Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009

P E L A S G O S

P E L A S G O S
Γιατί χάνουν οι άνδρες το μυαλό τους για μια γυναίκα Τετάρτη, 09/09/2009 Η συνομιλία με μια πολύ ωραία γυναίκα μπορεί να κάνει έναν άνδρα να χάσει στην κυριολεξία το μυαλό του, σύμφωνα με μια νέα ολλανδική επιστημονική μελέτη, που έρχεται να επιβεβαιώσει τη… λαϊκή σοφία.Η έρευνα, από ψυχολόγους του πανεπιστημίου Ράντμπουντ, δημοσιεύτηκε στο “Journal of Experimental and Social Psychology” (Περιοδικό Πειραματικής και Κοινωνικής Ψυχολογίας), σύμφωνα με τη βρετανική «Τέλεγκραφ».Οι ερευνητές, κάνοντας τα σχετικά πειράματα, διαπίστωσαν ότι οι άνδρες που κάνουν παρέα έστω και λίγα λεπτά με μια πολύ ελκυστική γυναίκα, αποδίδουν στη συνέχεια λιγότερο καλά στα νοητικά τεστ (δηλαδή… χάνουν τα λογικά τους, όπως λέει ο λαός), σε σχέση με όσους συνομίλησαν με μια γυναίκα που δεν θεωρούσαν ωραία. Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι αυτό πιθανώς συμβαίνει, επειδή από τα πανάρχαια χρόνια οι άνδρες χρησιμοποιούν ένα πολύ μεγάλο τμήμα των δυνατοτήτων του εγκεφάλου τους προκειμένου να εντυπωσιάσουν τις γυναίκες, με συνέπεια -ειδικά στην περίπτωση μιας αληθινά ωραίας γυναίκας- να μην τους απομένουν και πολλές νοητικές δυνατότητες για άλλες διαδικασίες και δραστηριότητες. Οι Ολλανδοί ψυχολόγοι επισήμαναν ότι η έρευνά τους δείχνει πως, η απόδοση των ανδρών στην εργασία ή στο σχολείο μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά εξαιτίας του φλερτ με μια ωραία συνάδελφο ή συμμαθήτρια (ή περισσότερες!). Είναι χαρακτηριστικό ότι η ολλανδική έρευνα ξεκίνησε, όταν ένας από τους ολλανδούς ψυχολόγους σοκαρίστηκε από το γεγονός ότι, μετά τη συνομιλία του με μια πανέμορφη γυναίκα που μόλις είχε γνωρίσει, ξέχασε τη διεύθυνση του σπιτιού του, όταν αυτή τον ρώτησε που έμενε!Από την άλλη, η έρευνα διαπίστωσε ότι δεν ισχύει το αντίστροφο, δηλαδή οι γυναίκες δεν επηρεάζονται, όσον αφορά τις νοητικές ικανότητές τους, από την παρέα με έναν ωραίο άνδρα. Πιθανότατα αυτό οφείλεται στο ότι οι άνδρες, πολύ περισσότερο από τις γυναίκες, είναι βιολογικά προγραμματισμένοι, μετά από εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης, να νοιάζονται για την «κατάκτηση» μιας γυναίκας - και όχι το αντίστροφο.Η προσπάθεια εντυπωσιασμού του άλλου φύλου, απορροφά ένα μεγάλο μέρος των γνωσιακών-νοητικών δυνατοτήτων του άνδρα, σε σημείο μερικές φορές να παθαίνει αμνησία ή να γίνεται «χαζός». Τα νοητικά τεστ (μνήμης κλπ) έδειξαν, πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι οι άνδρες, μετά την συνομιλία με μια γοητευτική γυναίκα, γίνονται κατά μέσο όρο - άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο- πιο αργοί και λιγότερο ακριβείς. Όσο περισσότερο ένας άνδρας σκεφτόταν τη συγκεκριμένη γυναίκα στη συνέχεια, τόσο χαμηλότερο ήταν το σκορ του στα τεστ. Αντίθετα, οι επιδόσεις των γυναικών στα τεστ δεν χειροτέρευσαν, όσο ωραίος και αν ήταν ο άνδρας με τον οποίο είχαν συνομιλήσει προηγουμένως.Σύμφωνα με τον ψυχολόγο Τζορτζ Φίλντμαν, της Βρετανικής Ψυχολογικής Εταιρίας, η έρευνα δείχνει ότι οι άνδρες, για εξελικτικούς λόγους, έχουν προγραμματιστεί να σκέφτονται υποσυνείδητα τρόπους για να περάσουν τα γονίδια τους στις επόμενες γενιές. Γι’ αυτό το λόγο, όταν συναντούν μια ωραία γυναίκα, κατά βάθος την βλέπουν ως την ιδανική σύντροφο για την αναπαραγωγή των γονιδίων τους. Όμως οι γυναίκες αναζητούν και άλλες ιδιότητες στον άνδρα, όπως ο πλούτος ή η ευγενική και πνευματώδης συμπεριφορά και δεν «τρελαίνονται» απλώς και μόνο από το ωραίο του πρόσωπο. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009

Καιρός του σπείρειν? Ελλείπει χρόνος, θα είμαι συντομος. Το πρώτο επίπεδο του Κου Έκο εδοκιμάσθη και εκράτησε. Η Αμερική αντέδρασε καλώς. Ευρίσκεται και αυτή περιξ του 50% εκ των υψηλών του εσχάτου Ταύρου, από πηγών 1982. Λίαν σημαντικό αυτό. Αντιδρασιν χρωστουμε και αναμένουμε και πολλά ζητούμενα καλύπτονται. Πόσας ημέρας πτώσεως μετρούμε? Ένδεκα?Για το απόλυτο τέλος της ταλαιπωρίας δε νομίζω (αλλά, πού να ξεύρω), αλλά ίσως αξίζει να βουτήξω ότε κλείσει και αυτό το ζήτηματάκι. Για να ειδούμε, για να ειδούμε...Αισιοδοξούμε λοιπόν, ετοιμάζομαι και οψόμεθα.ΥΓ Τα περί μη προτάσεως αγοραπωλησιών και των βεβαίων απωλειών οιουδήποτε ακούει τέτοια τα έχω ξαναειπέι και τα επαναλαμβάνω.ΥΓ2 Goldmine rocks!
http://thrassakos.blogspot.com/2009/02/blog-post_24.html

Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2009

Τι εκτιμούν οι τραπεζίτες για τον χρόνο ανάκαμψης του ΧΑ; Πέμπτη, 5 Φεβρουαρίου 2009 Παρ΄ ότι το τοπίο παραμένει θολό και η ορατότητα είναι πολύ περιορισμένη οι Έλληνες τραπεζίτες οι οποίοι παρακολουθούν στενά τις αγορές διατυπώνουν εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις για την πορεία των χρηματιστηριακών αγορών και του ΧΑ. Οι Έλληνες τραπεζίτες θα μπορούσαν να χωρισθούν σε τρεις κατά βάση κατηγορίες. 1) Στους συγκρατημένα αισιόδοξους που εκτιμούν ότι από τα μέσα του β΄ τριμήνου το ΧΑ θα ξεκινήσει μια αργή διαδικασία ανάκαμψης. 2) Στους συντηρητικούς τραπεζίτες οι οποίοι εκτιμούν ότι η ανάκαμψη στο ΧΑ θα ξεκινήσει μετά το Φθινόπωρο και 3) Στους άκρους απαισιόδοξους που υποστηρίζουν ότι τα χειρότερα βρίσκονται ακόμη μπροστά για τις ελληνικές τράπεζες και δεν προβλέπουν ανάκαμψη ουσιαστική πριν από το 2010. Στις εκτιμήσεις αυτές περιλαμβάνονται αυστηρά μόνο απόψεις τραπεζιτών και όχι των hedge funds καθώς σε μια τέτοια περίπτωση θα έπρεπε να υπάρξει και μια άλλη κατηγορία των καταστροφολόγων που προβλέπουν πτώση στο ΧΑ προς τις1200 μονάδες όπως εδώ και 2μήνες σταθερά υποστηρίζουν. Κάποιοι εξ αυτών μιλούν ακόμη και για 800 μονάδες ωστόσο τα επιχειρήματα τους είναι πολύ θολά και ασαφή. Οι συγκρατημένα αισιόδοξοι Η συγκρατημένη αισιοδοξία της πρώτης ομάδας τραπεζιτώνεδράζεται στο γεγονός ότι τελικά τα κέρδη των τραπεζών το 2009 θα υποχωρήσουν αλλά κέρδη θα υπάρξουν, οι επισφάλειες θα αυξηθούν αλλά δεν θα είναι δραματικές , τα βαλκάνια θα καταφέρουν να διασωθούν από την κρίση. Η εκτίμηση αυτή εμφανίζει ένα δυνατό και ένα αδύναμο σημείο. Το δυνατό σημείο είναι ότι υπάρχει αυξημένη πιθανότητα οι προσδοκίες για τα κέρδη να επιβεβαιωθούν αλλά η αγορά θα πρέπει να περιμένειέως τον Αύγουστο δηλαδή στα κέρδη α΄ 6μήνου ώστε να διαπιστώσει το μέγεθος της επίδρασης της κρίσης στην κερδοφορία. Τον Μάιο δηλαδή στις ανακοινώσεις των κερδών α΄ τριμήνου δεν είναι σαφές αν θα υπάρξει σαφής εικόνα ή αν η εντύπωση που θα διαμορφωθεί στο α΄ τρίμηνο αλλάξει στα επόμενα τρίμηνα. Το αδύνατο σημείο της εκτίμησης αυτής είναι ότι υπάρχει ενδεχόμενο όπως τα χρηματιστήρια λειτουργούν ετεροχρονισμένα σε σχέση με την εκδήλωση ενός γεγονός έτσι και η ελληνική οικονομία να χτυπηθεί ετεροχρονισμένα. Πρακτικά δηλαδή στους επόμενους μήνες η κρίση όχι απλά να χτυπά την πόρτα της οικονομίας αλλά και να έχει διεισδύσει στο εσωτερικό της. Με βάση αυτή την συγρατημένααισιόδοξη εκτίμησητο ΧΑ θα μπορούσε να κινηθεί σε ένα εύρος μεταξύ 1500 και 2000 μονάδων και από το δεύτερο τρίμηνο σταδιακά να ξεκινήσει η φάση της αργής ανάκαμψης. Τα σενάρια περί γρήγορης αύξησης του παγκόσμιου χρηματιστηριακού πλούτου , μάλλον θα πρέπει να περιοριστούν έως παραγκωνιστούν. Οι συντηρητικοί τραπεζίτες Στην ομάδα αυτή εντάσσονται οι περισσότερο πραγματιστές που αντιλαμβάνονται την τραπεζική δραστηριότητα και το επιχειρείναπό μια ίσως πιο πρακτική ματιά. Οι τραπεζίτες αυτοί θεωρούν ότι η κρίση στην Ελλάδα θα ξεδιπλώνεται κατά κύματα και χρονικές φάσεις επηρεάζοντας όλο τον οικονομικό ιστό. Η αρνητική επίδραση της κρίσης στην οικονομία θα έχει επιπτώσεις στην καθημερινότητα και βεβαίως στην ανεργία. Επειδή οι αντοχές της οικονομίας είναι ελαστικές εντός ορίων και επειδή η παραοικονομία συντηρεί την ρευστότητα οι τραπεζίτες προβλέπουν ότι το ΧΑ δεν θα ανακάμψει πριν το Φθινόπωρο. Το επιχείρημα τους στηρίζεται κυρίως στο γεγονός ότι όσο η ψυχολογία παραμένει αρνητική όσο θα υπάρχουν αμφιβολίες για την επόμενη ημέρα η μηχανή του ΧΑ δεν θα μπορέσει να εκκινήσει δυναμικά. Η εκτίμησηαυτή εμφανίζει ένα δυνατό και ένα αδύναμο σημείο.Το δυνατό σημείο είναι ότι η προσέγγιση τους είναι ρεαλιστική θεωρητικά ή και ουσιαστικά. Το μέγεθος της επίδρασης της κρίσης στην οικονομία δεν μπορεί να προβλεφθεί ωστόσοκανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι η Ελλάδα δεν θα δεχθεί κραδασμούς στην πραγματική της οικονομία. Το αδύνατο σημείο είναι ότι οι αγορές θα ξεκινήσουν να ανακάμπτουν όταν και η Αμερική θα εισέλθει σε τροχιά ανάκαμψης. Τα μέτρα που εξαγγέλλονται δεν είναι σαφέςπότε θα επιδράσουν θετικά στην αμερικανική αγορά οπότε όλοι οι επενδυτές θα πρέπει να κοιτούν προσεκτικά την συμπεριφορά των αμερικάνικων χρηματιστηρίων. Με βάση τις εκτιμήσεις των συντηρητικών τραπεζιτών το ΧΑ θα μπορούσε να διολησθίσει αργά προς τις 1200 μονάδες και μέσα στους επόμενους 5 μήνες σταδιακά να προσπαθεί να ισορροπήσει και από μέσα Φθινοπώρου να ανακάμπτει σταδιακά. Οι άκρως απαισιόδοξοι Η ομάδα αυτή των τραπεζιτών επιβεβαιώθηκε στο παρελθόν. Όμως οι προβλέψεις είναι όπως και οι αποδόσεις των αμοιβαίων κεφαλαίων. Οι παρελθούσες επιδόσεις δεν εγγυώνται τις μελλοντικές. Η άποψη των απαισιόδοξων τραπεζιτών για το ΧΑ εδράζεται στο γεγονός ότι η παγκόσμια οικονομία θα παραμείνει καθηλωμένη για μεγάλο χρονικό διάστημα , οι διαγραφές δανείων θα συνεχισθούν ενώ θα παρατηρηθεί και μεγάλη μείωση του πλούτου στα Βαλκανικά κράτη και βεβαίως πτώση στα τοπικά χρηματιστήρια. Επίσης εκτιμούν ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι πιο αιματηροί για τις αγορές , τις τράπεζες και γενικότερα τους επενδυτές. Οι επισφάλειες θα αυξηθούν κατακόρυφα , τα κέρδη θα κατακρημνιστούν και η κρατικοποίηση φαντάζει μονόδρομος. Η άποψη αυτή εμφανίζει ένα δυνατό και ένα αδύνατο σημείο.Το δυνατό σημείο είναι ότι το διεθνές περιβάλλον όντως μπορεί να καθυστερήσει να ανακάμψει καθώς η κρίση είναι πολυπρόσωπη και συνεχώς βρίσκει τεχνάσματα ώστε να παραμένει στο προσκήνιο. Το αδύνατο σημείο είναι ότι υπάρχει ενδεχόμενο οι ελληνικές τράπεζες π.χ. να μην κατακρημνιστούν αλλά απορροφώντας τους κραδασμούς να εμφανίζουν λιγότερα κέρδη αλλά σταθερούς ισολογισμούς. Με βάση την εκτίμηση των απαισιόδοξων τραπεζιτών ορισμένες ελληνικές τράπεζες θα βρεθούν κάτω της ονομαστικής τους αξίας , το ΧΑ θα υποχωρήσει 20% από τα τρέχοντα επίπεδα και θα παραμείνει σε στάσιμα νερά για μακρό χρονικό διάστημα. Ποια κατηγορία τραπεζιτών θα επιβεβαιωθεί; Πέτρος Λεωτσάκος πηγη reporter.gr petros@reporter.gr

Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου 2009

Η "ΗΜΕΡΑ" ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ.... Δευτέρα, 2 Φεβρουαρίου 2009 (ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΜΕΣΗ ,ΤΗΝ ΤΟΝΙΣΜΕΝΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ) (ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟ GOOGLE TRANSLATE..) (H ORIGINAL ΣΕΛΙΔΑ ΕΔΩ : http://www.moneyandmarkets.com/washingtons-day-of-reckoning-29510) Washington’s Day of Reckoning by Martin D. Weiss, Ph.D. 02-01-09 από τον D. Martin Weiss, Ph.D. 02-01-09 If you read just one of my Money and Markets issues this year, make sure it’s this one. Αν διαβάσει κανείς ένα μόνο από τα λεφτά μου και αγορές τεύχη του τρέχοντος έτους, βεβαιωθείτε ότι είναι αυτό. You will not hear what I’m about to say from our nation’s leaders. Δεν θα ακούσετε τι είμαι έτοιμος να πω από το έθνος μας ηγέτες. Nor will it pour forth from talking heads on Wall Street. Δεν θα μιλάμε για το τέταρτο από το κεφάλι για την Wall Street. If you read just one of my Money and Markets issues this year, make sure it’s this one. Αν διαβάσει κανείς ένα μόνο από τα λεφτά μου και αγορές τεύχη του τρέχοντος έτους, βεβαιωθείτε ότι είναι αυτό. You will not hear what I’m about to say from our nation’s leaders. Δεν θα ακούσετε τι είμαι έτοιμος να πω από το έθνος μας ηγέτες. Nor will it pour forth from talking heads on Wall Street. Δεν θα μιλάμε για το τέταρτο από το κεφάλι για την Wall Street. They are still driven by their zeal for bigger campaign contributions or the lust for fatter year-end bonuses. Είναι ακόμη οδηγείται από τους ζήλο εκστρατεία για τις μεγαλύτερες συνεισφορές ή fatter ενθουσιασμό για το τέλος του οικονομικού έτους μπόνους. My sole mission is to help you preserve your wealth and your income — to set you free from escalating worries about how deeply this great crisis could threaten your financial security. Μοναδική αποστολή μου είναι να σας βοηθήσει να διατηρήσει την περιουσία και το εισόδημά σας - για να ορίσετε εσείς δωρεάν από κλιμακούμενη ανησυχία για το πώς αυτή η μεγάλη βαθιά κρίση θα μπορούσε να απειλήσει την οικονομική σας ασφάλεια. That done, you can actually use this massive global crisis to grow your wealth, even while millions of other investors could lose nearly everything. Αυτό κάνει, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτή τη μαζική παγκόσμια κρίση σας να αυξάνεται πλούτου, ενώ ακόμη και εκατομμύρια άλλους επενδυτές θα μπορούσε να χάσει σχεδόν τα πάντα. My New Warning My Νέο Προειδοποίηση Some will say that the new warning I’m about to give you is too outrageous; too extreme. Ορισμένοι θα πουν ότι η νέα προειδοποίηση είμαι έτοιμος να σας δώσω είναι πολύ εξωφρενικό? Πολύ ακραίες. But they’ve said the same about nearly every other warning I’ve issued in recent years: Αλλά έχουμε πει τα ίδια σχεδόν για όλα τα άλλα προειδοποίηση Έχω εκδόθηκαν τα τελευταία χρόνια: In 2005, with real estate values still soaring by double digits each year, almost everyone was urging you to buy homes, commercial properties, real estate stocks and REITS mutual funds. Το 2005, με τις τιμές των ακινήτων εξακολουθούν να εκτοξεύονται στα ύψη με διψήφιο αριθμό κάθε χρόνο, σχεδόν όλοι ήταν καλώντας σας να αγοράσετε σπίτια, τα εμπορικά ακίνητα, ακίνητα αποθέματα REITS και αμοιβαία κεφάλαια. But we warned that the housing bubble was about to burst, and that real estate investors would have their heads handed to them. Όμως, είχαμε προειδοποιήσει ότι η στέγαση φούσκα ήταν έτοιμη να σκάσει, και ότι οι επενδυτές ακινήτων θα έχουν το κεφάλι τους χέρια τους. We begged you to sell and get your wealth to safety. Εμείς begged μπορείτε να πωλούν και να σας πλούτου για την ασφάλεια. If you heeded our warning, you didn’t lose a penny as real estate cratered. Αν εισακούστηκε προειδοποίηση μας, δεν χάνουν ούτε δεκάρα ως ακινήτων cratered. In 2007 , almost everyone — including Fed Chief Ben Bernanke — was swearing that the crisis would be “contained,” only impacting the niche of subprime borrowers and lenders. Το 2007, σχεδόν όλοι - συμπεριλαμβανομένης της Fed Chief Ben Bernanke - ορκωμοσία ήταν ότι η κρίση θα είναι "περιορισμένη", που επηρεάζουν μόνο τα τμήματα των subprime δανειζόμενους και τους δανειστές. In contrast, we warned that the bloodletting would spread like wildfire to America’s largest banks … and we implored you to speed-dial your broker to sell every bank stock in your portfolio. Αντίθετα, είχαμε προειδοποιήσει ότι η bloodletting θα εξαπλωθεί σαν φωτιά σε μεγαλύτερες τράπεζες της Αμερικής ... και εμείς implored μπορείτε να επιλέξετε την ταχύτητα σας πράκτορα για την πώληση των αποθεμάτων σε κάθε τράπεζα το χαρτοφυλάκιό σας. If you heeded that warning and sold as we instructed, you didn’t lose a penny as they plunged as much as 100% in value. Αν προειδοποίηση ότι εισακούστηκε και πωλούνται ως εντολή μας, δεν χάνουν ούτε δεκάρα που βύθισε όσο το 100% σε αξία. In 2008 , most pundits swore on a stack of Bibles that the trillions of dollars Washington was throwing at this crisis would miraculously end it; and Wall Street urged you to buy stocks they claimed were selling at “bargain” prices. Το 2008, οι περισσότερες pundits ορκίστηκαν σε μια στοίβα της Βίβλου ότι η τρισεκατομμύρια δολάρια Ουάσιγκτον ήταν ρίχνουν σε αυτή την κρίση θα θαύματος σκοπό αυτό? Και η Wall Street σας παρακάλεσα να αγοράσει αποθέματα ισχυρίστηκαν πωλούσαν "παζάρι" των τιμών. But month after month, as Washington unveiled one new handout scheme after another, we told you that they didn’t have a snowball’s chance of ending the crisis … and we urged you to sell ALL stocks in order to preserve your wealth. Όμως, κάθε μήνα, όπως αποκάλυψε η Ουάσιγκτον μία νέα ελεημοσύνη καθεστώς μετά το άλλο, θα σας είπε ότι δεν έχουν την ευκαιρία χιονοστιβάδας του τερματισμού της κρίσης ... και θα σας προτρέπει να πουλήσει όλα τα αποθέματα για να διατηρηθεί ο πλούτος. If you heeded those warnings, you didn’t lose a penny as the Dow suffered its worst one-year decline since 1932. Αν σοβαρά υπόψη τις προειδοποιήσεις αυτές, δεν έχετε χάσει μια δεκάρα, όπως η Dow υπέστη την χειρότερη πτώση ενός έτους από το 1932. And now , as we put the first month of 2009 behind us, we are nearing Washington’s great day of reckoning. Και τώρα, καθώς θα τον πρώτο μήνα του 2009, πίσω μας, πλησιάζουμε Ουάσιγκτον η μεγάλη ημέρα της αναμέτρησης. On the not-too-distant horizon, we can already begin to see … Με δεν και τόσο μακρινό ορίζοντα, μπορούμε ήδη να αρχίσετε να βλέπετε ... The end of Washington’s futile attempts to stop the explosive collapse of the US economy and stock market … Το τέλος της Ουάσινγκτον μάταιες προσπάθειες να σταματήσουν την εκρηκτική κατάρρευση της οικονομίας των ΗΠΑ και της χρηματιστηριακής αγοράς ... The end of the slow-motion disintegration we’ve seen in corporate earnings, stocks and bonds, plus … Το