Για γέλια και για κλάματα!

Η πιο ανίκανη και καταστροφική κυβέρνηση που έχει περάσει από αυτή τη χώρα! Τέτοια υπέρτατη μ@λ@κία δεν ξεπερνιέται με τίποτα! Για γέλια και για κλάματα!
Σιγά μη τον ενδιέφερε έτσι που τα κάνανε και θα φεύγουν πατώντας ο ένας πάνω από το πτώμα του άλλου. 
Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ ένιωσα ένα ρίγος συγκίνησης για το χαράτσι του Θεόδωρου και θα σπεύσω να ρίξω τον όβολό μου.
Πάρ'τον.

Γιατί δεν αντιδρά ο Έλληνας (ακόμη;)

Σημεία και τέρατα συμβαίνουν στη πατρίδα μας τα τελευταία 2 χρόνια, δε χρειάζεται να τα επαναλαμβάνουμε όλη την ώρα. Η κοινωνική αδικία έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο, ενώ ασφαλώς διαπιστώνεται, μετά τις τελευταίες αποκαλύψεις της κυρίας Γεωργαντά ότι υπήρχε προμελετημένο σχέδιο της EuroStat σε συνεργασία με την κυβέρνηση Παπανδρέου για τη σκόπιμη διόγκωση του ελληνικού δημόσιου χρέους με τη παράνομη προσθήκη ορισμένων ΔΕΚΟ που δεν ανήκουν προγραμματικά στη Γενική Κυβέρνηση, με σκοπό την άμεση επιβολή του Μνημονίου και το σύρσιμο της πατρίδας μας στα απαίσια αντιλαϊκά μέτρα και στην ύφεση, προκειμένου να βγει στο σφυρί όλος ο εθνικός μας πλούτος, προς όφελος της Γερμανίας (κυρίως) και των ισχυρών της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Η αποκάλυψη της προμελέτης του σχεδίου δεν αποκαλύφθηκε τώρα. Είχε αποκαλυφθεί επισήμως πλέον, από τα ίδια τα χείλη του τέως διοικητή του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρός-Κάν σε εκείνη την περίφημη συνέντευξή του στο κανάλι CANAL+, όπου κάποιοι υπέκλεψαν τις επίμαχες δηλώσεις που είχαν κοπεί στο μοντάζ. 
Ολα αυτά από μόνα τους, δηλαδή δε χρειάζεται τίποτε άλλο να προστεθεί πάνω σε αυτά, αυτά και μόνον τα δύο συνιστούν 
1) Άμεση πτώση της κυβέρνησης λόγω αποκάλυψης σχεδίου με σκοπό την υλική και ηθική βλάβη του ελληνικού κράτους και 
2) Επέμβαση των εισαγγελέων του Αρείου Πάγου, στοιχειοθέτηση κατηγοριών περί εσχάτης προδοσίας, σύλληψη των εμπλεκόμενων στο θέμα αυτό πολιτικών (εν προκειμένω των Γ.Παπανδρέου, Γ.Παπακωνσταντίνου, Ευ.Βενιζέλου, Α. Γεωργίου (προέδρου ΕΛΣΤΑΤ) και κάλεσμα για κατάθεση του Γερμανού υπηκόου Σ.Ραιχενμάιγερ, διοικητού της ΕuroStat. 
Oλα αυτά, θα ήταν κάτι το απολύτως αυτονόητο για κράτη όπως η Αυστραλία (στην οποία διαμένω), οι ΗΠΑ, η Ιταλία, η Γαλλία, η ίδια η Γερμανία. Οχι όμως για την Ελλάδα. Γιατί όχι για την Ελλάδα; Δεν θα μπορούσε άραγε να χαρακτηριστεί αυτό παράξενο ή παράλογο από κάποιον τρίτο παρατηρητή; Ασφαλώς και ναί, δεδομένου του γεγονότος οτι η Ελλάδα δεν είναι κάποια τριτοκοσμική χώρα ή κάποια αναπτυσσόμενη χώρα, αλλά μια χώρα που ανήκει στην ανεπτυγμένη Ευρώπη, με χιλιάδες χρόνια Ιστορίας και πολιτισμού. 
Εξάλλου, όλα τα προηγούμενα κράτη που προανέφερα, δεν είχαν δικούς τους πολιτισμούς, αν ανατρέξουμε λιγάκι την Ιστορία. Οι πολιτισμοί που αναπτύχθηκαν σε αυτά τα κράτη, βασίζονταν στον εξής έναν: Στον Ελληνορωμαϊκό Πολιτισμό, που αυτός με τη σειρά του δεν ήταν παρά η εξέλιξη του Ελληνικού Πολιτισμού όπως αυτός είχε εξελιχθεί στους Ελληνιστικούς και Ρωμαϊκούς χρόνους. Οι σημερινοί Ελληνες, επιστημονικώς αποδεδειγμένα, είναι απόγονοι αυτών που δημιούργησαν αυτούς τους πολιτισμούς που προανέφερα. 
Αρα, είχαν τον πρώτο λόγο στην ανάπτυξη ενός εφάμιλλου πολιτισμού που να βασίζονταν στην κληρονομιά των προγόνων τους. Και βάσει αυτών των ιδεωδών, θα είχαν στήσει και αναπτύξει μια Πολιτεία, που να είναι σε θέση να αντιδρά άμεσα και να κλείνει το όποιο απόστημα πήγαινε να ανοίξει. Γιατί λοιπόν οι Έλληνες δεν αξιοποίησαν την κληρονομιά τους; 
Τις πταίει δια τούτο, που λέει κι ο ποιητής; Γιατί η Ελληνική Πολιτεία δημιουργήθηκε έτσι, χτίστηκε έτσι χωρίς να έχει ποτέ τέτοια όπλα αντίδρασης; Αλλά και γιατί οι Ελληνες την ιθαγένεια, ενώ παλαιότερα δεν σήκωναν μύγα στο σπαθί τους έστω και με τέτοια πολιτεία που είχαν για γκουβέρνο, σήμερα, εν έτι 2011, κατήντησαν άβουλα ολόνια σαν καρικατούρες βγαλμένες κατ' ευθείαν από το "Μετρόπολις" του Φρίτς Λάγκ; 
 Ας το δούμε το θέμα λίγο πιο διεξοδικά γιατί τα ερωτήματα αυτά σηκώνουν πολλή κουβέντα. Ο σημερινός δυτικός πολιτισμός, του στυγνού καπιταλισμού βασίζεται στα αγγλοσαξονικά ιδεώδη του κυνισμού και της υφαρπαγής. Απο ένα σημείο και μετά, κυρίως μετά την κατάρρευση μεν των αγγλικών κτίσεων στο 1/4 της υφηλίου αλλά με την κληρονομιά της κουλτούρας που άφησαν οι αγγλοσάξονες πίσω τους με την επικράτηση της αγγλικής γλώσσας παγκοσμίως και της ελεύθερης αγοράς δε, όλοι σχεδόν οι λαοί του δυτικού κόσμου, είχαν ενστερνιστεί αυτά τα ιδεώδη. Όλοι; Όχι! Υπήρχε ακόμη ένας λαός που αντιστεκόταν σθεναρά σε όλο αυτό το αποκρουστικό σκηνικό, οι Ελληνες. 
Ένα αγκάθι στα πλευρά μιας κυνικής ολιγαρχίας, που έπρεπε οπωσδήποτε να εξαλειφθεί ή να αλλοτριωθεί. Στην Ελλάδα του Μεσοπολέμου αλλά και της μεταπολεμικής και μετεμφυλιακής εποχής, υπήρχε μόνο μια ιδεολογία που αγωνιζόταν να κυριαρχήσει, η ιδεολογία της Αριστεράς, όπως αυτή εκφραζόταν από τη μερίδα των αριστερών κομμάτων, δηλαδή του (παράνομου) ΚΚΕ, της ΕΔΑ, του ΚΚΕ Εσωτ., της Ενωμένης Αριστεράς κλπ. 
Ο λαός που ήταν ενταγμένος σε αυτές τις ιδεολογικές βάσεις, ήταν και αυτός που αντιδρούσε. Όχι γιατί, όπως ισχυρίζονται πολλοί, ήταν απόλυτα κατευθυνόμενος. 
