προσδοκία ούτε από τα συνδικάτα; Γιατί δεν είναι στους δρόμους να υπερασπιστούν τα αυτονόητα; Γιατί αισθάνονται ανήμποροι να αποσπάσουν, έστω μια μικρή ηθική νίκη έναντι της εξουσίας, των Αθηνών, των Βρυξελλών και των περιχώρων; Και γιατί η Αθήνα δεν έγινε Κάιρο; Αυτό είναι ένα δείγμα 60 (αν τα έχω μετρήσει σωστά) «γιατί» από την πολύ πιο πληθωρική προσωπική μου συλλογή. Μερικά είναι, φυσικά, ρητορικά. Πολλά, όμως, χρήζουν απαντήσεων. Τα απευθύνω σε οποιονδήποτε θεωρεί εαυτόν αρμόδιο ή απλώς ικανό να τα απαντήσει. Σοβαρά. Απαντήσεις στα «γιατί» του τύπου «γιατί κλάνει το γατί κι έχει η γάτα μου ένα αυτί» απορρίπτονται ως ανεπαρκείς.
Δημοσιεύθηκε στο http://kibi-blog.blogspot.com,
tvxs 

Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

Θράκη: Εξετάσεις οδήγησης στα τουρκικά εξήγγειλε ο Παπανδρέου - Επικίνδυνος για τη Θράκη

ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΣΕ ΘΡΑΚΗ! ΓΙΑ ΕΠΙΣΗΜΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΤΟΥΡΚΙΚΑ! ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΓΙΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΟΔΗΓΩΝ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ. Ολέθριο σφάλμα του Πρωθυπουργού στη Θράκη, ο οποίος στα πλαίσια εκκίνησης της προεκλογικής περιόδου από την πλέον ευαίσθητη περιοχή της χώρας, εξήγγειλε κατά την επίσκεψή του στο ακριτικό Δημάριο της Ξάνθης, ότι οι προφορικές εξετάσεις των οδηγών θα γίνονται πλέον και στην Τουρκική Γλώσσα, ενώ και στα Κέντρα Εξυπηρέτησεις Πολιτών (ΚΕΠ) θα προσληφθούν υπάλληλοι που θα γνωρίζουν Τουρκικά!!! Κρατικές δηλαδή υπηρεσίες, μέσα στο ελληνικό έδαφος, θα συναλλάσονται με τους Έλληνες πολίτες στην τουρκική γλώσσα και όχι στην μόνη επίσημη μέχρι τώρα ελληνική, αλλάζοντας δεδομένα και ισσορροπίες, προσφέροντας γόνιμο έδαφος στην προπαγάνδα του Προξενείου και της Άγκυρας! Για πρώτη επίσης φορά, εξαγγέλεται, ότι Κρατικές Εξετάσεις, όπως είναι οι Εξετάσεις Οδήγησης, δεν θα γίνονται στα Ελληνικά, αλλά στα Τουρκικά, που σημαίνει ότι παραβιάζεται η μοναδικότητα της Ελληνικής Γλώσσας, όταν αυτή έχει να κάνει με Έλληνες Πολίτες καιαναγνωρίζεται έτσι και η τουρκική σαν κρατική γλώσσα συναλλαγών, δηλαδή σαν ντε φάκτο επίσημη κρατική γλώσσα, παράλληλη με την Ελληνική! Το χειρότερο είναι, πως ο Πρωθυπουργός πήγε σε Πομακοχώρι, όχι σε "τουρκοχώρι" και αντί να μιλήσει τους Πομάκους, τους ακραιφνείς, ορεισίβιους Έλληνες της Ροδόπης και την Πομακική Διάλεκτο, εκείνος του μίλησε για την ξένη προς εκείνους Τουρκική Γλώσσα!!! Την ώρα που καταπιέζονται και τρομοκρατούνται οι Πομάκοι από τους ανθρώπους της Άγκυρας, ο Έλληνας Πρωθυπουργός, πήγε πάνω στα Πομακοχώρια, κρατώντας όχι την "ελληνική σημαία", αλλά την "τουρκική"! Μιλώντας όχι για "Ελλάδα", αλλά για "Τουρκία"! Σαν να λέει σε Έλληνες Πολίτες, απογόνους των θρυλικών Αγριάνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου"μάθετε Τουρκικά και εμείς εδώ είμαστε, θα διορίζουμε τουρκόγλωσσους να σας καταλαβαίνουν". Σαν να τους αναγνωρίζει έτσι πως είναι "Τούρκοι"!!! Αντί να τους ενθαρρύνει να μάθουν Ελληνικά, αντί να ζεστάνει τις καρδιές τους πως είναι Έλληνες, αντί ζητήσει συγνώμη για τον παραμελισμό των Πομάκων, αντί να ανακοινώσει πως στα σχολεία θα μπει η Πομακική Διάλεκτος και να βγεί η αυθαίρετη και ξενική Τουρκική Γλώσσα, εκείνος ενθάρρυνε, έσπρωξε όλη τη Θράκη να μάθει Τουρκικά, μια και αυτά πλέον θα αναγνωρίζονται σε ΚΕΠ και Εξετάσεις Οδήγησης για αρχή. Όπως λέει και το ρητό "οι μεγάλες ανοησίες, ξεκινούν από πολλές μικρές"... Και φαίνεται πως έχουν ήδη ξεκινήσει. Η Θράκη οφείλει να ξεσηκωθεί, γιατι με τα μυαλά αυτά, αύριο θα είναι "Κόσσοβο".
πηγή

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Μυστικές συμφωνίες για ξεπούλημα των Ελληνικών πετρελαίων σε Αμερικανούς