τέλος της αργής κίνησης διάλυση έχουμε δει σε εταιρικά κέρδη, τα αποθέματα και τα ομόλογα, συν ... The end of the slow, incremental rise in unemployment. Το τέλος της αργή, σταδιακή αύξηση της ανεργίας. And just beyond that horizon, don’t be surprised to see … Και πέραν αυτού του χρονικού ορίζοντα, δεν θα εκπλαγούμε αν δούμε ... A massive collapse in the economy and stock market, triggering a tidal wave of bankruptcies, despair and even homelessness … Μια μαζική κατάρρευση της οικονομίας και της χρηματιστηριακής αγοράς, που θέτει σε κίνηση μια παλιρροϊκό κύμα της πτώχευσης, η απόγνωση, ακόμη και της έλλειψης στέγης ... A massive, global cleansing of the debt that caused this crisis … Το τεράστιο και παγκόσμιο καθαρισμό της οφειλής που προκάλεσε αυτή την κρίση ... And, provided we avoid some major pitfalls, the first step toward rebuilding the foundations upon which our economy can grow for generations to come. Και, υπό την προϋπόθεση ότι θα αποφευχθούν ορισμένες μεγάλες παγίδες, το πρώτο βήμα για την ανασυγκρότηση των θεμελίων επί των οποίων μπορεί να αναπτυχθεί η οικονομία μας και για τις επόμενες γενιές. Before Washington’s day of reckoning, the American people think that government resources are abundant and even unlimited; after the day of reckoning, those resources suddenly become scarce, often non-existent. Πριν από την Ουάσινγκτον την ημέρα της αναμέτρησης, οι άνθρωποι πιστεύουν ότι η αμερικανική κυβέρνηση είναι άφθονοι πόροι και ακόμη και απεριόριστη? Μετά την ημέρα της αναμέτρησης, οι εν λόγω πόροι σπανίζουν ξαφνικά, συχνά δεν υπάρχει. Before the day of reckoning, it’s widely believed that the government has the power to prevent, end, delay or cushion this crisis; after , it’s finally recognized that the government’s actions merely deepen, aggravate and prolong the crisis. Πριν από την ημέρα της αναμέτρησης, είναι ευρέως πιστεύεται ότι η κυβέρνηση έχει τη δύναμη για την πρόληψη, τέλος, η καθυστέρηση ή την άμβλυνση της κρίσης αυτής? Μετά, είναι τελικά η κυβέρνηση αναγνώρισε ότι οι ενέργειες της απλώς εμβαθύνει, επιδεινώνουν και να παρατείνει την κρίση. Before, the government remains committed to doing everything it can to fulfill the people’s belief; after, it begins to abandon its rescue efforts, allowing the economy to fall on its own weight. Πριν, η κυβέρνηση εμμένει στη δέσμευσή της να κάνει ό, τι μπορεί για να εκπληρώσει τη λαϊκή πίστη? Μετά, αρχίζει να εγκαταλείψουν τις προσπάθειες διάσωσης, που επέτρεψε στην οικονομία να μειώνεται με δική της βαρύτητα. Suddenly, government omnipotence is replaced by government impotence; generous largesse is replaced by miserly penny-pinching. Ξαφνικά, παντοδυναμίας κυβέρνηση αντικαθίσταται από την κυβέρνηση ανικανότητα? Γενναιόδωρη γενναιοδωρία αντικαθίσταται από μίζερη δεκάρα-τσίμπημα. The Reason: Most of Washington’s Ο Λόγος: Οι περισσότεροι από την ΟυάσιγκτονBig Credit Lines Will Be Severed! Big Credit γραμμές θα διακόψει! If you or I spend hundreds of thousands more than we earn each year … and then borrow nearly every penny we need to pay our bills, it’s called “insanity.” When Washington does it, nobody bats an eyelash. Αν εσείς ή εγώ δαπανούν εκατοντάδες χιλιάδες περισσότερα από όσα κερδίζουν κάθε χρόνο ... και τότε δανειστεί σχεδόν κάθε δεκάρα που πρέπει να πληρώσουν τους λογαριασμούς μας, θα ονομάζεται "παραφροσύνη". Όταν η Ουάσιγκτον κάνει αυτό, κανείς δεν νυχτερίδες μία βλεφαρίδα. Even before this new phase of the crisis burst onto the scene, Washington was living far beyond its means — spending hundreds of billions more than it earned each year; then borrowing hundreds of billions just to pay its bills. Ακόμη και πριν από αυτή τη νέα φάση της κρίσης σκάσει πάνω στη σκηνή, η Ουάσιγκτον ήταν πολύ πέρα από τις συνθήκες διαβίωσης μέσα - δαπάνες εκατοντάδων δισεκατομμυρίων περισσότερα από αυτά που κερδίζουν κάθε χρόνο? Τότε δανεισμό εκατοντάδων δισεκατομμυρίων μόνο και μόνο για να πληρώσει τους λογαριασμούς. Now, it’s much worse. Τώρα, είναι πολύ χειρότερη. Due to massive federal bailouts, plunging tax revenues, and surging social costs, the Congressional Budget Office forecasts Uncle Sam will have to borrow $1.2 trillion in new money to fund its deficit this year, the worst of all time. Λόγω της ομοσπονδιακής μαζική bailouts, βυθίζουν τα φορολογικά έσοδα, και ογκούμενος κοινωνικό κόστος, το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου προβλέψεις Θείος Σαμ θα πρέπει να δανειστεί $ 1,2 τρισ στο νέο νόμισμα για να χρηματοδοτήσουν το έλλειμμα του τρέχοντος έτους, η χειρότερη όλων των εποχών. And that’s assuming: Και αυτός είναι η παραδοχή: no major decline in the economy, δεν σημαντική πτώση της οικονομίας, no $900 billion stimulus package, and δεν $ 900 δισ. το πακέτο κινήτρων, και no “bad bank” plan or other bank rescues. δεν "κακή τράπεζα" σχέδιο διάσωσης ή άλλη τράπεζα. The reality is that just ONE of these three new burdens to the federal budget could double the already-exploding deficit. Η πραγματικότητα είναι ότι μόνο μία από αυτές τις τρεις νέες επιβαρύνσεις για τον ομοσπονδιακό προϋπολογισμό θα μπορούσε να διπλασιάσει το ήδη-έκρηξη ελλείμματος. Washington may have to borrow $2 trillion, even $3 trillion. Ουάσιγκτον μπορεί να πρέπει να δανείζεται 2 τρισεκατομμύρια δολάρια, ακόμη και 3 τρισεκατομμύρια δολάρια. Right now, Uncle Sam’s sources of funds to finance its folly are already showing signs of drying up; and therein lies the limit to our government’s power to finance a recovery. Τώρα, ο θείος Σαμ τις πηγές των κονδυλίων για τη χρηματοδότηση των τρέλα είναι ήδη εμφανίζονται σημάδια αποξήρανση? Και εκεί βρίσκεται το όριο στην εξουσία της κυβέρνησης μας για να χρηματοδοτήσει την ανάκαμψη. Why can’t Washington simply print the money it needs to pay all its bills and finance bailouts to its heart’s content? Γιατί η Ουάσιγκτον δεν μπορεί απλά να εκτυπώσετε τα χρήματα που χρειάζεται για να πληρώσει όλους τους λογαριασμούς της και να χρηματοδοτήσει bailouts στην καρδιά της περιεχόμενο; Because the mere FEAR of the consequences would turn Washington’s creditors away and make it even more difficult for it to raise the funds it desperately needs to Επειδή η απλή φόβος της, οι συνέπειες θα τη σειρά της Ουάσινγκτον πιστωτές μακριά και καθιστούν ακόμη πιο δύσκολο για να αυξήσει τους πόρους που χρειάζεται απεγνωσμένα να meet debts coming due, ανταποκρίνονται ληξιπρόθεσμων οφειλών, cover payroll, and κάλυψη της μισθοδοσίας, και keep the government operational. τηρεί η κυβέρνηση λειτουργική. The key: It’s already hard enough to persuade creditors to lend Washington funds even in the absence of inflation. Το κλειδί: Είναι ήδη πολύ δύσκολο να πειστούν οι πιστωτές να δανείζουν κεφάλαια Ουάσιγκτον, ακόμη και σε απουσία του πληθωρισμού. If they get wind of money printing and foresee inflationary consequences — on top of the bankruptcy of America’s largest institutions — it could become virtually impossible for Washington to borrow all the money it needs. Αν πάρετε την αιολική και την εκτύπωση των χρημάτων προβλέπουν πληθωριστικές συνέπειες - πάνω από την πτώχευση της Αμερικής, ο μεγαλύτερος ιδρύματα - θα μπορούσε να καταστεί σχεδόν αδύνατο για την Ουάσινγκτον να δανειστεί όλα τα χρήματα που χρειάζεται. The US Treasury’s #1 Creditor: “We’ve had it!” Οι ΗΠΑ το # 1 Πιστωτή: "Έχουμε είχε το!" A bond market collapse is already under way. Η κατάρρευση της αγοράς ομολόγων είναι ήδη σε εξέλιξη. Global investors are already growing skeptical that too many government agencies, corporations, states, counties and cities will be unable to make good on the interest and principal they’re promising to pay. Παγκόσμια οι επενδυτές είναι ήδη αυξανόμενη αμφιβάλλων ότι πάρα πολλοί κυβερνητικοί οργανισμοί, επιχειρήσεις, κράτη, νομοί και οι πόλεις θα μπορούσε να κάνει καλό για το συμφέρον τους είναι και τα κυριότερα ελπιδοφόρα να πληρώσει. And since December 18, we have already seen a sneak preview of what could lie ahead: A massive plunge in the price of Treasury bonds. Και από τον Δεκέμβριο του 18, που έχουμε ήδη δει σπιούνος προεπισκόπηση του τι θα μπορούσε να έχουμε μπροστά μας: Μια τεράστια βουτιά των τιμών των ομολόγων. That price decline, however, is just ONE symptom of Washington’s coming day of reckoning. Η πτώση των τιμών, ωστόσο, είναι απλώς ένα σύμπτωμα της Ουάσινγκτον επόμενα ημέρα της αναμέτρησης. Another is the sinking confidence in US investments around the world. Το άλλο είναι το ναυάγιο της εμπιστοσύνης στις ΗΠΑ, οι επενδύσεις σε όλο τον κόσμο. Some prime examples: Μερικά κύρια χαρακτηριστικά παραδείγματα: Last Wednesday, at the World Economic Forum in Davos, Switzerland, China’s Premier Wen Jiabao laid the responsibility for this global crisis squarely on Washington’s doorstep: The financial crisis, he said, is “attributable to inappropriate macroeconomic policies and their unsustainable model of development characterized by prolonged low savings and high consumption; excessive expansion of financial institutions in blind pursuit of profit.” Την περασμένη Τετάρτη, στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας, της Κίνας Wen Jiabao Premier που την ευθύνη για αυτή την παγκόσμια κρίση καθαρά για την πόρτα της Ουάσιγκτον: Η οικονομική κρίση, είπε, είναι "οφείλεται σε ακατάλληλες μακροοικονομικές πολιτικές και την αειφόρο μοντέλο ανάπτυξης που χαρακτηρίζεται από χαμηλή αποταμίευση και παρατεταμένη υψηλή κατανάλωση? υπερβολική επέκταση των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στην τυφλή επιδίωξη του κέρδους. " The implication: A major, across-the-board reassessment in China’s investments in the US Οι επιπτώσεις: μια μεγάλη, οριζόντια σε επαναξιολόγηση της Κίνας επενδύσεις στις ΗΠΑ Last year, China ended all new investments in a number of US companies. Πέρυσι, η Κίνα έκλεισε όλες οι νέες επενδύσεις σε μια σειρά από εταιρείες των ΗΠΑ. Also last year, China dumped $26.1 billion in Fannie Mae and Freddie Mac bonds — just in the five months ending November. Επίσης, πέρυσι, την Κίνα που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ $ 26,1 δισ. το Fannie Mae και Freddie Mac ομόλογα - μόνο κατά τη διάρκεια των πέντε μηνών που λήγει Νοέμβριο. Major investors in Japan, Russia, Western Europe, the Middle East, and Latin America — whether politically aligned with the US or not — are also showing signs of slowing down, stepping back, or even pulling out of US investments. Σημαντικές οι επενδυτές στην Ιαπωνία, τη Ρωσία, τη Δυτική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τη Λατινική Αμερική - είτε πολιτικά ευθυγραμμίζονται με τις ΗΠΑ ή μη - είναι, επίσης, δείχνει σημάδια επιβράδυνσης, ενίσχυση πίσω, ή ακόμα και το τράβηγμα από τις αμερικανικές επενδύσεις. Fast forward to Washington’s day of reckoning and you will see how the bailout game could end: Fast διαβιβάσει στην Ουάσιγκτον για την ημέρα της αναμέτρησης και θα δείτε πως το παιχνίδι θα μπορούσε να bailout τέλος: On that day, Washington will have to either pay rates of interest that wound paralyze, and virtually KILL the economy … or it will have to slash and even abandon its bailout efforts. Την ημέρα εκείνη, η Ουάσιγκτον θα πρέπει είτε να πληρώνουν επιτόκια των τόκων που παραλύω πληγή, και σχεδόν KILL την οικονομία ... ή θα πρέπει να κάθετο και ακόμη εγκαταλείψει τη bailout προσπάθειες. Ultimately, it will have no choice but to step aside and let failing companies fail … collapsing industries collapse … and sinking markets sink. Σε τελική ανάλυση, δεν θα μπορέσει να ενισχύσει και να αφήσουν στην άκρη ελλείψει επιχειρήσεις αδυνατούν να καταρρεύσει βιομηχανίες κατάρρευση ... ... και ναυάγιο αγορές νεροχύτη. The carnage will be traumatic and terrifying. Η εκατόμβη θα είναι τραυματικές και τρομακτικό. But it will also be the beginning of the end of the crisis. Αλλά θα είναι επίσης η αρχή του τέλους της κρίσης. Once trillions in toxic debt are swept away, America will finally be ready to lay the foundations upon which this economy can grow for decades to thereafter. Μόλις τρισεκατομμύρια σε τοξικό χρέος είναι σαρώθηκαν, Αμερική, θα είναι έτοιμη να θέσει τα θεμέλια στα οποία βασίζεται αυτή η οικονομία μπορεί να αναπτυχθεί εδώ και δεκαετίες στην συνέχεια. In the meantime, though, if you thought 2008 was a nightmare, brace yourself. Εν τω μεταξύ, όμως, αν σκέψης 2008 ήταν ένας εφιάλτης, Προετοιμαστείτε. The months ahead are likely to be far more brutal than anything we’ve seen so far. Οι προσεχείς μήνες είναι πιθανό να είναι πολύ πιο βίαιη από οτιδήποτε έχουμε δει μέχρι τώρα. Keep up to 90% of your money safe, following the specific instructions I have laid out here so often. Συνέχισε με το 90% των χρημάτων σας ασφαλή, μετά τις συγκεκριμένες οδηγίες που έχω εδώ τόσο συχνά. Plus, if you’ve been worrying about securing a recession-proof, depression-proof source of income and profit opportunities in this crisis … Πλέον, αν έχετε να ανησυχείτε για τη διασφάλιση μιας ύφεσης-απόδειξη, κατάθλιψη-απόδειξη πηγή εισοδήματος και του κέρδους των ευκαιριών σε αυτή την κρίση ... Or if you’ve been hoping for a strategy that gives you the bona-fide power to add thousands of dollars per month to your family’s bottom line … Ή, αν έχετε την ελπίδα για μια στρατηγική που θα σας δίνει την-καλή τη πίστει την εξουσία να προσθέσει χιλιάδες δολάρια το μήνα για την οικογένειά σας το συμπέρασμα ... We’ve just posted a full report that introduces you to all that and more. Μόλις δημοσιεύτηκε μια πλήρη έκθεση που σας παρουσιάζει όλα αυτά και πολλά άλλα. The deadline is this coming week. Η προθεσμία λήγει την ερχόμενη εβδομάδα. So I suggest you act promptly. Γι 'αυτό προτείνουμε να ενεργήσει ταχέως. Good luck and God bless, Καλή τύχη και ο Θεός ευλογεί, Martin Martin http://zeuspower.capitalblogs.gr/showArticle.asp?id=16212&blid=213