Όχι. Αλλά διότι, οι δυνάμεις αυτές υπό την μαεστρική καθοδήγηση των επικεφαλής των στελεχών, ΚΑΛΛΙΕΡΓΟΎΣΑΝ με μαεστρία την ατιθασοσύνη και τον πατροπαράδοτο μη-συμβιβασμό του Έλληνα, πράγμα που τον οδηγούσε αναπόφευκτα στη σύγκρουση εναντίον όλων αυτών που του στερούσαν το δικαίωμά του σε μια καλύτερη και λεύτερη ζωή. Να λοιπόν η γενεσιουργός αιτία των μεγάλων αγώνων και των συγκρούσεων στις δεκαετίες του '50 και '60 κυρίως. Όλοι φοβόντουσαν τον ελληνικό λαό και την αντίδρασή του. 
Στα πάντα. Έτρεμαν την οργή του και το πάθος της οργής του. Δεν μπορούσε να περάσει εύκολα το παραμικρό αντιλαϊκό μέτρο και αμέσως είχαμε σφοδρές αντιδράσεις. Οι επικεφαλής των αριστερών δυνάμεων, έτριβαν με ικανοποίηση τα χέρια τους, μιας και μέσω αυτής της μοναδικής ιδιοσυγκρασίας του Έλληνα, πέρναγαν τα όποια σχέδιά τους και έκαναν πολλές φορές επίδειξη της δύναμης αυτής. 
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο οποίος υπήρξε και ο κατ' εξοχήν αναμορφωτής της μεταπολεμικής Ελλάδας, τα βρήκε πολύ σκούρα απέναντι σε αυτή τη δύναμη. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός οτι η ΕΔΑ είχε φτάσει κάποια στιγμή να καταλάβει τον θώκο της Αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο αντιδραστικός Έλληνας, δεν άφηνε να περάσει οτιδήποτε είχε να κάνει αν αυτό δεν εξυπηρετούσε είτε τα δικά του μικροσυμφέροντα είτε τα συμφέροντα της παράταξης που ήταν ενταγμένος. Ακόμη κι αν αυτό το οποίο προωθούνταν απο την τότε κυβέρνηση της ΕΡΕ ήταν αποδεδειγμένα προς όφελος της Πολιτείας που χτιζόταν εκ νέου. 
Στείρα αντίδραση θα πείτε; Ναι. Στείρα αντίδραση. Αλλά εν πάσει περιπτώσει, αντίδραση. Δεν θα αναφερθώ στις κατά καιρούς επεμβάσεις των μεγάλων δυνάμεων της εποχής για να αναχαιτίσουν όλες αυτές τις αντιδράσεις, σωστές ή λανθασμένες, των Ελλήνων. 
Το αποτέλεσμα μετράω, που δεν ήταν άλλο απο τις αντιδράσεις. Το "Δε γουστάρω ρε να με σώσεις εσύ, θα σωθώ μόνος μου". Οι παλαιοί και σύγχρονοι "Πεισίστρατοι" ποτέ δεν είχαν γίνει αποδεκτοί από τους Έλληνες, όσο αγαθές κι αγνές προθέσεις είχαν. 
 Η αντίδραση και το αγωνιστικό φρόνημα των Ελλήνων έφτασε στο αποκορύφωμά του τη δεκαετία του '70,κατά τη διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών "σωτήρων" του. Εκείνη τη περίοδο, όπου ο ίδιος ο Κίσιντζερ είχε ξεστομίσει τη γνωστή ατάκα περί του πώς θα μπορούσε να χαλιναγωγηθεί ο Έλληνας και πού θα έπρεπε να χτυπηθεί. Στη συνέχεια ήρθε ο Ανδρέας Παπανδρέου στο προσκήνιο και σχεδόν οι περισσότεροι από εμάς, γνωρίζουν τη συνέχεια της Ιστορίας. Ο Παπανδρέου υπήρξε ο σύγχρονος "Μένγκελε" του παγκόσμιου συστήματος ελέγχου των λαών για την Ελλάδα. 
Αυτός, που χρησιμοποίησε την έννοια του Σοσιαλισμού, δηλαδή μιας πιο ευγενικής και εύπεπτης παραλλαγής της κομμουνιστικής θεωρίας (δεν είμαστε κομμουνιστές, ούτε και καπιταλιστές, τουτέστιν δεν συγκρουόμαστε με την συντηρητική παράταξη ανθρώπων αλλά ούτε και με την αριστερών πεποιθήσεων) αλλοτρίωσε τα ευγενή χαρακτηριστικά αυτού του λαού μετατρέποντάς τον σε ένα όν, που τόσο εύστοχα είχε ονομάσει ο Δήμος Μπότσαρης κάποτε ως "Homo Pasokus". Ένα όν που δε νοιαζόταν για τίποτε, δεν αισθανόταν τίποτε, δεν ενδιαφερόταν για τίποτε πλην του δικού του βολέματος, της δικής του καλοπέρασης και απόκτησης υλικών αγαθών με τον πιο επαίσχυντο τρόπο. 
Ο Παπανδρέου, πανέξυπνος, άριστος γνώστης της ψυχολογίας των μαζών και ακόμη πιο άριστος γνώστης της ειδικής ψυχολογίας της ελληνικής μάζας ("Τάξε του Έλληνα μάσα και καλοπέραση και πάρε του ό,τι έχει και δεν έχει"), χρησιμοποίησε όλες τις μεθόδους για να το καταφέρει. Και μία από αυτές ήταν και η ανακλαστική αντίστροφη αντίδραση, όπως λέγεται. 
Κι αυτόν τον ρόλο των ανακλαστικά αντίστροφων αντιδραστικών, τον έπαιξαν αφάνταστα τέλεια τα συνδικάτα και οι επαγγελματίες συνδικαλιστές. Όλοι τους ή σχεδόν όλοι τους, εκλεκτά μέλη του ΠΑΣΟΚ που ανταμείφθηκαν αργότερα και εξακολουθούν να ανταμείβονται με βουλευτικές θέσεις στα κυβερνητικά έδρανα. Πως λειτουργούσε (και λειτουργεί ακόμη) αυτό το μέτρο; Είναι πολύ απλό. Περνάς, ας πούμε, ένα αντιλαϊκό μέτρο, σωστά; Θίγονται, ας πούμε, με το μέτρο αυτό εκτός των άλλων, και συμφέροντα δικών σου ανθρώπων. 
Ωραία. Ο κόσμος είναι έτοιμος να ξεσηκωθεί. Εσύ τι κάνεις λοιπόν; 
Βάζεις τους επικεφαλής των συνδικάτων (ΑΔΕΔΥ, ΓΣΕΕ κλπ) που είναι δικά σου απόλυτα ελεγχόμενα όργανα και προκαλούν με τις ενέργειές τους τον επιθυμητό ξεσηκωμό των θιγόμενων από το μέτρο αυτό ΠΡΏΤΟΥ ακόμη οι θιγόμενοι σκεφτούν το πώς θα αντιδράσουν οργανωμένα. Τους καλείς ας πούμε, σε 24ωρη ή 48άωρη απεργία, τους αυξάνεις τεχνηέντως το θυμό και την αντίδραση στο βαθμό που εσύ θέλεις και μετά..."εξαναγκάζεσαι" εσύ ως κυβέρνηση να έρθεις σε επαφή με τα...δικά σου συνδικαλιστικά όργανα! 
Συμφωνούνται λοιπόν εκ του φανερού πλέον αυτά που είχαν... από πριν συμφωνηθεί με τα συνδικαλιστικά σου όργανα και ...ώ του θαύματος! η αντίδραση ελέγχθηκε προτού καν αυτή γεννηθεί πραγματικά! Σας φαίνεται απίστευτο ε; 
Και όμως, αυτή ήταν η μέθοδος αλλοτριώσεως των αντιδραστικών συνηθειών των Έλλήνων που έλαβε χώρα την αποφράδα αυτή περίοδο της ελληνικής νεώτερης πολιτικής ιστορίας. Και από εκεί και μετά, ξεκινάει η πλήρης απαξίωση του Έλληνα (κυρίως του ΝΕΟΥ Έλληνα) από τα πολιτικά πράγματα. Ο νέος πλέον δεν βλέπει την πολιτική ως ιδεολογικό μέσον για να βελτιώσει τη θέση του στην κοινωνία και κατ' επέκταση την ίδια τη κοινωνία. 