Kάτι ήξερε ο Παπανδρέου όταν έλεγε "πετρέλαια δεν έχουμε" σε καθαρά Ελληνικά εννοούσε οτι..."Δεν ΘΑ έχουμε" - "Κλειδώνουν" σε πετρελαϊκές εταιρείες των ΗΠΑ οι άδειες έρευνας και εξόρυξης πετρελαίου στην Ελλάδα! Ομάδα ξένων, κυρίως αμερικανικών, εταιρειών με εγχώριους συνεργάτες (όμιλοι Λάτση, Βαρδινογιάννη) έχουν...έλθει ήδη σε επαφή με ανώτατους κυβερνητικούς παράγοντες και είναι έτοιμες να προχωρήσουν σε σύναψη συμβάσεων για έρευνα και συνεκμετάλλευση των πετρελαιοφόρων κοιτασμάτων που υπάρχουν στον Ελλαδικό χώρο, όπως αναφέρουν ασφαλείς πληροφορίες, με τον νέο φορέα έρευνας και παραγωγής υδρογονανθράκων που θα δημιουργηθεί. Αυτές οι επαφές είναι και η αιτία της στροφής 180 μοιρών της κυβέρνησης στο θέμα των πετρελαίων και από την απόλυτη άρνηση του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου σε συνέντευξή του στις αρχές Δεκεμβρίου σε ότι αφορά την ύπαρξη αξιοποιήσιμων κοιτασμάτων πετρελαίου και τις ειρωνείες του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Θεόδωρου Πάγκαλου στην Βουλή σε όσους υποστήριζαν την ανάγκη διερεύνησης πετρελαιοφόρων πεδίων στον Ελλαδικό χώρο, περάσαμε στην ίδρυση φορέα. Ο οποίος μάλιστα βάσει των όσων υποστήριξε ο υφυπουργός Περιβάλλοντος αρμόδιος για θέματα Ενέργειας, Γ.Μανιάτης, θα είναι έτοιμος να δώσει άδειες στο χρόνο ρεκόρ του ενός έτους! Φυσικά μόνο τυχαία δεν ήταν η επίσκεψη του υφυπουργού ΥΠΕΚΑ την επαύριο των δηλώσεών του για τις άδειες έρευνας και εξόρυξης πετρελαίου στις ΗΠΑ. Εκεί υποτίθεται ότι παρουσίασε «τις προτεραιότητες της Κυβέρνησης στον τομέα της ενεργειακής πολιτικής σε Αμερικανούς αξιωματούχους κατά την τριήμερη επίσκεψή του 7-9 Ιουλίου)». Πρακτικά δόθηκαν οι διαβεβαιώσεις για την ευνοϊκή μεταχείριση των Αμερικανικών εταιρειών. Άλλωστε ο υφυπουργός Γ.Μανιάτης είχε διαδοχικές συναντήσεις με τον βοηθό Υπουργό Εξωτερικών για θέματα Οικονομίας, Ενέργειας και Επιχειρηματικότητας Jose Fernandez, τη βοηθό Υφυπουργό Ενέργειας αρμόδια για την Ευρώπη, δρ. Phyllis Yoshida, καθώς και υψηλόβαθμα υπηρεσιακά στελέχη, τους -μεταξύ άλλων- Daniel Stein και Rebecca Neff, συμβούλους του Ειδικού Απεσταλμένου για θέματα Ενέργειας Ευρασίας, Πρέσβη Richard Morningstar. Πρόκειται για μία ομάδα που έχει κάτι παραπάνω από στενές σχέσεις (με την αμερικανική έννοια του όρου) με τις μεγάλες πολυεθνικές πετρελαίου τις περίφημες «7 αδελφές» (ESSO, Shell, BP, Chevron, Τexaco κλπ). Oι Αμερικανικές εταιρείες θεωρούν κάτι παραπάνω από βέβαια την ύπαρξη μεγάλων κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στον Ελλαδικό χώρο. Στο διάστημα 1997-2001 ξένες εταιρείες ερεύνησαν χερσαίες περιοχές γύρω από τα Ιωάννινα, την Ηγουμενίτσα, την Πρέβεζα και την Αιτωλοακαρνανία. Εκεί, σύμφωνα με τον πρώην αντιπρόεδρο της Shell Ρομπ Ράουτς, υπάρχουν αποθέματα περί τα 2 δισ. βαρελια τα οποία θεωρητικώς καλύπτουν τις ανάγκες μας για 20 χρόνια. Το μεγαλύτερο κοίτασμα ή εν πάση περιπτώσει το κοίτασμα με την υψηλότερη βεβαιότητα ύπαρξης υδρογονανθράκων βρίσκεται νοτιοατολικά της Κέρκυρας, κοντά στους Οθωνούς. Στο Αιγαίο η περιοχή του Μπάμπουρα κοντά στη Θάσο κλπ Από το 1903 χρονολογούνται οι πρώτες έρευνες για πετρέλαιο στην Ελλάδα. Τότε η βρετανική London Οil Development εξασφάλισε άδεια για χερσαίες έρευνες στη Ζάκυνθο, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Το 1938 ξεκινούν γεωτρήσεις στη Βορειοδυτική Πελοπόννησο και στη Θράκη, σταμάτησαν όμως λόγω του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Το 1960 το υπουργείο Βιομηχανίας, σε συνεργασία με το Γαλλικό Ινστιτούτο Πετρελαίων (ΙFΡ), προχώρησε σε συστηματικές έρευνες σε ολόκληρο τον χερσαίο ελλαδικό χώρο. Το 1969 η χούντα της 21ης Απριλίου έδωσε αφειδώς άδειες θαλάσσιων ερευνών σε ξένες εταιρείες, όπως η ΕSSΟ, η Τexaco κ.ά. Το 1970 η αμερικανική Οceanic πήρε άδεια για έρευνα στο Θρακικό Πέλαγος και τον Νοέμβριο του 1973 ανακάλυψε τα γνωστά ως «κοιτάσματα του Πρίνου και της Νότιας Καβάλας». Το 1975 ιδρύθηκε η Δημόσια Επιχείρηση Πετρελαίου. Η παγκόσμια κατανάλωση πετρελαίου εκτιμάται ότι θα εξακοντιστεί ιλιγγιωδώς από τα 85 εκατ. βαρέλια ημερησίως σήμερα στα 134 εκατ. βαρέλια ημερησίως το 2030. Η πετρελαιοκίνητη ζωή μας μπαίνει στο «κόκκινο» με το πετρέλαιο να σκαρφαλώνει σήμερα στα 77 δολάρια το βαρέλι. Όποιος πιστεύει πως είναι τυχαία η συγκεκριμένη κατάληξη, μάλλον δεν γνωρίζει τον τόπο γέννησης του Γιώργου Παπανδρέου και τα αισθήματα της υπόλοιπης οικογένειας Παπανδρέου για τις ΗΠΑ. Λύθηκε επιτέλους το μυστήριο της εμμονής Παπανδρέου οτι "πετρέλαια δεν έχουμε" σε καθαρά Ελληνικά εννοούσε οτι: "Πετρέλαια δεν ΘΑ έχουμε...". Πουλήθηκαν σε καλή τιμή πριν καν τα εξορύξουν... θα μας πούν άραγε και για τις μίζες που κανόνισαν προκειμένου να κλείσουν αυτές τις συμφέρουσες συμφωνίες ;;;
http://molwn-lave.blogspot.com/

Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Καταγγελία - αποκάλυψη ΣΟΚ από Στρατηγό ε.α. του Ελληνικού Στρατού!

Θλίβομαι! Θλίβομαι στ’ αλήθεια που ένα Έθνος Ηρώων, το Έθνος μας, κατάντησε εθνάριο. Μια ασπόνδυλος κοινωνία που κυβερνάται επί 50ετίαν από τρεις οικογένειες. Που κατάντησαν την πατρίδα να σέρνεται, πενόμενη, καταχρεωμένη,κάτι ανάμεσα σε προτεκτοράτο και αποικίαΘλίβομαι! Γιατί, υπηρέτησα συνειδητά αυτήν την Πατρίδα. Με όνειρα, με ελπίδες.Όπως την υπηρέτησαν χιλιάδες άλλοι. Αφιέρωσα τα καλύτερα χρόνια μου, δεκαετίες ολόκληρες, στην υπεράσπιση των άγιων χωμάτων μας. Χειμώνες ατελείωτοι στα λασπόνερα του Έβρου, λιοπύρια αυγουστιάτικα στα ξερονήσια του Αιγαίου μας.Δεν μίλησα τότε. Ήλπιζα. Όπως και οι συνάδελφοί μου. Όπως όλοι μας.
Και να που τώρα, φτάνουμε στο τέλος του κατήφορου. Κι η Πατρίδα διαλύεται.
Και λέω, και αρωτιέμαι: Δεν πρέπει να σπάσει η σιωπή; Δεν πρέπει να ανοίξουμε τις ψυχές μας; Δεν πρέπει να κοιταχτούμε στους καθρέπτες και ν’ αναρωτηθούμε: Τι πατρίδα θα παραδώσουμε στα παιδιά μας, στα εγγόνια μας; Που είναι τώρα οι εθνικές μας επάλξεις; Ανησυχώ! Πολλοί. ανησυχούμε! Την Πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω! Για αυτό ας μιλήσουμε καθαρά και ξάστερα. Δεν γνωρίζουμε, τάχατες, την αλήθεια; Πολλοί! Και γνωρίζουμε πολλά!
Γράφονται τόσα, τον τελευταίο καιρό, ειδικά στα ΜΜΕ,που και κρίνω και συμπεραίνω.
Διότι γνωρίζω. Και δυστυχώς επιβεβαιώνομαι.Έλληνες, ξυπνάτε! Μας κλέβουν την Πατρίδα, μας κλέβουν το αύριο των παιδιώντης Ελλάδος!

ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: 40 ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΔΙΑΤΕΤΑΓΜΕΝΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ

Η ιστορία πηγαίνει πολλές δεκαετίες πίσω, φίλε αναγνώστη. Ας την δούμε από την αρχή. Από τότε που η Margharet Tschad (σύζυγος του μελλοντικού πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου) εργαζόταν στις ΗΠΑ ως γραμματέας της γνωστής οικονομικής δυναστείας Rotschilds. Eίναι γνωστό τοις πάσι πως ο Ανδρέας Παπανδρέου, μετά από πολλά χρόνια στις ΗΠΑ, έλαβε "εντολές" το 1974 να επιστρέψει στην Ελλάδα με έναν σκοπό: Να "πουλήσει" αντι-αμερικανισμό! Να ανακόψει το ανερχόμενο μετά από 7 χρόνια δικτατορίας ΚΚΕ (Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας). Και έτσι έγινε. Ο Ανδρέας Παπανδρέου με τα λεφτά των Rotschilds ίδρυσε το 1974 το ΠΑΣΟΚ, με σκληρά αντιαμερικανική γραμμή και συνθήματα που όλοι θυμούμαστε ("έξω οι αμερικανικές βάσεις", "έξω το ΝΑΤΟ" κτλ) και έτσι"έκλεψε" από το ΚΚΕ τα συνθήματα και τους αριστερούς ψηφοφόρους. Φυσικά, όταν το 1981 ο Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ έγιναν κυβέρνηση, "ξέχασαν" τον αντιαμερικανισμό.
Το ΚΚΕ έμεινε εκτός κυβερνήσεων, καθηλωμένο στο 8-9%, όπως ήθελαν οι ΗΠΑ.Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, στα γραφεία της "πλανηταρχικής" οικογένειας Rotschilds, ο γνωστός σε όλους μας υπέρμαχος της διάλυσης των εθνικών κρατών και των Βαλκανίων George Soros, παρουσιάζει τον Άλεξ Ρόντος, τον αόρατο σημερινό υπουργό εξωτερικών της Ελλάδας. Τότε, και ενώ ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι πιά πρωθυπουργός, όπως σοβαρότατη διπλωματική πηγή μου αποκάλυψε δυό χρόνια μετά στη Νέα Υόρκη, George Soros και Rotschilds κάνουν τις πρώτες σκέψεις για το πολιτικό μέλλον του υιού Γιώργου Παπανδρέου, υπό το βλέμμα της υπερφιλόδοξης μητέρας του Margharet Tschad.Έκτοτε, ο Ρόντος ανέλαβε να είναι (αυτό του ανετέθη) ο "αόρατος αρχηγός" των πολυπλόκαμων δράσεων των Rotschilds και Soros, ιδίως στα Βαλκάνια. Ο ι τεράστιοι επικοινωνιακοί μηχανισμοί των Rotschilds και Soros, δούλευαν από τότε πυρετωδώς να φτιάχνουν το πολιτικό προφίλ του νεαρού Παπανδρέου, του οποίου η ανέλιξη στην Ελλάδα θα είναι σπουδαία (υπουργός παιδείας και εξωτερικών, πρωθυπουργός σήμερα. Είπατε τίποτα περί οικογενειοκρατίας;).
Ταχύτατη όμως θα είναι και η παράλληλη ανέλιξη του Άλεξ Ρόντος… Επικεφαλής λοιπόν της ομάδας που έχει βραχυκυκλώσει ασφυκτικά των Γιώργο Παπανδρέου ( ο οποίος φυσικά γνωρίζει….) είναι ο Άλεξ Ρόντος, με όλο το σκοτεινό παρελθόν πουκάνει το γύρο του διαδικτύου και τώρα και των ελληνικών εφημερίδων. Κι όλα τούτα θα στα αποδείξω ευθύς φίλε αναγνώστη.

ΑΛΕΞ ΡΟΝΤΟΣ – ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤ’ ΑΛΗΘΕΙΑ;