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

Πως θα τους κάνουμε να χάσουν τον ύπνο τους! Τετάρτη, 28 Ιανουαρίου 2009 Σε μία χώρα που ο καθένας κάνει ό,τι θέλει στο όνομα της δημοκρατίας, οι πραγματικά καταπιεσμένοι, οι Έλληνες φορολογούμενοι, παραμένουν σιωπηλοί. Αν κάτι πρέπει να φοβάται η εξουσία είναι η δική τους εξέγερση... Το ελληνικό δημόσιο έπαθε αποπληξία όταν Έλληνες και αλλοδαποί οδηγοί αποφάσισαν να μην πληρώνουν διόδια στην «εθνική οδό» Κορίνθου - Πατρών, στηριζόμενοι στον ορισμό που δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση για το τι είναι πραγματικά Εθνική Οδός. Φανταστείτε τώρα να αρχίζαμε να κυνηγούμε νομικά το ελληνικό δημόσιο και τα φυσικά πρόσωπα που υπογράφουν τις αποφάσεις τους για κάθε μία ενέργεια που αποδεδειγμένα ζημιώνει τους Έλληνες φορολογούμενους. Ας πάρουμε για παράδειγμα τις εκάστοτε επιδοτήσεις που κρίνονται παράνομες από την Ευρωπαϊκή Ένωση και έχουν ως συνέπεια την επιβολή προστίμων προς τη χώρα μας. Από τη στιγμή, λοιπόν, που κάποιοι έχουν αποδεδειγμένα ζημιώσει το δημόσιο, δηλαδή όλους μας, δεν έχουν ευθύνη; Ας πούμε ότι είστε διαχειριστής μιας πολυκατοικίας και αποφασίζετε να μοιράσετε τα χρήματα του ταμείου σε όποιον περαστικό. Οι ένοικοι δεν θα σας ζητήσουν λογαριασμό για τις πράξεις σας; Κι όμως! Στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος, όμως, συμπεριφερόμαστε με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο. Δίνουμε εν λευκώ τα χρήματα στους «διαχειριστές» και ανεχόμαστε να μη μας δίνουν λογαριασμό για τις πράξεις τους. Για να το πάμε το θέμα ένα βήμα παρακάτω: Από τη στιγμή που πληρώνουμε φόρους και οι φόροι είναι ανταποδοτικοί, δεν θα έπρεπε να εισπράττουμε ανάλογες υπηρεσίες; Θα έπρεπε, και σε αυτό θα συμφωνήσουμε, φαντάζομαι, όλοι. Το πρόβλημα είναι τι κάνουμε από τη στιγμή που διαπιστώνουμε ότι οι φόροι που πληρώνουμε, τα δικά μας λεφτά, κατασπαταλώνται και δεν χρησιμοποιούνται για τον λόγο που δόθηκαν. Αν πηγαίνατε σε ένα καφενείο και ζητούσατε να σας προσφέρουν έναν καφέ και για τον καφέ αυτόν σας χρέωναν 1.000 ευρώ, τι θα κάνατε; Μάλλον θα φωνάζατε την αστυνομία, ακόμη κι αν είχατε μαζί σας το μπλοκ των επιταγών σας. Κι αυτό διότι τα 1.000 ευρώ για ένα καφέ είναι αισχροκέρδεια. Κι όμως! Ανεχόμαστε το επίπεδο των υπηρεσιών που μας προσφέρουν στην υγεία, την παιδεία, τη δημόσια ασφάλεια. Μήπως άραγε πληρώνουμε λιγότερα από τον Ευρωπαίο πολίτη; Όχι! Σίγουρα όμως «εισπράττουμε» τα λιγότερα σε σχέση με οποιονδήποτε άλλον Ευρωπαίο. Δεν με ενδιαφέρει ποιο κόμμα θα βγει στις επόμενες εκλογές, ούτε πότε αυτές θα γίνουν. Δεν με ενδιαφέρουν οι δεσμεύεις τους και τα «συμβόλαια» τιμής που υπογράφουν προς τον ελληνικό λαό. Ούτε και ξέρω αν θα έχω το κουράγιο ακόμη και να παρακολουθήσω άλλη μία φορά την φαρσοκωμωδία των εκλογών, να υποχρεωθώ να ακούω τον κάθε πολιτευτή να αραδιάζει τα ψέματά του μπροστά μας. Δεν με νοιάζει. Τόσο απλά. Με ενδιαφέρει, όμως, τι κάνουν με τα λεφτά μου. Κι είμαι διατεθειμένος να διαθέσω απεριόριστο χρόνο για να τους υποχρεώσω να σέβονται τα χρήματά μου και να σκέφτονται πολύ πριν αποφασίσουν να βάλουν κάπου την υπογραφή τους. Ακόμη περισσότερο θα ήθελα να κερδίσω το δικαίωμα να μην πληρώνω για τις κακές τους υπηρεσίες. Νομικός δεν είμαι. Περισσότερες γνώσεις δεν έχω για το πώς μπορούμε να τους ταρακουνήσομε. Να τους κάνουμε πραγματικά να χάσουν τον ύπνο τους. Να τους υποχρεώσουμε να δουλέψουν, όπως είμαστε εμείς υποχρεωμένοι να δουλεύουμε, να τρέχουμε από το πρωί ως το βράδυ για να μαζέψουμε τους φόρους τους. Αλλά είναι βέβαιο ότι αν μαζευτούμε και άλλοι άνθρωποι που έχουμε βαρεθεί το ίδιο, θα τους υποσχεθούμε... μαγικές μέρες και νύκτες. Θανάσης Μαυρίδης thanasis.mavridis@capital.gr http://mavridis.capitalblogs.gr/showArticle.asp?id=16062&blid=2

Τετάρτη 21 Ιανουαρίου 2009

Να μας πουν την αλήθεια Τετάρτη, 21 Ιανουαρίου 2009 Το μεγάλο πρόβλημα των ελληνικών τραπεζών είναι η έκθεσή τους στις χώρες του εξωτερικού. Έχουν δανείσει μεγάλα ποσά σε σχέση με τις καταθέσεις τους και αυτή τη στιγμή κινδυνεύουν να γράψουν σημαντικές ζημίες. Το δεύτερο πακέτο θα τεθεί αργά ή γρήγορα επί τάπητος...Πριν από ενάμιση χρόνο ρωτήθηκε ένας τραπεζίτης για ποιο λόγο «σήκωναν» καταθέσεις από την ελληνική αγορά με επιθετικό τρόπο. Κι εκείνος απάντησε ότι στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης υπήρχαν μοναδικές ευκαιρίες. Το υψηλό spread δημιουργούσε συνθήκες υπερκερδών. Σήμερα θα έχει σίγουρα αναθεωρήσει τις απόψεις του. Το πρόβλημα είναι ότι στο μεταξύ θα πρέπει να βρει λύσεις, καθώς δύσκολα οι δανειζόμενοι θα μπορέσουν να επιστρέψουν τα καταναλωτικά τους δάνεια. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά το τελευταίο διάστημα παρατηρείται σε ορισμένες περιπτώσεις και μείωση των καταθέσεων σε θυγατρικές ελληνικών τραπεζών. Η κατάσταση είναι αρκετά σοβαρή και μέχρι σήμερα δεν έχουμε ακούσει παρά μόνο μισές αλήθειες. Το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να ενημερώσουν για την πραγματική διάσταση του προβλήματος τους μετόχους τους. Στους μετόχους θα απευθυνθούν αύριο για αύξηση κεφαλαίου και δεν είναι τίμιο να μάθουν οι μέτοχοι, οι πραγματικοί ιδιοκτήτες των εταιρειών, τελευταίοι την αλήθεια, σαν να πρόκειται για απατημένους συζύγους. Η Τράπεζα της Ελλάδος παρακολουθεί πολύ στενά τις εξελίξεις. Μέχρι σήμερα ο κ. Προβόπουλος έχει δείξει ότι δεν θα ανεχτεί να παιχτούν παιγνίδια σε βάρος του ίδιου του συστήματος. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι έβαλε βέτο στην προσπάθεια κάποιων κύκλων να τοποθετήσουν τον κ. Χατζηεμανουήλ στην θέση του υποδιοικητή. Την εποχή αυτή δεν χρειάζονται σε αυτές τις θέσεις στελέχη του κομματικού μηχανισμού, αλλά άνθρωποι με πείρα στις αγορές και με ιδιαίτερες ικανότητες. Η συνέχεια θα είναι πολύ δύσκολη και τα επεισόδια της κρίσης βρίσκονται ακόμη μπροστά μας. Το δεύτερο πακέτο είναι μία λύση, αλλά όχι πανάκεια. Πάνω απ’ όλα χρειάζεται οι διοικήσεις των τραπεζών να αλλάξουν πολιτική. Κι όταν συμπεριφέρονται σαν να μη συμβαίνει τίποτα, αυτό από μόνο του δεν είναι καλό σημάδι...Θανάσης Μαυρίδης thanasis.mavridis@capital.gr http://mavridis.capitalblogs.gr/showArticle.asp?id=15894&blid=2