Ο νέος βλέπει την πολιτική ως ευκαιρία για να αναρριχηθεί στα κλιμάκια της δημόσιας κρατικής μηχανής και να απομυζήσει, μαζί τους άλλους, ένα μέρος του δημόσιου πλούτου. Τα Πανεπιστήμια λειτουργούν πλέον ως εκκολαπτήρια στελεχών των δύο μεγάλων κομμάτων, που χτίζουν το μέλλον τους πολιτικά επενδύοντας στα νέα τους φυντάνια. Οι Έλληνες επιχειρηματίες, οι οποίοι πιστεύουν στον καλώς εννοούμενο ανταγωνισμό και στη βελτίωση της αγοράς μέσω των επενδύσεών τους, δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μόνο αυτοί οι οποίοι συνδιαλέγονται απ' ευθείας με το κράτος, συμμετέχοντας στην καταλήστευση κονδυλίων της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και στα διάφορα πακέτα στήριξης που αυτή εκδίδει για την Ελλάδα. 
Ο χαρακτήρας των νεο-Ελλήνων φτάνει στο τελικό στάδιο αλλοτρίωσης του, μέσα από τις μεθόδους του "Μένγκελε" Παπανδρέου, που αν και απών πλέον από τη ζωή γενικώς, εξακολουθεί να στοιχειώνει την πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας και των κατοίκων της, μιας και τη σκυτάλη έχουν πάρει οι περίφημοι "εκσυγχρονιστές" του κόμματος υπό τον Κώστα Σημίτη. Τι διαφθείρει περισσότερο τον άνθρωπο γενικώς, όχι μόνον τον Έλληνα; Μα ασφαλώς το χρήμα. Πως αναστέλλονται όλες οι αντιδράσεις του και η ηθική του υπόσταση; Μα ασφαλώς μέσω του χρήματος. Η ανακλαστική αντίστροφη αντίδραση ως μέθοδος έχει ήδη στρώσει το δρόμο για την πλήρη επικράτηση της δεύτερης και πλέον ισχυρής μεθόδου αλλοτρίωσης. Και πάντα υπό τη σκέπη του αριστερής απόχρωσης μανδύα που ονομάζεται "Σοσιαλισμός".
Το χρήμα uber alles. Οι τράπεζες ανοίγουν τα θησαυροφυλάκια τους και το μοιράζουν αφειδώς. Με κάθε τρόπο και με όποιον όρο. Πολλές φορές σχεδόν με το ζόρι. "Πάρε δάνειο, το χρειάζεσαι, θές καινούργιο αμάξι γιατί έτσι θα γίνεις αποδεκτός, να αλλάξεις συνήθειες στο ντύσιμο, στο life styling. Σε περιμένουν ωραίες γυναίκες, απολαύσεις που δε γνώρισες ποτέ σου, διακοπές που δεν έζησες ποτέ σου, ταξίδια που δεν έκανες ποτέ σου, το σπίτι σου θέλει ανακατασκευή, πρέπει να αποκτήσεις και εξοχικό, πρέπει να χαρείς τη ζωή σου ΤΩΡΑ, αύριο δεν ξέρεις αν θα ζείς" 
 Η παγίδα, αριστοτεχνικά στημένη, έριξε μέσα στο λάκκο με τα φίδια τον ήδη αλλοτριωμένο Έλληνα και τον αποτελειώνει. Δεν υπάρχει πλέον αντίδραση. Απο κανέναν. Σε σκάνδαλα δεν θα αντιδράσει, γιατί έχει συμμετάσχει κι εκείνος σε αυτά. Σε μέτρα δεν θα αντιδράσει, γιατί θα φοβηθεί μήπως χάσει τα κεκτημένα του. Στον κατήφορο της πολιτικής ζωής δεν θα αντιδράσει, γιατί είναι ήδη εθισμένος στη χλιδή. Στην απεμπόληση των εθνικών συμφερόντων επίσης δεν θα αντιδράσει, διότι αφ' ενός ο φόβος ενός θερμού επεισοδίου ή και πολέμου θα του γκρεμίσει την ειδυλλιακή και χλιδάτη μαγική πραγματικότητα (ένα είδος Matrix) από την οποία δεν θέλει να ξεφύγει, άρα, απόλυτα ελεγχόμενος. Και το πλέον δυσάρεστο, είναι οτι πάνω σε αυτό το πλάνο, έχουν συμφωνήσει ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ του τόπου. 
Κανείς πλέον απο τους πολιτικούς όλων των παρατάξεων και αποχρώσεων δεν επιθυμεί την αφύπνιση του Έλληνα διότι επιτέλους βρίσκουν την κατάλληλη ευκαιρία (ευκαιρία ζωής θα την έλεγα εγώ) για να μείνουν παντελώς ανεξέλεγκτοι. Όλοι όμως υπολόγιζαν χωρίς τον ξενοδόχο. Και εν προκειμένω, ξενοδόχος είναι το ευρώ, οι συνεταίροι μας σε αυτό και οι κυνικοί αδίστακτοι κερδοσκόποι των διεθνών αγορών. Αυτοί οι ίδιοι που χρηματοδότησαν τόσο αφειδώς το ελληνικό κράτος, γνωρίζοντας πάρα πολύ καλά τόσο την κατάστασή του όσο και το γεγονός της απόλυτης πλέον εξάρτησής του από το χρήμα. Εδώ και αρκετούς μήνες, έχει αποκαλυφθεί ολόκληρο το σχέδιο που εκπονήθηκε πίσω από κλειστές κουίντες, πίσω απο σφραγισμένα δωμάτια και σκοτεινά γραφεία. Το σχέδιο εξόντωσης ενός λαού, εξαρτημένου πλέον όπως ο ηρωινομανής απο τη δόση της γλυκιάς ζωής και της μηδενικής αντίδρασης. 
 Το ΠΑΣΟΚ υπο τον Γεώργιο Παπανδρέου, ήρθε στην εξουσία όχι με διατεταγμένη υπηρεσία, όπως το κατηγορούν πολλοί. Εξελίχθηκε σε τέτοια λίγο αργότερα. Το ΠΑΣΟΚ ήρθε στην εξουσία για να ΣΒHΣΕΙ ΤΑ ΊΧΝΗ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΣΗΜΙΤΗ. Με κάθε τρόπο. Αλλά δεν τα κατάφερε, γιατί ΗΤΑΝ ΠΛΕΟΝ ΑΡΓΑ. Οι αγορές, με πρώτο και καλύτερο τον Σόρος, ήξεραν πάρα πολύ καλά το παρελθόν διότι είχαν ανθρώπους μέσα στην ίδια την ελληνική κυβέρνηση. Ηξεραν ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Και όπως αποδείχτηκε πολύ αργότερα, η κυβέρνηση Καραμανλή, μέσα απο τη συνεργασία που έχτιζε με τη Ρωσία, θα αποκάλυπτε πολλά κι θα χάλαγε τα σχέδια πάρα πολλών. Συν το γεγονός οτι ήταν έτοιμη να συνάψει δανειακή συμφωνία ύψους πολλών δις ευρώ προκειμένου να σταθεί όρθια στην παγκόσμια και ευρωπαϊκή οικονομική κρίση που μόλις είχε αρχίσει να δείχνει τα πρώτα σημάδια της στην Ελλάδα. Ο Έλληνας όμως ήταν στον κόσμο του. Χαμένος μέσα στην επίδραση του ναρκωτικού, άκουγε αλλά δεν αντιδρούσε. Σχεδόν αμέσως με την αν΄ληψη των καθηκώντων του, ο Παπανδρέου, μέσα στην αγωνία του για να βρεί τρόπους να καλύψει τα τεράστια σκάνδαλα και τις ανομίες του παρελθόντος και βλέποντας οτι η θύελλα πλησίαζε με ταχείς ρυθμούς, το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να κάνει ελέγχους για να βρεί μέχρι πού ήταν το έλλειμμα. Και σχεδόν αμέσως, έδωσε την εντολή της κατασυκοφάντησης της πατρίδας, των Ελλήνων κι της προηγούμενης κυβέρνησης. 