Ο Αλεξ Ρόντος γεννήθηκε το 1954 στην Τανζανία, μεγάλωσε στην Κένυα και σπούδασε στη Μεγάλη Βρετανία και τις ΗΠΑ. Στο μακρινό 1981 ξεκίνησε την επαγγελματικη του σταδιοδρομία ως ανταποκριτής της εγγλέζικης εφημερίδας"West Africa". Λίγο αργότερα συναντήθηκε με τον Soros, έτσι μπήκε στο μαγικό κόσμο Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων. Η άνοδός του Ρόντος συνδυάστηκε και με την διείσδυσή του στα της ελληνορθόδοξης και οικονομικά ισχυρής Εκκλησίας στιςΗΠΑ. Με ευλογίες του τότε Αρχιεπισκόπου Βόρειας Αμερικής Ιακώβου και υπό το βλέμμα του Soros διμιουργήθηκε την περίφημο "International Orthodox Christian Charities" (IOCC), την πρώτη Μη Κυβερνητική Οργάνωση της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Για πολλά χρόνια δραστηριοποιήθηκε στην Αφρική, τη Μέση Ανατολή,καθώς και στην Γιουγκοσλαβία και τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.
Εκτός αυτών έχει προσφέρει τις υπηρεσίες του από τη θέση του συμβούλου της Παγκόσμιας Τράπεζας. Στά τέλη του 1990 καίριος υπήρξε ο ρόλος του Ρόντος ως συμβούλου του τότεΥΠΕΞ Γιώργου Παπανδρέου, στην διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και στο να συντονιστούν οι φιλο-δυτικοί Σέρβοι πολιτικοί ώστε να τελειώσει ο Μιλόσεβιτς καιη Σερβία να "εκδημοκρατιστεί" (αφού πρώτα βομβαρδίστηκε). Ανέβηκε τόσο γρήγορα τα σκαλοπάτια ο κύριος Ρόντος, που με υπουργό εξωτερικών τον Γιώργο Παπανδρέου, η διεύθυνση ΥΔΑΣ του ΥΠΕΞ, διοικείται ουσιαστικά από αυτόν, που καθίσταται πλέον πανίσχυρος. Ο Άλεξ Ρόντος είναι ο ηγέτης της ΥΔΑΣ που διαχειρίζεται τεράστια κονδύλια, στοιχείο που συνεχίζεται και επί Καραμανλή, πιστοποιώντας την αμερικανική διείσδυση μέσω Ρόντος στο ελληνικό (;) ΥΠΕΞ. Μόνο το 2005 εισέπραξε από το ελληνικό ΥΠΕΞ για λογαριασμό του IOCC 321.000 ευρώ, για δράσεις σε Παλαιστίνη και Γεωργία. Στην οποία Γεωργία δούλευε φυσικά και για τον Σαακασβίλι. Την επόμενη χρονιά (2006) ο ΙΟCC λαμβάνει άλλα 172.000 ευρώ και το 2007 460.000 ακόμα, πάντα για δουλειές στη Γεωργία, την Παλαιστίνη και τη Σερβία, περιοχές ειδικού αμερικανικού ενδιαφέροντος. Το 2008-09 ο Ρόντος και ο IOCC έλαβαν άλλα 86.000 και 54.000 ευρώ. Τέτοια γαλαντομία από το ΥΠΕΞ της Ελλάδας, και με Γιώργο Παπανδρέου και με Καραμανλή (!). Να θυμίσουμε φίλοι μου και την αρθρογραφία του Ρόντος σε έντυπα όπως τους"New York Times" για την Γεωργία, άρθρα απόλυτα συμβατά με την προπαγάνδατων ΗΠΑ και τις θέσεις του State Department. Στο σχέδιο Ανάν που διέλυε το 2004 την Κύπρο, ο Ρόντος αρθρογραφούσε σε αμερικανικές εφημερίδες υπέρ του σχεδίου, υπέρμαχος του ΝΑΙ στο ρατσιστικό σχέδιο Ανάν, όπως και ο Γιώργος Παπανδρέου.
Οι Ελληνοκύπριοι δεν ξέχασαν κε Παπανδρέου.
Ούτε θα ξεχάσουν…Τον Μάρτιο του 2004 μετά την ήττα του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές, ο Αλεξ Ρόντος παραιτήθηκε για να εμφανιστεί σε λίγο στις χώρες των "βελούδινων επαναστάσεων" – στην Ουκρανία και την Γεωργία. Όμως όλα με την σειρα…Σε συνέδριο του "ΕΛΙΑΜΕΠ" στη Θεσσαλονίκη ("ELECTRA PALACEHOTEL", 5-7.05.2006) με θέμα την Ε.Ε. και τα δυτικά Βαλκάνια (βλέπε Κόσοβο, Σκόπια), πλάι στον Θόδωρο Κουλουμπή του ΕΛΙΑΜΕΠ, την Gordana Delic-Petrociv του αμερικανόφιλου "Balkan Trust for Democracy"του Βελιγραδίου, τον Bruce Jackson (πρόεδρος του αμερικανικού "Project on Transitional Democracies"), την Ορσαλία Καλαντζοπούλου (συντονίστρια για Βαλκάνια της Παγκόσμιας Τράπεζας) και άλλους προπαγανδιστές της Pax Americana (γνωρίζουμε-γνωρίζετε όλοι τι ρόλο παίζουν τα made in USA ιδρύματα"δημοκρατίας", "ανθρωπίνων δικαιωμάτων" κτλ), βρίσκουμε και τον Άλεξ Ρόντος. Το έντυπο του ΕΛΙΑΜΕΠ μάλιστα για το συνέδριο, παρουσιάζει τον Ρόντο ως "διεθνή ακτιβιστή του ανθρωπισμού" ("international humanitarian action"). Παρουσίες του Ρόντος εντοπίζονται και σε άλλα αμερικανοτραφή συνέδρια, όπωςτο πρόσφατο στις Βρυξέλλες (26-28.03.2010) που οργάνωσε το αμερικανικό ίδρυμα"Τhe German Marshall Fund". Παρόντες εκεί, πλάι στην Madeleine Albright και την "ΥΠΕΞ" της Ε.Ε. λαίδη Αshton, ο Θάνος Ντόκος του "ΕΛΙΑΜΕΠ", BruceJackson και άλλα "αστέρια" που θα σας μηλήσω παρακάτω.Αξίζει να σημειωθεί πως άλλος ένας "ανθρωπιστής" του συνεδρίου του"ΕΛΙΑΜΕΠ", ο Bruce Jackson ήταν διευθυντής στρατηγικού σχεδιασμού του εξοπλιστικού κολοσσού των ΗΠΑ "Lockheed Martin" και παράλληλα είχε δημόσια αξιώματα, ενώ ίδρυσε ιδρύματα όπως την "Αμερικανική Επιτροπή ΝΑΤΟ" (U.S. Committee on NATO), "Project on Transitional Democracies","Επιτροπή για την απελευθέρωση του Ιράκ". Το πόσο απελευθερώθηκαν οι δύστυχοι Ιρακινοί από τους "ανθρωπιστές" αυτούς, το βλέπεις σήμερα φίλε αναγνώστη, με τις εκατόμβες νεκρών στο Ιράκ.Επιστρέφοντας στον Ρόντο, να θυμίσουμε ακόμη ασήμαντες φαινομενικά λεπτομέρειες, που μου εκμυστηρεύτηκε άνθρωπος που "ξέρει": Όπως ότι ο Άλεξ Ρόντος εμφανίζεται κάποια στιγμή σύμβουλος του περίεργου "Navarino Network",που στην ιστοσελίδα του μιλάει για προσάρτηση (όχι απελευθέρωση) της Θεσσαλονίκης. Ας υπενθυμιστεί η σχετική προπαγάνδα των τελευταίων χρόνων σε βάρος της ελληνικότητας της Μακεδονίας, προπαγάνδα που δεν ξεκινά μόνο από τα Σκόπια. Ξαφνικά ακούγεται όλο και πιο πολύ το "Θεσσαλονίκη, πρωτεύουσα τωνΒαλκανίων" (όχι της ελληνικής Μακεδονίας), γίνονται συνεχείς αναφορές για το πολύ-πολιτισμικό παρελθόν της πόλης, ενώ οι "οικολόγοι" του Μιχάλη Τρεμόπουλου (αυτοί που ζήτησαν επίμονα την ματαίωση του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη ως αντι-οικολογικού), ζητούν επίσημα την μετονομασία της κεντρικής οδού Αγίου Δημητρίου της Θεσσαλονίκης σε οδό Κεμάλ Ατατούρκ.
Τον Οκτώβριο του 2009 ο ελληνικός λαός ανέδειξε τον Γιώργο Παπανδρέου πρωθυπουργό και το ΠΑΣΟΚ κυβέρνηση της Ελλάδας. Σήμερα, έναν χρόνο μετά,αρχίζει και αμφισβητείται κατά πόσον πραγματικά η Ελλάδα κυβερνάται από τον Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ. Μόνο τις τελευταίες βδομάδες κορυφαίες ελληνικές εφημερίδες και κορυφαίοι όσο και σπουδαίοι δημοσιογράφοι, κάνουν συγκεκριμένες αναφορές στον γνωστό πλέον εξωθεσμικό και σκοτεινό παρασύμβουλο του Γιώργου Παπανδρέου, Άλεξ Ρόντος, κατηγορώντας τον ως το πραγματικό αφεντικό της ελληνικής εξωτερική πολιτικής.
Ο διακεκριμένος μάλιστα δημοσιογράφος Δελαστίκ στο "ΕΘΝΟΣ", χαρακτηρίζει ανοιχτά τον Ρόντο "νονό"του ονόματος της FYROM ("Respublika Vardarska Makedonija").Είναι πολλές οι συμπτώσεις… Πάρα πολλές. Όπως η αποκάλυψη που μου έκανε λίαν αξιόπιστη πηγή, πριν ακόμη "σκάσει" η είδηση στο διαδίκτυο: Ότι ο Παπανδρέου ανέθεσε στην εταιρεία "Lazard" την επαναδιαπραγμάτευση του δυσθεώρητου ελληνικού χρέους. Μόνο που η "Lazard" ανήκει (ώ σύμπτωσις) στον"όμιλο Rotschilds", τους πάτρωνες δηλαδή των Παπανδρέου και αφεντικά του Ρόντος. Όπως και η επενδυτική τράπεζα "Lazard Brothers" στο Παρίσι στην οποία η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει αποφασίσει να εμπιστευθεί μια σείρα προγραμμάτωνπου αφορούν τις αποκρατικοποιήσεις στο δημόσιο τομέα.
"Γαλλικές"τράπεζες…Με αφεντικό τον Rotschild…Τον Εβραίο Rotschild… Και (ώ σύμπτωσις δις), το εν Αθήναις υποκατάστημα του ομίλου "Rotschilds" είναι "κολλητό" με την εγγλέζικη πρεσβεία στο Κολωνάκι. Θέλετε κι άλλη σύμπτωση; Σπουδαίος πελάτης της "Lazard" είναι και ο αμερικανικός εξοπλιστικός κολοσσός "Lockheed Martin", που εδώ και 20 χρόνια έχει δέσει χειροπόδαρα την ελληνική οικονομία, πουλώντας συνεχώς F-16 στην φτωχή Ελλάδα. Θέλετε κι άλλες "συμπτώσεις";
Η "Lazard" ανέλαβε σύμβουλος της ταλαίπωρης "ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ" για την πώληση στην "MIG" του πτητικού της έργου και της τεχνικής της βάσης. Και τώρα δε με εκπλήσσει η πληροφορία ότιστην Εθνική Τράπεζα, έχει ήδη χτίσει θέσεις το "Discovery fund" του Soros. Αλλά,είπαμε: Οι Rotschilds έστειλαν τους Παπανδρέου στην Ελλάδα, σε διατεταγμένη αποστολή. Τα γραμμάτια έπρεπε να ξοφληθούν! Με ξεπούλημα της χώρας… με αγορές δισεκατομμυρίων, αεροσκάφη και πυραύλους, στα ευαγή ιδρύματα της αμερικανικής διαπλοκής, όλα (σύμπτωσις!) παραμάγαζα των Rotschilds. Εδώ, να πούμε κάτι ακόμη.
Τι να κάνουμε, γνωρίζουμε…Και θα μιλήσουμε! Πλάι στην "Lazard", ανέλαβε νομικός σύμβουλος στου Μαξίμου, νομικός σύμβουλοςτου Παπανδρέου, η αμερικανική "DLA PIPER USA & INTERNATIONAL", ναι ή όχι; Αν ναι, αληθεύει πως η συγκεκριμένη εταιρεία είναι manager και του τουρκικού lobby στην Ουάσινγκτον; Πως συμβιβάζεται αυτό; Θα μας τρελλάνετε κύριε Γιώργο Παπανδρέου με τους "συμβούλους " σας και τις εταιρείες ποιυ επιλέγετε! Πωςγίνεται η "DLA PIPER" να δουλεύει ταυτόχρονα και για την Ελλάδα και για τηνΤουρκία; Και κάτι ακόμη κύριε πρωθυπουργέ "μας": στην "DLA PIPER"εργαζόταν, ναι ή όχι, ο no1 ανθέλληνας των ΗΠΑ, ο σκοπιανός Meto Koloski; Και μάλιστα ως government affairs specialist; Δηλαδή ως άκρως σημαντικόςσύμβουλος; Να σας θυμίσουμε κε πρωθυπουργέ πως ο πρόεδρος της λεγομένης"UNITED MACEDONIAN DIASPORA" Meto Koloski έχει πρωτοστατήσει σε κάθε ανθελληνική διαδήλωση Σκοπιανών στις ΗΠΑ;
Να σας θυμίσουμε πως όταν στις 20.07.2009 οι Τούρκοι έστησαν "εορταστική εκδήλωση" έξω από τηντουρκική πρεσβεία στην Ουάσινγκτον, για την επέτειο της κτηνώδους εισβολής στην Κύπρο μας, ο Koloski έστησε πανό όπου έγραφε "SHAME ON GREEK TERRORISTS FOR KILLING US DIPLOMATS"; Και σε αυτόν τον ανθέλληνα από τα Σκόπια, σε αυτήν την εταιρεία (DLA PIPER), o Παπανδρέου αναθέτει ρόλο….συμβούλων της δύσμοιρης Ελλάδας μας!!!