Δευτέρα 19 Ιανουαρίου 2009

Ελλάς Περιορισμένης Ευθύνης (Ε.Π.Ε.)
Δευτέρα, 19 Ιανουαρίου 2009
Βρε καλώς την επιτήρησιν! Βρε καλώς και τα καρδάσια τους Τούρκους δίπλα και άνωθεν των πόλεων ημών. Πώς? Μα να μην τους καλώσορίσω? Άμα ειπώ έτερον τί με κατηγορούν δια "τουρκοφοβία". Λοιπόν, μαγκες, πάρτε το χαμπάρι. Το πάιζαμε πολύ καιρό Α.Ε (Ανεξάρτητος Ελλάς), αλλά απεδείχδημεν Ε.Π.Ε. : Ελλάς Περιορισμένης Ευθύνης. Και αργά ή γρήγορα, με το λαϊκισμό (που εν τω λόγω εκφράζεται δια του δημοτικισμού, διότι λαϊκισμός της γλωσσης είναι η Γραμματική των Ναζί), την καθολική διαφθορά, το χάιδεμα του χειροτέρου και του αθλιοτέρου και τα χρέη γενεών δεκατεσσάρων θα γίνουμε και Ο.Ε. Τουτέστιν Ομηρος Ελλάς (Ο.Ε.). Τι να πρωτοειπώ και τι να αναφέρω? Την αθλιότητα της απαγωγής γηραιού και ασθενούς ανθρώπου που ακόμη αγνοείται? Εβγήκε καμμιά άκρη ή θα γίνουμε εντελώς Σικάγο, μ'ενα Καλάσνικοφ έκαστος? Την απιστευτότητα των μηδενικών (0) προσαγωγών δια το ζήτημα της καθαριστρίας που έφαγε το βιτριόλι(!!!)? Η γυναίκα εζητα απλώς τα δικαιώματά της και των συναδέλφων της. Το δόγμα ότι ο Προεδρος της Δημοκρατίας (ό,τι και να πιστεύω δια το παρελθόν του) πρέπει να παίρνει άδεια απο το Τουρκικό επιτελείο δια να εκφωνήσει λόγον επί ελληνικού εδάφους ενώ οι Τούρκοι υπουργοί λένε ό,τι τους κατέβει (επίσης επί Ελληνικού εδάφους, πάρεξ και απωλέσαμε την Θράκη και το έχασα το επεισοδιον)? Τα καθημερινά ΑίΣΧΗ που βλέπω, ακούω και ζω? Αλλά βεβάιως, ουδείς ευθύνεται και (βεβαιότερον) ουδείς φιλοτιμείται. Λοιπόν, πάρτε το χαμπάρι. Το προβλημά μας δεν είναι η Ελλάς ως ΕΠΕ, αλλά εμείς οι ίδιοι. Εγκέφαλοι Περιορισμένης Ευθύνης. Πως είπατε? Ναι, ναι, "ωχ αδελφε, τι κάθεσαι και λές". ΥΓ Ως προς τα χρηματιστηριακά, τα έχουμε ειπεί και τα ξεύρετε. Δεν είναι δυνατόν να δύναται ο Αράπογλου και οι παρ' ημίν τραπεζίται να αγοράσουν (ακόμη) το σύμπαν ως προς τας αλλοδαπάς τράπεζας. Αργά ή γρήγορα είτε ο είς είτε ο άλλος θα πρέπει να κάμει κίνησιν. Κι αν δεν κάμουν αυτοί, θα κάμουμε ημείς. Απλούν. http://thrassos.capitalblogs.gr/showArticle.asp?id=15861&blid=10#commentsstart

Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2009

Ποιοι θυμούνται τη βέργα; Παρασκευή, 16 Ιανουαρίου 2009 Στα παλιά τα χρόνια ένας άτακτος μαθητής είχε την ατυχία να μετρήσει πολλές φορές την αντοχή της παλάμης του στη βέργα του δασκάλου του. Εκείνο δε το βουητό που έκανε η βέργα σχίζοντας τον αέρα ήταν πραγματικός εφιάλτης. Τον ίδιο αέρα ακούγαμε όταν οι κουκουλοφόροι διέλυσαν το κέντρο της Αθήνας. Τώρα, ήρθε η ώρα της παλάμης. Ο ξένος τύπος μας σέρνει ολημερίς και ολονυκτίς τα εξ αμάξης. Και κάποιοι ξένοι δημοσιογράφοι μας βλέπουν ως Δούρειο Ίππο που θα ρίξει τα τείχη της ζώνης του ευρώ. Όσο για την εγκληματικότητα; Μας θεωρούν κάτι σαν το Μεξικό, στην καλύτερη πάντα των περιπτώσεων. Όλα αυτά μπορεί να μοιάζουν λίγο υπερβολικά και ίσως είναι. Δεν είναι όμως ψεύτικα. Δεν υπάρχει συνομωσία κατά της Ελλάδος. Εκείνο που υπάρχει είναι αγανάκτηση, καθώς έχουν βαρεθεί να ασχολούνται συνεχώς μαζί μας. Θεωρούν –και όχι άδικα– ότι μας τα έδωσαν όλα: Χρήματα, πολιτική στήριξη, μοναδικές ευκαιρίες σε μία περίοδο κοσμοϊστορικών γεωπολιτικών αλλαγών και ότι εμείς συμπεριφερθήκαμε με τρόπο ελαφρύ. Τώρα άρχισαν να πέφτουν οι ξυλιές στο χέρι. Έχουμε απλώσει την παλάμη και έχουμε κλείσει τα μάτια, πιστεύοντας ότι έτσι θα ελαφρύνουμε τον πόνο. Κι ήρθε η πρώτη, η υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας. Κι αφού ο δάσκαλος άρχισε τη «διαπαιδαγώγηση», είναι βέβαιο ότι η βέργα θα συνεχίσει να ανεβοκατεβαίνει... Το ερώτημα είναι αν η πολιτική της βέργας βοηθούσε στη διαπαιδαγώγηση των Παίδων ή όχι.. Το σίγουρο είναι ότι δημιουργούσε φόβο. Τόσο στον άτακτο μαθητή όσο και στους υπόλοιπους που σκεφτόντουσαν να ρέψουν προς την αταξία. Κι ο άτακτος μαθητής μπορεί να συνήθιζε μετά από το πολύ ξύλο τη «διαδικασία», αλλά οι υπόλοιποι έκαναν σίγουρα ένα βήμα πίσω. Κι έτσι κρατιόντουσαν οι ισορροπίες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μας έχει κατατάξει εδώ και καιρό στα άτακτα παιδιά. Αυτό που φοβούνται, όμως, είναι μήπως εμείς συμπαρασύρουμε κι άλλους στη στάνη των μαύρων προβάτων. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι οι άνθρωποι έχουν καταλάβει ότι εμείς δεν αλλάζουμε εύκολα μυαλά. Αυτό που φοβούνται, όμως, είναι μήπως εμείς συμπαρασύρουμε κι άλλους στη στάνη των μαύρων προβάτων. Και πως να μη φοβούνται κάτι τέτοιο, όταν μετά την υποβάθμιση το μόνο που βρήκαμε να πούμε είναι ότι μας νοιάζει η κοινωνική συνοχή της χώρας περισσότερο από την αύξηση του χρέους; Κάτι τέτοια ακούνε στις Βρυξέλλες και παθαίνουν νευρικό κλονισμό. Ίσως ελπίζουμε να τη γλιτώσουμε λόγω της γενικότερης κρίσης. Επειδή κι άλλες χώρες είναι έτοιμες να... παρασπονδήσουν. Πάλι ανατρέχω στα παλιά μαθητικά χρόνια. Όταν λοιπόν γινότανε μεγάλη φασαρία στην τάξη, ο δάσκαλος τιμωρούσε και πάλι τους συνήθεις υπόπτους. Ακόμη κι αν δεν ήσαν εκείνοι που είχαν προκαλέσει την αναταραχή. Κι όσο πιο μεγάλη ήταν η φασαρία στην τάξη, τόσο πιο σκληρή ήταν η τιμωρία... Θανάσης Μαυρίδης thanasis.mavridis@capital.gr http://mavridis.capitalblogs.gr/showArticle.asp?id=15777&blid=2

Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009

Το πάρτι χάλασε ο "πορτοκαλής συναγερμός"... Τετάρτη, 14 Ιανουαρίου Τα πρώτα 2,55 δισεκατομμύρια ευρώ τα «βρήκαμε». Μην ξεχνάμε, όμως, ότι χρειαζόμαστε φέτος τουλάχιστον 47,5 δισεκατομμύρια ευρώ ακόμη. Την ίδια ώρα που πανηγυρίζαμε, το spread των 10 ετών ομολόγων έκανε νέο άλμα, στις 236 μονάδες σε σχέση με τα γερμανικά ομόλογα. Εντάξει, δουλειά των πολιτικών είναι να θριαμβολογούν. Διοχετεύθηκαν, λοιπόν, χτες από διάφορα «κανάλια» διθύραμβοι που έγιναν «ρουλεμάν» σε Μέσα Ενημέρωσης. Κατανοούμε την αγωνία του Οικονομικού Επιτελείου της κυβέρνησης, αλλά τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά.Μπορεί να βρήκαμε σχετικά εύκολα 2,55 δισεκατομμύρια ευρώ και με ευνοϊκούς όρους, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με τον βαθμό εμπιστοσύνης των ξένων στην ελληνική Οικονομία. Μην παρανοήσουμε τα πράγματα. Κι είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το απόγευμα το spread των ελληνικών ομολόγων έκανε νέο άλμα στις 236 μονάδες σε σχέση με τα γερμανικά ομόλογα. Με άλλα λόγια περάσαμε στον λεγόμενο «πορτοκαλή συναγερμό», όπως συμβαίνει από τις 230 μονάδες και πάνω. Δεν μπορεί, λοιπόν, το πρωί να μας εμπιστεύονται και το βράδυ να μας αποστρέφονται. Θα ήταν σχιζοφρενικό...Η μεγαλύτερη δυσκολία στην προσπάθειά μας να βρούμε κεφάλαια από τους ξένους επενδυτές είναι ότι το ίδιο ακριβώς πράγμα επιδιώκουν και άλλες χώρες με ισχυρότερη Οικονομία από τη δική μας. Θα βγαίναμε, λοιπόν, και θα πανηγυρίζαμε αν υπήρχε μία μεγαλύτερη έκδοση (όχι σε βραχυπρόθεσμο δανεισμό) που θα καλυπτότανε από το εξωτερικό και σε επιτόκια κοντά σε εκείνα που δανείζεται το γερμανικό δημόσια. Δεν λέμε ότι δεν ήταν καλό αυτό που συνέβη χτες. Αλλά είναι αποπροσανατολιστικό το να πανηγυρίζει κανείς...Η χτεσινή δημοπρασία, όμως, είχε ένα θετικό. Δημιουργεί μία «πίεση» για να αρχίσουν να πέφτουν τα επιτόκια στις προθεσμιακές καταθέσεις. Δεν λύνει το πρόβλημα, αλλά δημιουργεί μία τάση. Εκτός και αν οι τράπεζες θέλουν να εξακολουθήσουν να δανείζονται με 6% (για παράδειγμα) και να δανείζουν το ελληνικό δημόσιο, τον μεγάλο τους πλέον συνεταίρο, με 2,5%...Η χτεσινή δημοπρασία δεν καλύφθηκε μόνο από τις ελληνικές τράπεζες, όπως διοχέτευσαν από την άλλη πλευρά «κανάλια» της αντιπολίτευσης. Οι ξένοι επενδυτές ήσαν εκείνοι που είδαν μία «ευκαιρία» στο γεγονός ότι επρόκειτο για βραχυπρόθεσμα ομόλογα. Δεν ήταν ένα «στημένο» παιγνίδι και καλό είναι να ξεκαθαρίζουμε τα πράγματα. Αυτό τουλάχιστον αναφέρει το ρεπορτάζ. Τα πρώτα δείγματα γραφής της νέας ηγεσίας του Υπουργείου Οικονομίας είναι καλά. Το ότι συζητά το θέμα της επαναφοράς του αφορολόγητου των ελεύθερων επαγγελματιών, ότι συζητά για την κρίση με τη συμμετοχή και του κ. Προβόπουλου σε θεσμοθετημένο όργανο, είναι καλά δείγματα. Καλό όμως είναι να μη ξεφύγουν από την ουσία και μπλέξουν σε παιγνίδια επικοινωνιακού τύπου που αργά ή γρήγορα θα αποδειχτούν ανώφελα. Θα θυμάστε το πώς κατέρρευσε ο μύθος της ισχυρής Οικονομίας του κ. Σημίτη. Κατέρρευσε διότι δεν υπήρξε ποτέ...Τα πράγματα δεν είναι εύκολα και τα επόμενα χρήματα θα τα βρει δύσκολα το ελληνικό δημόσιο, εκτός και αν η κατάσταση βελτιωθεί γρήγορα και αισθητά στις διεθνείς αγορές. Αυτό το ξέρουμε, το περιμένουμε. Κάτω από τις οποιεσδήποτε συνθήκες, τα χρήματα θα βρεθούν. Μπορεί να μας κοστίσει κάτι τις παραπάνω, μπορεί να μας δυσκολεύσει αρκετά, αλλά οι πιθανότητες είναι υπέρ του να βγάλουμε κι αυτή τη χρονιά. Μην ξεχνάτε ότι το κόστος της «συντήρησης» της ελληνικής Οικονομίας για τους Ευρωπαίους είναι πολύ μικρότερο από εκείνο μιας πιθανής κατάρρευσης. Το παιγνίδι, όμως, δεν θα παιχτεί εκεί. Αλλά στο αν μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε τις όποιες νέες ευκαιρίες μας παρουσιαστούν και πάλι ελέω Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τότε μπορεί και να μειωθεί το spread στα δεκαετή ομόλογα...Θανάσης Μαυρίδηςthanasis.mavridis@capital.gr http://mavridis.capitalblogs.gr/showArticle.asp?id=15734&blid=2

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2009

Ελληνοτουρκικά:
στρατηγική υποτροπή
Δευτέρα, 12 Ιανουαρίου
και τι ακριβώς συμβαίνει στο Αιγαίο;
Στην οικονομική κρίση και στην κοινωνική ένταση, έρχεται να προστεθεί η επανεμφάνιση ενός χρόνιου ζητήματος, που όμως κατά γενική εκτίμηση είχε τεθεί υπό έλεγχο και πάντως δεν δημιουργούσε άμεσους κινδύνους με τον τρόπο που αυτό συνέβαινε τακτικά, και για ορισμένες περιόδους αδιάκοπα, στο παρελθόν. Η επιδείνωση του κλίματος στα ελληνοτουρκικά και τα πολεμικά παιχνίδια στο Αιγαίο, πέρα από την απειλή ενός τυχαίου γεγονότος που μπορεί να πυροδοτήσει ένα ντόμινο χωρίς προβλέψιμη κατάληξη, έχει και μια άλλη σοβαρή παρενέργεια στη σημερινή συγκυρία. Η μείωση των εξοπλισμών είναι για την Ελλάδα ο μόνος ορατός τρόπος ουσιαστικής συγκράτησης των δημοσίων δαπανών σε μια φάση όπου τα οικονομικά βρίσκονται στο κόκκινο και η διεθνής κρίση δίνει δείγματα επιδείνωσης (αντί της προσδοκώμενης ανάκαμψης) μέσα στο 2009. Το ίδιο βέβαια ισχύει και για την Τουρκία. Αλλά εκεί τα πράγματα είναι λιγότερο απλά. Μια οικονομική αιμορραγία ίσως να μην την απεύχονται, για παράδειγμα, οι Τούρκοι στρατηγοί. Βρίσκονται σε πια σε μετωπική και ανεπίστρεπτη σύγκρουση με την κυβέρνηση Ερντογάν, με αφορμή το σκάνδαλο Εργκενεκόν, μια τουρκική εκδοχή παρακρατικής «καρφίτσας» γιγαντιαίων διαστάσεων, με τελικό σκοπό την ανατροπή του κυβερνώντος κόμματος, ως αντικεμαλικού και ισλαμιστικού. Οι στρατηγοί για την ώρα χάνουν, ή πάντως δεν κερδίζουν, όπως είχαν συνηθίσει, σε αυτή τη σύγκρουση. Δεν θα τους πείραζε, λοιπόν, να δουν την κυβέρνηση Ερντογάν να πιέζεται οικονομικά, να μην μπορεί να ανταποκριθεί σε υποσχέσεις, να πλήττεται από την ύφεση και να χρεώνεται πολιτικά τις κοινωνικές της συνέπειες. Μια όξυνση με την Ελλάδα, εκτός από τα πολιτικά προβλήματα και την εκ των πραγμάτων ενίσχυση του ρόλου τους, θα ενισχύσει και το αιώνιο αίτημά τους για περισσότερες οικονομικές θυσίες για τις ένοπλες δυνάμεις. Υπάρχει, όμως, και μια πιο ανησυχητική, λιγότερο συγκυριακή πτυχή της όξυνσης. Η Τουρκία δείχνει πως έχει πάρει απόφαση ότι πλήρης ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι εφικτή. Επομένως, όσο η Ευρώπη υποχωρεί στην τουρκική ατζέντα, όταν δεν είναι πια στην κορυφή της, η εκπλήρωση των υποχρεώσεων που τη συνοδεύουν δεν αποτελεί προτεραιότητα. Η εκτόνωση στο Αιγαίο συνδεόταν άμεσα με την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας. Μια «ειδική σχέση», όσο προνομιακή κι αν είναι, δεν περιλαμβάνει από τη φύση της την υποχρέωση για πλήρη αφομοίωση του κοινοτικού κεκτημένου. Επίσης, οι Ευρωπαίοι θα έχουν εκ των πραγμάτων λιγότερο ενδιαφέρον για την κατάσταση που θα επικρατεί στα ελληνοτουρκικά. Λιγότερες υποχρεώσεις, λιγότερες δεσμεύσεις, λιγότερος έλεγχος και μικρότερη πίεση από την Ευρώπη σημαίνουν για την Τουρκία ένα πεδίο επανόδου σε πιο παραδοσιακές ιεραρχήσεις στη διπλωματική και τη στρατιωτική της πρακτική. Και αυτή η υποτροπή είναι στρατηγικού χαρακτήρα.