Έπρεπε πάση θυσία να φορτωθούν τα λάθη ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ. Κανείς πραγματικά δεν ήθελε, απο την Ε.Ε. αυτή τη κρίση στην Ελλάδα. Και δεν την ήθελαν γιατί υπήρχαν ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΆ που ενδεχομένως να αποκαλύπτονταν. Στην ουσία, το έγκλημα ήταν όχι του Παπανδρέου, αλλά του ΣΗΜΙΤΗ. Όλα ξεκίνησαν από αυτόν και απο πολλά στελέχη του ΠΑΣΟΚ που ακόμη και σήμερα βρίσκονται σε κυβερνητικά πόστα, όπως ο Βενιζέλος, ο Λοβέρδος, ο Πάγκαλος, ο Παπακωνσταντίνου. Η Ε.Ε. βρέθηκε προ τετελεσμένου γεγονότος όταν ο Παπανδρέου έφερε τον Στρος-Καν και το ΔΝΤ μέσα στα πόδια τους. 
Ο Παπανδρέου ήθελε όλα να γίνουν με πολύ θόρυβο, ξέροντας ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΌΤΕΡΩΝ οτι ο Έλληνας ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΤΙΔΡΟΎΣΕ. Το ναρκωτικό που τον πότιζαν τόσα χρόνια είχε τεράστια επίδραση πάνω του, τον είχε καταστήσει πλέον φυτό. 
Ο Παπανδρέου έδειχνε τόσο, μα τόσο σίγουρος για τις επιλογές του, που δεν δίσταζε να κοροϊδεύει και να ψεύδεται ασύστολα στους πάντες και για όλα. Ο θόρυβος χρησίμευε μόνον για προπέτασμα. Και το προπέτασμα ήταν αυτό που θα τον έσωζε, όπως νόμιζε. Και έτσι, παρά τις αποκαλύψεις, παρά το άδικο και προδοτικό Μνημόνιο, παρά τα πρωτοφανή αντιλαϊκά μέτρα, ο λαός αντέδρασε έτσι ακριβώς όπως περίμενε ο Παπανδρέου και οι συν αυτώ. ΜΗΔΕΝΙΚΑ. Πολλοί εξεπλάγησαν όντως από αυτό, αλλά βιάστηκαν να βγάλουν το συμπέρασμα ότι ο λαός έκανε δήθεν υπομονή. Ότι ο Έλληνας υπέμενε για κάτι επειδή γνώριζε τη φοβερή συγκυρία. Λάθος. Μέγα λάθος. Ο Έλληνας δεν αντέδρασε γιατί τον είχαν είχαν έτσι διαμορφώσει προ πολλού... Χρειάστηκε να περάσει ένας ολόκληρος χρόνος για να αρχίσει κάπως να κουνιέται το ποτισμένο ώς το μεδούλι με το ναρκωτικό της χλιδής, σώμα του Έλληνα. 
Και σιγά-σιγά, ύστερα απο τις φωνές πολλών που είχαν μείνει εκτός του ναρκωτικού, το σώμα αυτό σηκώθηκε και άρχισε, με σπασμωδικές κινήσεις να αντιδράει, να διαμαρτύρεται. 
 Πολλοί πίστεψαν ότι ο Έλληνας ξύπνησε, όπως χαρακτηριστικά έλεγαν οι Ισπανοί αγανακτισμένοι. Και προσπάθησε να σταματήσει την τελευταία πράξη της προδοσίας του, τη ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, τον Ιούνιο του 2011. Συγκεντρώθηκε στη πλατεία Συντάγματος και σε πολλές πλατείες ανά την Ελλάδα. Ο πολιτικός κόσμος τότε πραγματικά θορυβήθηκε, δεν περίμενε αυτήν την αντίδραση, νόμιζε πως το ναρκωτικό ήταν πολύ δυνατό ακόμη. Και λέω ο πολιτικός κόσμος, διότι, όπως είχα πει πιο πάνω, το όλο έργο ήταν έργο ΠΑΣΟΚ, αλλά το αποδέχτηκαν με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση ΟΛΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΚΟΜΜΜΑΤΑ γιατί τους βόλευε τα μάλα. Οι συγκεντρώσεις άρχισαν να γίνονται όλο και πιο πιεστικές, οι φωνές γινόταν δυνατότερες.Αρχισαν δε και οι πρώτοι προπηλακισμοί πολιτικών και το πράγμα άρχισε να αγριεύει. Ο Έλληνας έδειχνε να ανακτά και πάλι τις δυνάμεις του. Πανικός στον Παπανδρέου και στη προδοτική κυβέρνηση, το σχέδιο όδευε προς αποτυχία. Αλλά δεν ήταν τελικά αυτοί που έδωσαν το σύνθημα για δυνατό χτύπημα. Οι ξένοι το έκαναν. 
Οι Γερμανοί που στο μεταξύ είχαν πετάξει τη μάσκα της φιλίας, οι Αμερικάνοι του ΔΝΤ και οι λοιποί συνεργάτες τους των αγορών, που έβλεπαν έντρομοι να ξυπνέι ο κοιμισμένος γίγαντας. Και διέταξαν το χτύπημα. ετσι απλά, κυνικά, καίρια και στεγνά. 
 Ο Έλληνας πέφτει κάτω λιπόθυμος. Και αμέσως, αντί για πρώτες βοήθειες, έρχονται οι πολύ μεγαλύτερες δόσεις όχι του ναρκωτικού, αλλά καθαρά του αναισθητικού. Η πλατείες διαλύθηκαν. Οι φωνές σώπασαν. Τα κεφάλια, χτυπημένα κι μέσ' το αίμα, ακούμπησαν δεμένα σε κάποιο κρεβάτι νοσοκομείου με την έκφραση του ηττημένου στο βλέμμα... Κάποιοι έλεγαν (και λένε ακόμη) οτι είναι πολύ αργά για δάκρυα και φωνές. 
 Εγώ δεν το πιστεύω. Και ξέρετε γιατί; Γιατί αυτός ο ατίθασος, απρόβλεπτος, θαρραλέος, γκρινιάρης, ξερόλας, μουρντάρης, σεβνταλής και απροσκύνητος Έλληνας, ποτέ δεν προσκύνησε κανέναν μέσα στη μακραίωνη ιστορία του. Και όποιος δε γνωρίζει το παρελθόν του, δεν έχει ταυτότητα. Η επίδραση του αναισθητικού κοντεύει να τελειώσει. Το χτύπημα δεν ήταν τελικά και τόσο δυνατό, όσο κάποιοι νόμισαν. Το άδικο βλέπεις είναι πολύ μεγάλο για να κρατήσει, έστω και πληγωμένο, το κορμί του Έλληνα σε αδράνεια. 
Η κατάσταση μοιάζει σαν κάποιος να άφησε ανοιχτή τη βαλβίδα του γκαζιού. Δεν αρκεί παρά μια σπίθα, για να πυροδοτηθεί η έκρηξη. Ο Παπανδρέου γνωρίζει πως μέχρις εδώ ήταν τα ψωμιά του. Το ΠΑΣΟΚ φημολογείται ότι έχει χτυπήσει πλέον μονοψήφιο νούμερο. Διόλου απίθανο. 
 Ο Έλληνας βρίσκεται πρό των πυλών μιας αντίδρασης τόσο απρόβλεπτης, που σαν οδοστρωτήρας θα παρασύρει τα πάντα στο πέρασμά της. Αρκεί κάποιος να ρίξει τη σπίθα και να πυροδοτήσει το γκάζι. Είμαστε δέκα εκατομμύρια. 
Στατιστικά, είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ αυτός ο κάποιος να μη βρεθεί. Μόνο ΝΑ ΜΗΝ ΑΡΓΗΣΕΙ.
http://logioshermes.blogspot.com/2011/09/blog-post_6357.html