Η ΠΕΡΙΦΗΜΗ "ΟΜΑΔΑ ΡΟΝΤΟΣ"

Είναι όμως ο εξ’ απορρήτων του Γιώργου Παπανδρέου Άλεξ Ρόντος το απόλυτο αφεντικό; Όχι ακριβώς. Χρειάζεται ομάδα για να προχωρούν οι δουλειές τωνΑμερικανών. Ομάδα που δεν δουλεύει μόνο στην Ελλάδα. Η δράση της είναιπαντού, στο παγκόσμιο χωριό. Κανένας Ρόντος δεν μπορεί μόνος του να κάνει τόσα.Έτσι, γύρω του, κινούνται 7-8 ακόμη άτομα σκοτεινής προέλευσης, όλοι (συμπτωματικά;) αμερικανο σπουδαγμένοι και αμερικανοθρεμμένοι. Τα άτομα αυτά εντοπίζονται (πάντα τα ίδια) σε χώρες που αποσταθεροποιούν οι ΗΠΑ, σε ειδικές αποστολές. Σήμερα θα σας παρουσιάσω μόνο μερικούς απ’αυτούς….Gregory Maniatis. Πρώτος εξ’ αυτών, τα τελευταία χρόνια πανταχού παρών με Ρόντος και Παπανδρέου, ο Ελληνοαμερικανός Gregory Maniatis. Επιτυχημένος εκδότης στην ελληνική ομογένεια των ΗΠΑ (περιοδικό "ODYSSEY"), ο Μανιάτης, "παιδί" του γνωστού και αμφιλεγόμενου στην ομογένεια father Alex Karloutsos, σε νεαρή ηλικία εμφανίζεται οικονομικά ισχυρός. Tυχαία όχι, αφού π.χ. ο ΕΟΤ του χορηγεί σημαντικά ποσά στο "ODYSSEY", Διαπλέκεται γρήγορα (όχι βεβαίως τυχαία) με τον Γιώργο Παπανδρέου, του οποίου γίνεται σύμβουλος και ο Παπανδρέου του εμπιστεύεται το 2003 την διοργάνωση του συνεδρίου "ΕUROPEAN DIASPORAS". Λίγους μήνες πριν, και ενώ το ΠΑΣΟΚ μεταλλάσσει με το στανιό την εθνικά ομοιογενή Ελλάδα σε πολύ-πολιτισμική, ο Μανιάτης γίνεται συνιδρυτής (2002) του "Athens Migration Policy Initiative" (AMPI).
Πάμε τώρα στα πιο ενδιαφέροντα για τον Μανιάτη: Στο αμερικανικό ίδρυμα"MPI" (IMMIGRATION POLICY INSTITUTE), γνωστό για τη δημιουργία πολυ-πολιτισμικών προβλημάτων σε χώρες που δεν συμπαθούν οι ΗΠΑ, ο Μανιάτηςεμφανίζονταν ως συντονιστής του παραπάνω ιδρύματος για θέματα Ευρώπης.Το καλοκαίρι του 2005, στο ΠΑΣΟκικό συνέδριο της Σύμης, ο Παπανδρέουευχαριστεί μεταξύ άλλων, δημόσια, και τον Μανιάτη για την συμβολή του. Το ίδιο έτος, το φιλο-ατλαντικό ΕΛΙΑΜΕΠ (το οποίο με χιούμορ αποκαλείται από πολλούς Έλληνες διεθνολόγους και διπλωμάτες Ελληνικό Ίδρυμα "Αμερικανικής"Εξωτερικής Πολιτικής…) διοργανώνει στην Ύδρα συνέδριο με (ποιόν άλλο;) το"Βρετανικό Συμβούλιο" και την βρετανική πρεσβεία. Πλάι στους γνωστούς φιλοαμερικανούς αστέρες του ΕΛΙΑΜΕΠ, συμμετέχουν δύο πρόσωπα σχετικά άγνωστα τότε, σημαντικά σήμερα: Η Θάλεια Δραγώνα (αυτή που σήμερα έχει αναλάβει την απεθνοποίηση της παιδείας μας, μαζί με την υπουργό παιδείας και πάντα παρούσα στις συσκέψεις της Bilderberg, Άννα Διαμαντοπούλου) και ο Γκρέγκορυ Μανιάτης. Τον Μάιο του 2006 ο Μανιάτης συμμετέχει σε συνέδριο στην Σάμο συνεργασίας ΜΡΙ και ΙΜΕΠΟ (το γνωστό Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής, που έχει αναλάβει την μετάλλαξη της Ελλάδας σε πολύ-πολιτισμική, σύμφωνα με τα οράματα του Soros). Στο 3 ο διεθνές συνέδριο μετανάστευσης του ΙΜΕΠΟ ο Μανιάτης είναι εκ των πρωταγωνιστών. Σήμερα βέβαια, ο πολυδάπανος ΙΜΕΠΟ έχει κλείσει, από τον ίδιο άνθρωπο που το ίδρυσε: Τον Γιώργο Παπανδρέου. Στα μέσα της δεκαετίας του 2000, ο Μανιάτης κάνει το μεγάλο deal με τηνκυβέρνηση Γεωργίας, στην γραμμή εννοείται των συμφερόντων των ΗΠΑ. Και εκεί, εμφανίζεται ο Μανιάτης ως εκπρόσωπος διάφορων αμερικανικών εταιρειών, (π.χ."ORIONSTRATEGIES","ARETECONSULTING","ASPECTCONSULTING", "GLOVER PARK GROUP") να υπογράφει συμφωνίες με την κυβέρνηση της Γεωργίας. Υπάρχουν και σχετικά ντοκουμέντα, που τα είδα με τα μάτια μου όταν υπηρετούσα.
Ποιος όμως φέρεται να άνοιξε τον δρόμο προς την Γεωργία στον φιλόδοξο Μανιάτη; Αυτός που συμβούλευε τον Σαακασβίλι να ξεκινήσει τον ανόητο πόλεμό του, διαβεβαιώνοντάς τον πως οι ΗΠΑ θα σταθούν δίπλα του. Αυτός που ήταν στη Γεωργία λίγους μήνες πριν τον Μανιάτη. Ο Άλεξ Ρόντος. Οι εν λόγω εταιρείες παίρνουν ετησίως πάνω από ενα εκατομμύριο $ για να γίνουνοι σύμβουλοι και λομπίστες της Γεωργίας στην Ουάσινγκτον και στις Βρυξέλλες. Εκ των πραγμάτων το ποσό αυτό, φέρεται να μοιράζεται η ομάδα του Ρόντου με τον Daniel Kunin από USAID, με σκοπό να εφοδιάζει με τις γνώσεις και συμβουλές του το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας της Γεωργίας (NSCG), σε στρατηγικό και επικοινωνιακό σχεδιασμό.

"Είναι πολλά τα λεφτά Άρη….

΄ ΄Κάπου εδώ αρχίζει λοιπό η σκοτεινή διαπλοκή, μακριά από την διπλωματία, τοΥΠΕΞ, τους θεσμούς. Εκτός και αν είναι "τυχαίο" το δείπνο στην Ουάσινγκτον(09.03.2010) του ισχυρού ανδρός του Πατριαρχείου, αμερικανιστί father Alex Karloutsos, προς τιμήν του Παπανδρέου, με την συνέχεια να ακολουθεί σε πολυτελή σουίτα ("Athens Hilton", 17.05.2010) και συνδαιτημόνα τον Μανιάτη, ο οποίος οργάνωσε και την πολύ πρόσφατη συνάντηση Παπανδρέου – ομογενών στην Ν.Υόρκη. Ποια η πολιτική σημασία των παραπάνω; Γιατί τα βγάζω στη φόρα φίλε αναγνώστη; Για να δείξω πως πλάι στον πρωθυπουργό της Ελλάδας έχει "κολλήσει" ένας άνθρωπος των ΗΠΑ, που μάλιστα "συμβουλεύει" έναντι αδράς αμοιβής τον τυχοδιώκτη Σαακασβίλι (ελπίζου με όχι για νέες περιπέτειες).