Γιώργος Δελαστίκ: "Ρημάζουν την Ελλάδα Βενιζέλος Παπανδρέου"

Ούτε στους χειρότερους εφιάλτες του..δεν θα μπορούσε κανείς να φανταστεί ότι θα φτάναμε στο σημείο οι εκπρόσωποι των βιομηχάνων και των εμπόρων να κατηγορούν δημοσίως τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπαν δρέου –είναι και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, τρομάρα του!– και την κυβέρνησή του ως... αντεργατικούς απατεώνες και δωσίλογους! Δυστυχώς, όχι μόνο έγινε κι αυτό, αλλά οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι δεν έχουν και καθόλου άδικο στις κατηγορίες τους! «Δεν είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι μια χούφτα τεχνοκρατών “ μερικής απασχόλησης” (Σ.Σ.: εννοεί την τρόικα) σε συνεργασία με κάποιους λίγους “πρόθυμους γενίτσαρους” θα δείξουν ευαισθησία στην προαλειφόμενη εξαθλίωση των Ελλήνων πολιτών», δήλωσε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου, Β. Κορκίδης. Καταπέλτης ήταν και ο πρόεδρος του ΣΕΒ, Δ. Δασκαλόπουλος: «Ο ΣΕΒ έχει πρωτοστατήσει στον αγώνα για να μην καταργηθούν ο 13ος και ο 14ος μισθός στον ιδιωτικό τομέα και έχει με στοιχεία τεκμηριώσει στην τρόικα την άποψη ότι το κύριο πρόβλημα της ιδιωτικής οικονομίας δεν είναι το μισθολογικό», τόνισε. Κακοστημένο θέατρο»Ο πρόεδρος των βιομηχάνων να υπερασπίζεται τους μισθούς των εργαζομένων εναντίον μιας κυβέρνησης «πρόθυμων γενίτσαρων» που θέλει να τους λεηλατήσει! Κυβέρνησης, μάλιστα, του... προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς! Ούτε το πιο διεστραμμένο μυαλό συγγραφέα θεατρικών έργων του παραλόγου δεν θα μπορούσε να γεννήσει πιο ψυχεδελική σκηνή, την οποία, όμως, βιώνουν δέκα εκατομμύρια Ελλήνων όχι ως αποκύημα παραισθησιογόνων φαρμάκων, αλλά ως οικτρή πραγματικότητα.«Η έμμεση επαναφορά του θέματος της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας παραπέμπει σε ένα κακοστημένο θέατρο, μέσω του οποίου οι υπαίτιοι της κρίσης επιχειρούν να φορτώσουν για άλλη μια φορά το κόστος των επιλογών και χειρισμών τους σε αυτούς που δεν ευθύνονται για την κρίση, στον ιδιωτικό τομέα και στους εργαζομένους του, που εξοντώνονται αργά και σταθερά στο βωμό της διατήρησης του πελατειακού κράτους», υπογράμμισε ο πρόεδρος του ΣΕΒ.Ο δεξιός βιομήχανος κατηγορεί το «σοσιαλιστή» πρωθυπουργό για πολιτική «εξόντωσης» των εργαζομένων – κι έχει και δίκιο από πάνω! Τα ύστερα του κόσμου!Μισθός Δημοσίου... 660 ευρώ!Η ανατριχιαστική απόδειξη του απύθμενου μίσους της κυβέρνησης Παπανδρέου εναντίον των εργαζομένων είναι, μεταξύ πολλών άλλων, και το νέο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων.Όσο κι αν ακούγεται απίστευτο, το μισθολόγιο αυτό ορίζει για τους πρωτοδιοριζόμενους εκπαιδευτικούς καθαρό μισθό... 660 ευρώ!Γνωρίζουμε ότι όλοι οι νεοδιοριζόμενοι καθηγητές και δά σκαλοι, πλην ειδικών περιπτώσεων, τοποθετούνται στην επαρχία, άρα μακριά από το σπίτι τους. Αν δώσουν ένα ελάχιστο ποσό 250 ευρώ για νοίκι, τους μένουν 400 ευρώ, με τα οποία πρέπει να πληρώνουν φως, νερό, τηλέφωνο, να τρέφονται έναν ολόκληρο μήνα, να ντύνονται, να μετακινούνται, να αγοράζουν βιβλία, να ξοδεύουν βγαίνοντας έξω... Δηλαδή, ούτε... 5 (πέντε!) ευρώ την ημέρα δεν τους μένουν για φαγητό!Κι όχι τίποτ’ άλλο, αλλά σήμερα είναι και «ανεπρόκοποι» και «αφιλόξενοι» οι επαρχιώτες για να πηγαίνουν στους λιπόσαρκους δασκάλους... αβγά, χυλοπίτες ή ζαρζαβατικά, όπως έκαναν οι «καλοκάγαθοι χωριάτες» τη δεκαετία του 1950 κι έτσι επιβίωναν εν εντίμω πενία οι εξίσου κακοπληρωμένοι εκπαιδευτικοί...«Δανία του Νότου» είχε προεκλογικά υποσχεθεί να κάνει την Ελλάδα ο Γ. Παπανδρέου. Αντί γι’ αυτό τη μετατρέπει ταχύτατα σε... «Ινδία του Βορρά»!Ερείπια οι συμβάσεις Αγανάκτησε με την κυβερνητική πολιτική ακόμη και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, σύμβολο της πιο ακραίας συμβιβαστικής τάσης που υπάρχει στο συνδικαλισμό, ο οποίος ουδέποτε κατηγορήθηκε για μαχητικότητα, έστω και φραστική.«Η κυβέρνηση ας μην “κοπιάζει” άλλο να κρατήσει τη χώρα στην Ευρώπη και στο ευρώ. Με τέτοιες αποφάσεις βγάζει τους Έλληνες εργαζόμενους εκτός ευρωπαϊκής προοπτικής, εκτός ευρωπαϊκού κοινωνικού κεκτημένου, εκτός ευρωπαϊκού πολιτισμού, δηλαδή εκτός αυτού που είναι η πραγματική Ευρώπη», δήλωσε και συνέχισε: «Η κυβερνητική υποχωρητικότητα δεν έχει τελειωμό... Την ύστατη στιγμή καλώ την κυβέρνηση να μην νομοθετήσει αυτά που η τρόικα επιτάσσει, γιατί έτσι ανοίγει την πόρτα ή μάλλον γκρεμίζει τους τοίχους για αμοιβές και εργασιακές σχέσεις τύπου Κίνας, Ιν δίας και χωρών του Τρίτου Κόσμου».Αν εξαιρέσει κανείς τις αφελείς αυταπάτες του Γ. Παναγόπουλου για την κατά φαντασίαν «πραγματική Ευρώπη» (αφού το σημερινό ιδεολογικό και πολιτικό στίγμα της ΕΕ είναι ακριβώς το αποκρουστικό, μισητό πρόσωπο της τρόικας που ζητά το αίμα των Ελλήνων εργαζομένων και συνταξιούχων), η ουσία είναι ότι μέχρι και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ καταγγέλλει την κυβέρνηση Παπανδρέου πως φέρνει στη χώρα εργασιακές σχέσεις και αμοιβές τριτοκοσμικές.Εφεδρεία ίσον απόλυσηΤίποτα δεν αφήνει όρθιο από τις εργασιακές κατακτήσεις ενός ολόκληρου αιώνα το ολέθριο δίδυμο Παπανδρέου - Βενιζέλου, το οποίο θα περάσει στην ιστορία για το αβυσσαλέο μίσος που τρέφει εναντίον του κόσμου της εργασίας και για το επαίσχυντο έργο του στην αποδόμηση κάθε εργασιακού δικαιώματος.Πρωθυπουργός και υπουργός Οικονομικών κατάργησαν τη λεγόμενη «ευνοϊκή ρήτρα» που πρόβλεπε ότι ισχύει η σύμβαση πάντοτε που είναι πιο ευνοϊκή για τον εργαζόμενο. Ανέστειλαν την υποχρεωτική επέκταση των κλαδικών συμβάσεων στο σύνολο του κλάδου, όταν υπογραφούν από το 51% των εργοδοτών. Κατάργησαν τη διάταξη ελέγχου των επιχειρησιακών συμβάσεων από το Συμβούλιο Εργασίας. Διασπούν το συνδικαλισμό, επιβάλλοντας στα δικαστήρια να εγκρίνουν ή όχι μέσα σε δέκα (!) μόλις ημέρες τις αιτήσεις για επιχειρησιακά –δηλαδή κατά κανόνα εργοδοτικά– σωματεία, ενώ δίνουν το δικαίωμα υπογραφής επιχειρησιακών συμβάσεων ακόμη και σε «ενώσεις προσώπων» σε επιχειρήσεις που είναι τόσο μικρές, ώστε δεν έχουν καν είκοσι έναν εργαζόμενους για να συγκροτήσουν επιχειρησιακό σωματείο. Αρκούν... τρεις εργαζόμενοι σε μια επιχείρηση με πέντε υπαλλήλους για να υπογράψουν επιχειρησιακή σύμβαση! Το παν είναι να υπονομευτεί ο συνδικαλισμός – και αναφερόμαστε, βεβαίως, αποκλειστικά στον ιδιωτικό τομέα.Όσο για τον δημόσιο, η κυβέρνηση Παπανδρέου - Βενιζέλου άφησε πια κατά μέρος τα προσχήματα και δείχνει καθαρά τα σχέδιά της να απολύσει εκατοντάδες χιλιάδες δημοσίους υπαλλήλους, αν κατορθώσει να ολοκληρώσει την τετραετή θητεία της μέσω του κόλπου της «εφεδρείας».Ανενδοίαστα πλέον νομοθετεί με το πολυνομοσχέδιό της ότι «η ένταξη σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας λογίζεται ως προαναγγελία απόλυσης για κάθε νόμιμη συνέπεια», όπως αναφέρει επί λέξει.Οι μάσκες έπεσαν, αλλά οι «κουκουλοφόροι» συνεργάτες των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων παραμένουν στην εξουσία...Πήγαν το χρέος στο... 190%!Λεηλασία των μισθών, λεηλασία των συντάξεων, λεηλασία του εφάπαξ, άγρια φορολόγηση, χειρότερη κι από την εποχή της Τουρκοκρατίας – αυτό είναι το έργο της συνεργασίας της κυβέρνησης Παπανδρέου με την ΕΕ και το ΔΝΤ.Έτσι θα μας έσωζαν, με την εξαθλίω ση, μας έλεγαν πέρσι. Γδέρνοντάς μας και κρεμώντας μας στο τσιγκέλι θα βελτιωθούν οι μακροοικονομικοί δείκτες, ισχυρίζονταν. Έλεγαν συνειδητά ψέματα.Παπανδρέου, ΕΕ και ΔΝΤ παρέλαβαν το 2009 από την κυβέρνηση Καραμανλή το δημόσιο χρέος στο 115% του ΑΕΠ. Τι έκαναν; Λεηλατώντας τα εισοδήματα του ελληνικού λαού, το εκτόξευσαν σε δύο μόλις χρόνια στο... 160% (!) του ΑΕΠ και του χρόνου, όπως ανακοίνωσε το ΔΝΤ, θα το έχουν εκτοξεύσει, στα τέλη του 2012 συγκεκριμένα, στο... 190% του ΑΕΠ!Κατακρήμνισαν στα Τάρταρα της δυστυχίας και της μιζέριας τον ελληνικό λαό δήθεν για να τον σώσουν, στην πραγματικότητα για να τον ληστέψουν και να τον εξανδραποδίσουν, και το αποτέλεσμα είναι ότι αύξησαν κατά 75 εκατοστιαίες μονάδες το δημόσιο χρέος, διασφαλίζοντας έτσι ότι η Ελλάδα θα οδηγηθεί οπωσδήποτε σε χρεοκοπία με τους όρους που θα επιβάλει το Βερολίνο μέσω της ΕΕ, ώστε να καταστεί υποτελής επαρχία του Γερμανικού Ράιχ.