Misha Glenny

Οι σκοτεινοί παρα-σύμβουλοι του Γιώργου Παπανδρέου δεν τελειώνουν όμως εδώ.Υπάρχει και ο Misha Glenny, Βρετανός (;) δημοσιογράφος και συγγραφέας, ο οποίος κινείται εδώ και χρόνια στα Βαλκάνια. Είναι μάλιστα εκ των επικεφαλής στο"Τhe Belgrade Fund for Political Excellence" (η Σερβία, μετά την διάλυσή της Γιουγκοσλαβίας γέμισε από τέτοια made in USA think tanks), όπου συνυπάρχουν ο Σέρβος πρόεδρος Boris Tadic και ο Martin Ahtisaari, εκ των διαμορφωτών του status του ανεξάρτητου Κόσοβου. Οι χορηγοί του εν λόγω fund είναι (ώ σύμπτωσις) τα ιδρύματα των Rotschilds, Soros και Rockefeller.Ο Glenny που εμφανίζεται πότε ως "δημοσιογράφος", πότε ως "ιστορικός" και πότε ως "βαλκανιολόγος", έγινε ευρύτερα γνωστός από το βιβλίο του "Μc Mafia". Eκεί ασχολείται με το πέρασμα της οικονομίας στο οργανωμένο έγκλημα, στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης, μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού.
Το βιβλίο αυτό διαφημίστηκε πολύ από τα ελληνικά ΜΜΕ που πρόσκεινται στο "νέο"ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου. Στην έρευνα του Glenny, πρωταγωνιστούν η Ρωσία και η Σερβία που εμφανίζονται περίπου ως η παγκόσμια πηγή της μαφίας και του κακού. Όμως άλλη είναι η πραγματική (και ουσιαστική του) ιδιότητα. Τώρα θα αποκαλύψω το συγκλονιστικό,απόλυτα τεκμηριωμένο από άνθρωπο που "γνωρίζει": Πρόκειται για πράκτορα των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών, ο οποίος είναι πάντα παρόν σε συνέδρια για τον"εκδημοκρατισμό" των Βαλκανίων, και στην υπηρεσία του Soros για πολυεθνικά και διαμελισμένα Βαλκάνια, ελεγχόμενα από τις ΗΠΑ. Σημαντικά σημεία της πραγματικής του ιδιότητας, του πραγματικού του ρόλου: Ο Glenny έχει βοηθήσει επανειλλημμένα, συχνά, την κυβέρνηση των ΗΠΑ ως εμπειρογνώμων σε θέματαΒαλκανίων και ανατολικής Ευρώπης. Επί τρία χρόνια διηύθυνε ΜΚΟ για την"ανασυγκρότηση" της Σερβίας, της FYROM και του Κοσόβου (τα αποτελέσματατης made in USA "ανασυγκρότησης" τα έχουμε δει βέβαια στα Βαλκάνια, το Ιράκ,το Αφγανιστάν…).
Το πόσο "φιλέλληνας" είναι ο Glenny, φαίνεται στο βιβλίο του "Τα Βαλκάνια1804-1999" που κυκλοφόρησε το 2000. Εκεί κατηγορεί περίπου για όλα, τον "κακό εθνικισμό" των βαλκανικών λαών, ενώ κατηγορεί τους Έλληνες για σφαγές σε βάρος Τούρκων, στην απελευθερωτική επανάσταση του 1821, αναφέροντας χαρακτηριστικά την "σφαγή της Τρίπολης". Οι επί 400 χρόνια υπόδουλοι και σκλαβωμένοι στους Τούρκους Έλληνες, θύματα συνεχών γενοκτονιών από τουςΤούρκους δυνάστες, είναι κατά των Glenny σφαγείς. Ο Glenny κατηγορεί τουςΈλληνες για ανάλογη συμπεριφορά κατά του "μακεδονικού" λαού.
Αν σας πω όμως πως ο εν λόγω κύριος είναι γιός του Ρωσο-εβραίου Michael Glenny, που ήταν κανονικότατα πράκτωρ της βρετανικής ΜΙ6; Ο οποίος αξιοποιήθηκε από τους Εγγλέζους ως "ειδικός" σε θέματα ρωσικού ενδιαφέροντος, με τον ψυχρό πόλεμο στο αποκορύφωμά του; Το μήλο κάτω από τη μηλιά. Ο γιός συνεχίζει το έργο του πατρός. Τώρα, κατηγορώντας συν τοις άλλοις την Πατρίδα μας…Τέτοιο "αστέρι" δεν θα μπορούσε να λείπει π.χ. από το Παπανδρεικό Συμπόσιο της Σύμης, που έγινε το 2006 (16-22.07) στην Σάμο. Εκεί ο Glenny ήταν ομιλητής. Παρών και ο Ροντος, ο Εσθονός πρόεδρος Toomas Hendrik Ilves, καθώς και ο IvanVejovda (επικεφαλής "Balkan Trust for Democracy").
Τα ίδια πρόσωπα και τον Ιούλιο 2009 στη Σκιάθο και τον Ιούλιο 2010 στον Πόρο και πάλι κατά τη διάρκεια του Συμποσίου της Σύμης (Παπανδρέου, Ilves, Ρόντος, Μανιάτης, Glenny,Vejοvda…).Στις 22-23.03.2010, σε συνέδριο στο "Intercontinental" της Αθήνας, η παρέα ξανασυναντιέται. Ο Glenny είναι εισηγητής και ο Άλεξ Ρόντος συντονιστής, όμως ο Ρόντος φεύγει ξαφνικά. Είναι η εποχή που ο ρόλος του αρχίζει και ξεσκεπάζεται σε ελληνικές εφημερίδες και blogs. Χορηγοί του συνεδρίου εκείνου ("Greece at theCrossroads") είναι η "Protonbank", η "Ιnvest in Greece" και η "LockheedMartin", που περιέργως χρηματοδοτούν πολλά τέτοια συνέδρια…).Άλλο παράδειγμα απο το παρελθόν – το καλοκαίρι του 2002 στο σπίτι του Άλεξ Ρόντος στην Ύδρα συναντιούνται οι Μisha Glenny, Ivan Vejovda (σύμβουλος τότε του Σέρβου πρωθυπουργού Τζίντζιτς) και Francis Abuzaid (δήθεν Αμερικανός διπλωμάτης). Τι συζήτησαν; Την ανάγκη διεύρυνσης της Ε.Ε. με βαλκανικά κράτη,για να σταματήσουν οι φωνές μέσα στην Ε.Ε. που έλεγαν να σταματήσει η διεύρυνση (με Τουρκία, βαλκανικές χώρες κτλ). Όλως "συμπτωματικά" το ελληνικό ΥΠΕΞ υιοθετεί τα παραπάνω, με τις αναφορές του στις αρχές του 2003 στα όσα "κανονίστηκαν" στην Ύδρα. Από τότε (ώ σύμπτωσις!), ο καημός τουΓιώργου Παπανδρέου και επίσημα είναι να εισέλθουν Τουρκία και βαλκανικά κράτη στην Ε.Ε, για να διαλυθεί το ευρωπαικό μας όνειρο νωρίτερα, όπως διακαώς επιθυμούν οι Αγγλοσάξονες.

Eerik-Niiles Kross

Ένας άλλος διαπλεκόμενος, άλλο "φρούτο" που φαίνεται πως έχει αποκτήσει ρόλο μυστικο-συμβούλου του Γιώργου Παπανδρέου, είναι και ο πρώην σύμβουλος του προέδρου της Εσθονίας, Εσθονός και αυτός, Eerik-Niiles Kross. Διαπλέκεται με το ΝΑΤΟ (αναφέρεται σχετικά η παρουσία του ως ομιλητή, μεταξύ άλλων, σε συνέδριο στην Εσθονία -22.06.2006- με θέμα το ΝΑΤΟ ως εγγυητή της παγκόσμιας ασφάλειας, μαζί με τον Bruce Jackson). Ήταν επικεφαλής της ομάδας που έκανε την διαπραγμάτευση με το ΝΑΤΟ για να μπει η χώρα του στην Συμμαχία. Τον Kross τον γνώρισα και προσωπικά, όταν υπηρετούσα στις Βρυξέλλες. Τον γνώρισα σε μια δεξίωση στην πρεσβεία ΗΠΑ και θυμάμαι και τον περίφημο Bruce Jackson (από την "Lockheed Martin") παρόντα, μου τον σύστησαν κι αυτόν.
Ακόμα θυμάμαι Γερμανό συνάδελφο, που μου είπε ανοιχτά πως ο Kross ήταν άνθρωπος σε διατεταγμένη υπηρεσία, για λογαριασμό της υπερδύναμης. Οσυνάδελφος εκείνος μου αποκάλυψε αργότερα πως ο Kross στρατολογήθηκε από την CIA ήδη στις αρχές της δεκαετίας του 1990 στην Στοκχόλμη και από τότε ήταν πίσω από πολλά (Κόσοβο, Αφγανιστάν, Ιράκ, Γεωργία, " συμβόλαία θανάτου "στις ευρωπαικές πρωτεύουσες). Εντελώς "συμπτωματικά", ο Kross (όπως οι Ρόντος και Μανιάτης) είχε αναλάβειρ όλο πλάι στον Σαακασβίλι την εποχή του πολέμου Ρωσίας-Γεωργίας (2008), την πολιτική του οποίου πλήρωσε ο λαός της Γεωργίας. Θυμίζω φίλοι, πως ο Κross διετέλεσε αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών της χώρας του, μεταφέροντας τις γνώσεις και εμπειρίες του στον Σαακασβίλι. Και – τυχαίνει δυστυχώς για την παρέα του Παπανδρέου να ξέρω πολλά – ο Kross είναι κολλητός του Εσθονού προέδρου Toomas Hendrik Ilves Ilves (υπηρετούσαν μαζί στην πρεσβεία της Εσθονίας στις ΗΠΑ στα μέσα της δεκαετίας του 1990). Θέλετε κι άλλα; Ο Ilves (στενός φίλος του Παπανδρέου), πριν τoν κάνουν πρόεδρο της Εσθονίας, δούλευε στο ράδιο "FREEEUROPE". Ραδιόφωνο που αναμετέδιδε στην περιοχή την προπαγάνδα των ΗΠΑκαι χρηματοδοτούσε ο …Soros!