CNN: Τα σενάρια για την ελληνική οικονομία

Το κομβικό σημείο στο οποίο βρίσκεται η Ελλάδα αναλύει το CNN, επιχειρώντας να προβλέψει τις εξελίξεις στην ελληνική οικονομία. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η χρεοκοπία της Ελλάδος είναι αναπόφευκτη και το ερώτημα πλέον είναι τι είδους χρεοκοπία θα επιλεγεί, αν θα είναι οργανωμένη και πότε θα συμβεί. Η εκταμίευση της έκτης δόσης, ύψους 8 δισ. ευρώ από τους διεθνείς πιστωτές της δεν είναι αρκετή για να σώσει τη χώρα, ενώ οι αγορές εκτιμούν ότι η εκταμίευση της δόσης απλά θα καθυστερήσει μια χρεοκοπία. Μετά τα 110 δισ. ευρώ που έλαβε η Ελλάδα, κατά την προσφυγή της στο μηχανισμό στήριξης, τώρα η χώρα διαπραγματεύεται ένα δεύτερο πακέτο στήριξης, που περιλαμβάνει την εμπλοκή των ιδιωτών. Παρά τα σκληρά μέτρα που υιοθετεί η κυβέρνηση για να ισοσκελίσει τους προϋπολογισμούς της, η εξέγερση στους δρόμους είναι δεδομένη, ενώ τα οικονομικά δεδομένα εξελίχθηκαν χειρότερα από τις εκτιμήσεις. Οι ευρωπαίοι ηγέτες θα συναντηθούν στις 23 Οκτωβρίου, προκειμένου να καταλήξουν σε ένα μεγάλο σχέδιο για την αναχαίτιση της κρίσης. 
 Γιατί η Ευρώπη εξακολουθεί να στηρίζει την Ελλάδα; 
 Η χρεοκοπία ενός κράτους-μέλους της ευρωζώνης έχει πολιτικό και οικονομικό κόστος. Το ενιαίο νόμισμα αποτελεί την καρδιά του «ευρωπαϊκού ονείρου» και μια χρεοκοπία θα ήταν καταστροφική. Παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες να λυθεί το πρόβλημα, η κατάσταση επιδεινώνεται, ενώ η ευρωπαϊκή οικονομία ταλαντεύεται και κινδυνεύει να εισέλθει σε μια δεύτερη ύφεση. Βέβαια, υπάρχουν και πολιτικοί, όπως ο γερμανός αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας, Φίλιπ Ρέσλερ, που υποστηρίζει ότι μια ομαλή πτώχευση της Ελλάδας δεν είναι ταμπού. Ωστόσο, η απειλή μετάδοσης της κρίσης στην Ισπανία και την Ιταλία αποτελεί ισχυρό κίνητρο για τον περιορισμό του προβλήματος. Οι διασώσεις της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας έχουν προκαλέσει οπισθοδρομικές κινήσεις σε χώρες όπως η Γερμανία, ενώ η προοπτική για τις μεγαλύτερες οικονομίες του ενιαίου μπλοκ είναι οικονομικά και πολιτικά δυσάρεστη. 
 Ποιος είναι ο σχεδιασμός της ηγεσίας της Ευρώπης; 
 Οι Ευρωπαίοι ηγέτες υποστηρίζουν ότι εργάζονται σε ένα συνολικό σχέδιο γιαι την αντιεμτώπιση της κρίσης. Μετά το Eurogroup και τη Σύνοδο Κορυφής, το σχέδιο αναμένεται ότι θα οριστικοποιηθεί στις αρχές Νοεμβρίου, κατά την σύνοδο της G20. Στο τραπέζι έχουν πέσει πολλές ιδέες, όπως η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, το μεγαλύτερο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους που κατέχουν οι ιδιώτες και η ενίσχυση του EFSF, προτάσεις που βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Ωστόσο, οι ηγέτες της Ευρώπης έχουν κι άλλες φορές συμφωνήσει σε «μεγαλόπνοα» σχέδια που δεν απέτρεψαν τις επιθέσεις των αγορών. Για να μην κλιμακωθεί η κρίση, αυτή τη φορά, θα πρέπει το σχέδιο να διαθέτει μεγάλη δυναμική. Παρότι οι αγορές το περασμένο διάστημα αντιδρούσαν θετικά στη φημολογία, ο ενθουσιασμός έχει αρχίσει να ξεθωριάζει, καθώς ορισμένοι πολιτικοί, συμπεριλαμβανομένου και του γερμανού υπουργού Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, διασκέδασαν τις προσδοκίες για ταχεία έξοδο από την κρίση. 
 Πόσο σοβαρή είναι μια χρεοκοπία; 
 Για το ζήτημα αυτό έχουν διατυπωθεί πολλες δυσοίωνες προβλέψεις. Τα περισσότερα σενάρια προβλέπουν παγκόσμιο πανικό και μεγάλες ρευστοποιήσεις στις αγορές. Μια χρεοκοπία, μπορεί να σημάνει προβλήματα για γαλλικές και γερμανικές τράπεζες, που διαθέτουν μεγάλη έκθεση, με αποτέλεσμα να υπάρξουν αναταράξεις στον ευρύτερο τραπεζικό τομέα. Μάλιστα, ορισμένοι προβλέπουν ότι μια πτώχευση θα έχει ανάλογες συνέπειες με αυτές που προκάλεσε η κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008. Επίσης, οι αγορές αναμένεται να επιτεθούν και σε άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα, όπως η Ιταλία και η Ισπανία. Οι χώρες αυτές είναι «πολύ μεγάλες για να αποτύχουν» γιατί οι διασώσεις τους θα είχαν τεράστιο κόστος. 
 Θα πρέπει η Ελλάδα να βγει εκτός ευρώ; 
 Η Ελλάδα έχει εξαντλήσει τις επιλογές της, ενώ η πίεση για τα οικονομικά της αυξάνεται. Αν δεν μπορέσει να αντιμετωπίσει το χρέος της θα πτωχεύσει, με τεράστιες συνέπειες για την Ευρώπη και την παγκόσμια οικονομία. Το ΔΝΤ και η ΕΕ έχουν δώσει χρήματα για να προλάβουν μια χρεοκοπία, και μπορεί να συνεχίσουν να το πράττουν, εκτός αν βρεθεί μια άλλη λύση. Μπορεί η Ελλάδα όμως να βγει από το ευρώ; Οι οικονομολόγοι είναι διχασμένοι. Πολλοί το αποκλείουν και προειδοποιούν για καταστροφικές συνέπειες, που θα πρέπει η ευρωζώνη πάση θυσία να αποφύγει. Ωστόσο η πιθανότητα αυξάνεται, όσο η Ελλάδα εξακολουθεί να έχει τεράστιο οικονομικό πρόβλημα. 
 Πώς θα επηρεάσει η έξοδος από το ευρώ τους Έλληνες; 
 Μια αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ θα την απελευθερώσει από τη σταθερή συναλλαγματική ισοτιμία, και θα τη βοηθήσει να αποκτήσει μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα στις εξαγωγές και στον τουρισμό. Ωστόσο το τίμημα θα είναι βαρύ. Το χρέος θα αυξηθεί ακόμη περισσότερο, ενώ οι Έλληνες θα πληρώνουν υψηλότερα ποσά για τις εισαγωγές. Επίσης, δεν αποκλείεται ένα μαζικό κύμα μετανάστευσης, καθώς οι πολίτες, έχοντας να αντιμετωπίσουν χαμηλούς μισθούς και υψηλότερους φόρους, είναι πιθανόν να αναζητήσουν την τύχη τους στο εξωτερικό, κάτι που θα προκαλέσει νέο πλήγμα στη χώρα, που θα χρειαστεί πολλά χρόνια για να ορθοποδήσει.

Παρά την οικονομική βοήθεια που λαμβάνει η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να χρηματοδοτηθεί εκ νέου στις χρηματαγορές πριν από το 2021, παρά την οικονομική βοήθεια που θα λαμβάνει από την ΕΕ, γράφει στο αυριανό φύλλο της η γερμανική εφημερίδα Bild, επικαλούμενη έκθεση της τρόικας για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους. Όπως αναφέρει το Γαλλικό πρακτορείο σε ανταπόκρισή του από το Βερολίνο, σήμερα, μετά από την τέταρτη έκθεση της τρόικας «η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας έχει επιδεινωθεί». Σύμφωνα με την Bild, που επικαλείται προγενέστερη έκθεση της τρόικας σε σύγκριση με τον Ιούλιο ο ρυθμός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας είναι 7,25 μονάδες κατώτερος. Επίσης, το έτος 2020 το ελληνικό δημόσιο χρέος θα αντιπροσωπεύει το 152% του ΑΕΠ της Ελλάδας, αναλογία που θα μετατραπεί στο 130% το έτος 2030. Σύμφωνα με την Bild το σκέλος της έκθεσης της τρόικας για τη βιωσιμότητα του ελληνικού δημόσιου χρέους δόθηκε «με τρόπο εμπιστευτικό» στη γερμανική κυβέρνηση νωρίτερα σήμερα. Όμως παραδόθηκε σήμερα στην ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία και η έκθεση της Επιτροπής των Βρυξελλών, για τη βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους της Ελλάδας.