Ο επιβουλέας της Μακεδονίας μας!

Η Εσθονία εισήλθε έτσι υπόγεια στο φιλοατλαντικό club. Nα σημειωθεί πως ο Ilves,είναι τιμητικό μέλος μαζί με τον Soros και την Αlbright του ΙCDT ("InternationalCentre for Democratic Transition") της Ουγγαρίας (ο Soros είναι Ουγγρο-εβραίος). Σε απλά ελληνικά, όποια πέτρα και αν σηκώσεις στα Βαλκάνια, από κάτω θα βρεις ιδρύματα "δημοκρατίας", με την ίδια πάντα παρέα και τον Soros επικεφαλής…Περίεργες συμπτώσεις στον λαβύρινθο της παρέας των "συμβούλων" του πρωθυπουργού μας, έτσι; Ο Kross στα ίδια μονοπάτια και δρόμους… Γιατί τους θυμήθηκα τώρα όλους αυτούς; Μα γιατί προκύπτουν της ίδιας παρέας, του ίδιου φυράματος, βεντούζες στον πρωθυπουργό μας. Που ξέρει! Δεν μπορεί να μην ξέρει…Ξέρει τον ρόλο τους και τους υποθάλπτει, αφού αυτοί τον επηρεάζουν…Η "ΠΑΡΕΑ" ΡΟΝΤΟΣ ΣΕ ΧΡΟΝΙΚΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ. Νομίζω φίλε αναγνώστη, κατάλαβες ήδη πολλά….Άλλους ψήφισες πέρσι τέτοιον καιρό, άλλοι σου προέκυψαν να σε κυβερνούν…Μια ομάδα "αητών" που δουλεύουν για τις ΗΠΑ και την πλανητική κυριαρχία τους, "δουλεύουν" εμάς, τους ιθαγενείς, κανονικά και με το αζημίωτο. Η δράση τους, συλλογική και επαγγελματική, θα μπορούσε να χωριστεί ως εξής, σε περιόδους:
1η περίοδος έντονης δράσης από το 1998-2004. Τα αποτελέσματα τα γευτήκαμε.Ίμια…τρία παλληκάρια μας νεκρά…διπλωματία των σεισμών με Τουρκία… Σχέδιο Ανάν στην Κύπρο (ναι, αυτό που πέταξε ο αδούλωτος κυπριακός Ελληνισμός, αλλά το στήριξε πρώτος και καλύτερος ο Γιώργος Παπανδρέου, ο δε Ρόντος αρθρογραφούσε θερμά υπέρ του σχεδίου Ανάν σε μεγάλη αμερικανική εφημερίδα…). Είπαμε, καθείς εφ’ ώ ετάχθη… Την ίδια εποχή, διαλύεται η κραταιά Γιουγκοσλαβία, εξοντώνεται ο Μιλόσεβιτς και ο ….Ρόντος φυσικά παρόν στο Βελιγράδι και το Κόσοβο, να λύνει και να δένει…
2η περίοδος για την "ομάδα", 2004-2009: Το ΠΑΣΟΚ στην αντιπολίτευση, αλλάΡόντος και παρέα πάλι στα πράγματα. Η "ομάδα" εργάστηκε ποικιλοτρόπως σε Γεωργία και Ουκρανία, για να προσδεθούν οι χώρες αυτές στο άρμα του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. Είχε όμως εμπλοκή και στο σκάνδαλο Siemens. Ναι, μέχρι και εκεί! Ποιος ξεκίνησε την φασαρία και τις αποκαλύψεις για την Siemens; Γνωρίζω πολύ καλά (και δεν μπορώ να αποκαλύψω ονόματα, για να μην εκτεθούν σε κινδύνους) πως Ρόντος και Παπαχελάς (συμπτωματικά, φιλαράκια μεταξύ τους…) ξεκίνησαν να διαρρέουν "αποκαλύψεις". Έπρεπε να φαγωθεί βλέπετε ο Καραμανλής, που κάπου τους έκανε νερά και δεν ευθυγραμμιζόταν απόλυτα με τα υπερατλαντικά αφεντικά, όπως κάνει ο Παπανδρέου.Τα στοιχεία για Siemens – τα πήραν οι Αμερικανοί παρακολουθώντας το στενό περιβάλλον του Καραμανλή, μέσω Vodafone. Το ξέρω τόσο καλά όσο και τ’ όνομά μου! Τα έδωσαν μέσα από τα δημοσιογραφικά "παπαγαλάκια" τους (Δεν χρειάζεται να σας πω εγώ τι εστί Παπαχελάς, βοά η δημοσιογραφική πιάτσα…).Στόχος: το πολιτικό τελείωμα Καραμανλή. Και η αποσταθεροποίηση της Ελλάδος.
Ο Ρόντος παράλληλα, επηρέαζε όλο και περισσότερο την Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία διολισθούσε (τυχαία;) σε όλο και πιο φιλοαμερικανικές θέσεις. Συναντιόντουσαν και στις ΗΠΑ, σε ταξίδια εκεί της Ντόρας. Είχε δοθεί μάλιστα, το θυμάμαι σαν τώρα, κοινή συνέντευξη τύπου Ρόντος-Ντόρας, με θέμα τα Βαλκάνια. Όμορφος κόσμος, ηθικός…
Στα αλήστου μνήμης Δεκεμβριανά, που κάηκε η Αθήνα και ο Παυλόπουλος κρατούσε (παγκόσμια πρωτοτυπία!) την Αστυνομία σε "αμυντική στάση", η"ομάδα" συναντιόταν στο Παλαιό Ψυχικό, σε οικία (σύμπτωσις!) ιδιοκτησίας πρεσβείας ΗΠΑ.
Παρών και ο σημερινός πρωθυπουργός μας, που αδημονούσε να φύγει ο Καραμανλής και να αναλάβει αυτός.
Έπρεπε να διεκπεραιώσει τα επείγοντα των Αμερικάνων ο Γιώργος! Και το κάνει καλά σήμερα!
Παρών τότε και ο Άλεξ Ρόντος. Παρόντες και οι Χρυσοχοίδης, Παπουτσής κλπ. Τι συζητούσαν εκεί, την ώρα που έκαιγαν την Αθήνα και διέσυραν την χώρα οι βάνδαλοι; Ας μας πουν…Και κάτι άλλο: Γιατί ξέρουμε και θα τα πούμε καθαρά και ξάστερα. Τι ρόλο βάραγε τότε, που η Αθήνα παραδόθηκε στο χάος, κάποιος Γκρέγκορυ Πάππας; Από νοικιασμένο διαμέρισμα του Κολωνακίου; Μήπως τον συντονιστή της "εξέγερσηςτης νεολαίας"; Είναι σύμπτωση πως ο ανωτέρω κύριος διετέλεσε σωματοφύλαξ του πρέσβεως των ΗΠΑ; Και ποίες σχέσεις έχει με τον Ροντο;
3η περίοδος, από το 2009 ως και σήμερα. Τα πολλά για τη δράση της "κομπανίας Ρόντος" γράφτηκαν και στα αθηναικά ΜΜΕ. Η "ομάδα" έπιασε δουλειά σε Κόσοβο, Βελιγράδι (η Σερβία δεν πρέπει να ξανασηκώσει κεφάλι…), αλλά σπεσιαλιτέ της είναι τα φλέγοντα για μας: νέο Ανάν στην Κύπρο, λύση για Σκόπια με παράδοση του ιερού τίτλου ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Και ο Ρόντος, πανταχού παρόν, την μια να φέρνει τον Νετανιάχου στον Πόρο και την άλλη να συνδιαλέγεται με τον ανθέλληνα ψευτομακεδόνα Γκρουέφσκι. Όσο για εντός συνόρων, κινείται αεικίνητος μεταξύ "Astir Palace", "Μεγάλης Βρετανίας", "Hilton" και του γνωστού διαμερίσματος στην Γλυφάδα…Φήμες (δεν είμαι και ο φωτεινός παντογνώστης…) τον θέλουν να αποκτά "στέγη"και στο υπουργείο εσωτερικών για ξεκάρφωμα, και να επισκέπτεται πάντα και την πρεσβεία των ΗΠΑ. Το σίγουρο είναι πως ο άνθρωπος δουλεύει πολύ. Και εντατικά. Πάντως, όχι για τα συμφέροντα της Ελλάδας μας…

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Φίλε αναγνώστη, δεν μίλησα για χρόνια. Ήμουν και εν ενεργεία βλέπεις… Αν κιαυτό δεν αποτελεί άλλοθι. Αισχρόν γαρ σιγείν της Ελλάδος αδικημένης. Αλλά τώρα,όσοι ξέρουμε, να σπάσουμε επιτέλους την σιωπή. Η ομάδα που περιέγραψα, καταστρέφει την Ελλάδα μας. Τι θα παραδώσουμε στα παιδιά μας; Το τίποτα; Ένα πενόμενο προτεκτοράτο της κλωτσιάς και της καρπαζιάς; Ενοχές νιώθω, μόνο ενοχές για την σιωπή μου.Τα κομμάτια του παζλ είναι πολλά, όμως αρχίζει και σχηματίζεται μια εικόνα. Την έχεις την εικόνα φίλε αναγνώστη τώρα.
Η εικόνα της αληθινής παρακυβέρνησης της ταλαίπωρης Πατρίδας μας. Τα ίδια πρόσωπα, στα ίδια συνέδρια, για τα ίδια θέματα.Και τα πρόσωπα αυτά έχουν άμεση πρόσβαση στον πρωθυπουργό Παπανδρέου,του οποίου είναι άτυποι και εξωθεσμικοί σύμβουλοι. Ένα ολόκληρο δίκτυο παρακυβέρνησης στην Ελλάδα, που δεν είναι παρά εκτελεστικά όργανα του Soros,τον οποίο εκτίναξαν οι Rotschilds. Γιατί δικό τους δημιούργημα είναι ο, στα χαρτιά μόνο Αμερικανός, Soros. Eίναι τόσο "Αμερικανός" που ενώ εδρεύει στη ΝέαΥόρκη, δηλώνει ως οικονομική του έδρα τον τροπικό παράδεισο του νησιού Curacao, ώστε να μην του ασκείται κανένας φορολογικός έλεγχος από τις ΗΠΑ. Ο Soros είναι τόσο "Αμερικανός" όσο " Έλληνες" είναι ο Μανιάτης και ο Ρόντος. Από την ανάμειξή του στα πολιτικά πράγματα της ταραγμένης το 1989 Πολωνίας, μέχρι την "βοήθειά" του στην διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και τη σημερινή του ανάμειξη στα Σκόπια, όπου θεωρείται "εθνικός ευεργέτης", ο Soros εξυπηρετεί τα σχέδια αποσταθεροποίησης των ΗΠΑ, με αντάλλαγμα την οικονομική και φορολογική του ασυδοσία. Σήμερα, τα ιδρύματά του ("Open Society" κτλ) δραστηριοποιούνται σε όλα σχεδόν τα βαλκανικά κράτη, προάγωντας τον πολύ-πολιτισμό, την "ανοχή στο διαφορετικό", τον "εκδημοκρατισμό" και ότι άλλοεξυπηρετεί τον σχεδιασμό των ΗΠΑ για παγκόσμια κυριαρχία.Όλοι οι παραπάνω (Ρόντος, Μανιάτης, Glenny, Kross), υπενθυμίζεται πως συνυπήρξαν με τον πρωθυπουργό Παπανδρέου στον Πόρο. Κι όχι μόνον εκεί…
Τελικά, θυμίζω, πολύς (και ενδιαφέρον) κόσμος βρέθηκε στον Πόρο μεταξύ 12-15Ιουλίου του 2010. Όπως και ο Εσθονός πρόεδρος Toomas Hendrik. Όπως και πλήθος "σοσιαλιστών" ηγετών. Ή σοσια-ληστών. Διαλέγετε και παίρνετε…Βλέπω, βλέπουμε, βλέπετε, την "ομάδα Ρόντος", ακούραστη, να βρίσκεται σε όλα τα μήκη και πλάτη. Αφρική, Γιουγκοσλαβία (την διέλυσαν), Γεωργία (τηνπαρέσυραν σε έναν ηλίθιο πόλεμο), Κύπρο (εκεί έφαγαν στα μούτρα ένα πελώριο ΟΧΙ από τον Τάσο Παπαδόπουλο και τον κυπριακό Ελληνισμό, που ακόμη δεν χώνεψαν…).Τελικά ο Ρόντος εργάζεται σήμερα για την αμερικανική ή την ελληνική εξωτερική πολιτική; Ή μήπως και για τις δύο; Εκτός κι αν δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσά τους,αφού όπως φαίνεται η πολιτική της Αθήνας, εμφανώς (Παπανδρέου, Δρούτσας) ή αφανώς και μυστικώς (Ρόντος, Μανιάτης, Glenny κτλ) είναι υποταγμένη στους Αμερικανούς και τα δικά τους συμφέροντα. Τα συμφέροντα της Ελλάδας μπορούννα περιμένουν…Ο ελληνικός λαός, πνιγμένος στα χρέη και στα δάνεια, όμηρος της ανεργίας και της πιστωτικής, πιστεύει πως κυβερνάει ο Γιώργος Παπανδρέου, αυτός όμως ρυμουλκείται από τους παραπάνω "συμβούλους", οι οποίοι αποδεδειγμένα εργάζονται για τα συμφέροντα όχι της Ελλάδας αλλά των ΗΠΑ.
Αυτήν την αλήθεια την ξέρουν καλύτερα από όλους αυτοί που όφειλαν στην πραγματικότητα να παράγουν εξωτερική πολιτική: οι διπλωμάτες καριέρρας του ελληνικού ΥΠΕΞ καιοι επιτελείς του ΓΕΕΘΑ, που σήμερα είναι απλώς διακοσμητικοί, ντεκόρ. Kαι για αυτό βράζουν…Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν έχει χρόνο για να ακούσει τους έμπειρους (καιαγανακτισμένους πλέον) πρέσβεις των κρίσιμων διευθύνσεων του ΥΠΕΞ. Έχειόμως χρόνο για τον Ρόντο και την παρέα του. Για πρώτη φορά στα χρονικά τηςελληνικής διπλωματίας, αυτή έχει μπει από τον Παπανδρέου στο ψυγείο. Πολιτική στα κρίσιμα θέματα (ονομασία FYROM, κυπριακό, Αιγαίο και πετρέλαια) χαράσσουν ο "Ρόντος & friends", με αποτέλεσμα οι διπλωμάτες καρριέρας στο ελληνικό ΥΠΕΞ να είναι στα πρόθυρα νευρικού κλονισμού και οι ανώτεροι αξιωματικοί να αποστρατευθούν…Βέβαια, στους εντολοδόχους των ΗΠΑ, τους προέκυψε κάτι απρόβλεπτο: Λόγω εκλογής από την βάση, Σαμαράς! Με γραμμή κόντρα στην παγκοσμιοποίηση και τοξεπούλημα της Κύπρου και της Μακεδονίας. Και αναρωτιέμαι, ενθυμούμενος τις εθνικές θέσεις Σαμαρά για λαθρομετανάστευση και κυπριακό: Γιατί σιωπάς Αντώνη; Εσύ δεν εγκατέλειψες κάποτε την παλαιοκομματική σαπίλα για χάρη του Ιερού ονόματος της Μακεδονίας μας;
Φίλε αναγνώστη, κατέθεσα πολλά από όσα γνώριζα (λυπάμαι που αρνήθηκα ναδώσω περισσότερα στοιχεία στον αδικοχαμένο Γκιόλια όταν με ρώτησε σχετικά). Η εν λόγω ομάδα δεν καταστρέφει απλώς την Ελλάδα, ξεπουλώντας τα εθνικά Δίκαια. Οι κάθε Ρόντος (και υπάρχουν πολλοί, όσο υπάρχουν Soros και Rotschilds) καταδικάζουν και το υγιές κομμάτι των ΗΠΑ, παρασέρνοντας την υπερδύναμη σε περιπέτειες, όπως στο Ιράκ, το Αφγανιστάν (αύριο – το Ιράν;). Οι ΗΠΑ δεν πρόκειται να ξανακερδίσουν την εκτίμηση του ανεπτυγμένου κόσμου, εν όσω χρησιμοποιούν μεθόδους και πρόσωπα σκοτεινά, για σκοπούς ανομολόγητους.
Εμάς όμως μας νοιάζει η Ελλάδα μας. Αυτήν πονάμε, για αυτήν ματώνει η ψυχή μας. Ας αντιληφθεί ο κάθε Παπανδρέου, ο κάθε πολιτικός, πως πολιτική με τέτοιες μεθόδους δεν ευδοκιμεί. Η Ελλάς προόρισται να ζήσει και θα ζήσει. Το ξημέρωμα και ο ήλιος, έρχονται μετά το πιο βαθύ σκοτάδι…
 ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ Α.Κ.,
υποστράτηγος ε.α.
 Αναγνώστης μας.

Από το Κ.Α.ΝΕ.Ν.Α.