Εγκρίθηκε η έκτη δόση για την Ελλάδα

Το Eurogroup έδωσε το «πράσινο φως» για την εκταμίευση Εγκρίθηκε η έκτη δόση για την Ελλάδα, μετά από απόφαση του Eurogroup που ολοκληρώθηκε πριν από λίγη ώρα. Αμέσως μετά ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, από τις Βρυξέλλες όπου βρίσκεται έκανε την ακόλουθη δήλωση: «Η σημερινή απόφαση του Eurogroup για το ελληνικό πρόγραμμα και την έκτη δόση είναι ένα θετικό βήμα που έρχεται ως συνέχεια της χθεσινής υπερψήφισης από τη Βουλή των Ελλήνων του νομοσχεδίου, με το οποίο διασφαλίζονται οι δημοσιονομικοί στόχοι του 2012 και τίθενται οι βάσεις για τις αναγκαίες διαρθρωτικές αλλαγές. Οι μεγάλες θυσίες του ελληνικού λαού και η εφαρμογή σκληρών, αλλά εθνικά αναγκαίων σωστικών μέτρων, είναι η βάση όχι μόνο για την έκτη δόση, αλλά για το νέο πρόγραμμα που θα διασφαλίζει την μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του ελληνικού δημοσίου χρέους και άρα την ευκολότερη κάλυψη του ετήσιου βάρους εξυπηρέτησής του. Αυτό θα έχει ευεργετικές επιπτώσεις στο επίπεδο ρευστότητας, στις επενδύσεις, την απασχόληση, την κατάσταση της πραγματικής οικονομίας που υφίσταται τις αρνητικές συνέπειες μιας βαθιάς μακροχρόνιας ύφεσης, η οποία άρχισε το 2009, πριν γίνει αντιληπτό από όλους όσους έπρεπε το μέγεθος της κρίσης και άρα του κινδύνου που διατρέχει η χώρα». «Η έκτη δόση συμφωνήθηκε. Είναι έτοιμη να αποσταλεί» δήλωσε η πηγή, που συμμετείχε στο σημερινό Eurogroup. Η 6η δόση αντιστοιχεί σε 8 δισεκατομμύρια ευρώ, από το συνολικό πακέτο το 110 δισεκατομμυρίων ευρώ, στο πλαίσιο του σχεδίου διάσωσης που έχει η υπογράψει η Ελλάδα με την τρόικα, τον Μάιο, του 2010. 
  Η επίσημη ανακοίνωση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης 
Στο κοινό ανακοινωθέν που υπογράφουν οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης επισημαίνεται ότι «εξετάσαμε τα αποτελέσματα της πέμπτης έκθεσης του προγράμματος οικονομικής προσαρμογής της Ελλάδας, βάσει της έκθεσης που συντάχθηκε από τους εκπροσώπους της τρόικας. Σημειώνουμε ότι η μακροοικονομική κατάσταση έχει επιδεινωθεί από την τέταρτη έκθεση, ενώ οι οικονομικές προκλήσεις, παραμένουν». Ωστόσο, όπως επισημαίνουν οι 17 υπουργοί Οικονομικών «χαιρετίζουμε την ουσιώδη δημοσιονομική προσαρμογή λόγω των προσπαθειών της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία θα της επιτρέψει να πετύχει τους στόχους του 2012. Συγκεκριμένα, χαιρετίζουμε τα μέτρα που ενέκρινε χθες το ελληνικό κοινοβούλιο». «Ζητάμε από τις ελληνικές αρχές να πετύχουν μεγαλύτερη πρόοδο στην εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων και του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων» υπογραμμίζουν. Παράλληλα, σημειώνουν ότι «συμφωνήσαμε να εγκρίνουμε την εκταμίευση της επόμενης δόσης για την οικονομική ενίσχυση της Ελλάδας, στο πλαίσιο του τρέχοντος προγράμματος οικονομικής προσαρμογής. Η εκταμίευση θα πρέπει να αναμένεται τις πρώτες μέρες του Νοεμβρίου, ενώ αναμένεται η έγκριση από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο». «Επιπροσθέτως, προκειμένου να παρέχουμε εγγυήσεις για τη βιωσιμότητα του χρέους, θα καταλήξουμε σε ένα δεύτερο πρόγραμμα οικονομικής προσαρμογής για την Ελλάδα, με το κατάλληλο συνδυασμό μιας νέας επιπρόσθετης οικονομικής ενίσχυσης και τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα» καταλήγει το κοινό ανακοινωθέν.

Οι πιο «θανατηφόροι δικτάτορες»

Διέπραξαν φριχτά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας

Το 42χρονο καθεστώς του Μουαμάρ Καντάφι τελείωσε χτες με τον εξεγερμένο λαό να πανηγυρίζει πάνω από το νεκρό σώμα του άλλοτε ισχυρού ηγέτη της πιο πλούσιας πετρελαιοπαραγωγού χώρας της βόρειας Αφρικής. Όμως ο Συνταγματάρχης Καντάφι δεν κατατάσσεται ανάμεσα στους πιο «θανατηφόρους δικτάτορες», που διέπραξαν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και μαζικές δολοφονίες, των τελευταίων 100 ετών. Οι δικτάτορες που οδήγησαν στο θάνατο περισσότερους από 1 εκατ. ανθρώπους, είτε προχωρώντας σε γενοκτονίες είτε μέσω κακής διαχείρισης πόρων που οδήγησε σε λιμοκτονία το λαό τους, είναι οι εξής: 

12. Enver Pasha, Τουρκία 

Αριθμός νεκρών: από 1,1 εκατ. μέχρι 2,5 εκατ. Χρόνια που παρέμεινε στην εξουσία: 5 (1913-1918) Χειρότερο αδίκημα: Γενοκτονία των Αρμενίων Τύπος καθεστώτος: Στρατιωτικό Αιτία θανάτου: Σκοτώθηκε σε μάχη σύμφωνα με αρκετές πηγές 

11. Kim II Sung, Βόρεια Κορέα 

Αριθμός νεκρών: 1,6 εκατ. Χρόνια που παρέμεινε στην εξουσία: 46 (1948-1994) Χειρότερο αδίκημα: Ο πόλεμος της Κορέας Τύπος καθεστώτος: Κομμουνιστικό Αιτία θανάτου: Καρδιακή προσβολή 

10. Ho Chi Minh, Βόρειο Βιετνάμ 

Αριθμός νεκρών: 1,7 εκατ. Χρόνια που παρέμεινε στην εξουσία: 24 (1945-1969) Χειρότερο αδίκημα: Ο πόλεμος στο Βιετνάμ Τύπος καθεστώτος: Κομμουνιστικό Αιτία θανάτου: Καρδιακή ανεπάρκεια 

9. Pol Pot, Καμπότζη 

Αριθμός νεκρών: από 1,7 εκατ. μέχρι 2,4 εκατ. Χρόνια που παρέμεινε στην εξουσία: 4 (1975-1979) Χειρότερο αδίκημα: Γενοκτονία στην Καμπότζη Τύπος καθεστώτος: Κομμουνιστικό Αιτία θανάτου: Άγνωστη 

8. Saddam Hussein, Ιράκ 

Αριθμός νεκρών: 2 εκατ. Χρόνια που παρέμεινε στην εξουσία: 34 (1969-2003) Χειρότερο αδίκημα: Γενοκτονία των Κούρδων Τύπος καθεστώτος: Αυταρχικό Αιτία θανάτου: Εκτελέστηκε 

7. Yahya Khan, Πακιστάν 

Αριθμός νεκρών: από 2 εκατ. μέχρι 12 εκατ. Χρόνια που παρέμεινε στην εξουσία: 2 (1969-1971) Χειρότερο αδίκημα: Γενοκτονία στο Μπαγκλαντές Τύπος καθεστώτος: Στρατιωτικό Αιτία θανάτου: Άγνωστη 

6. Tojo Hideki, Ιαπωνία 

Αριθμός νεκρών: 4 εκατ. Χρόνια που παρέμεινε στην εξουσία: 3 (1941-1944) Χειρότερο αδίκημα: Γενοκτονία πολιτών κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου Τύπος καθεστώτος: Στρατιωτικό Αιτία θανάτου: Εκτελέστηκε 

5. Hirohito, Ιαπωνία 

Αριθμός νεκρών: 6 εκατ. Χρόνια που παρέμεινε στην εξουσία: 62 (1926-1989) Χειρότερο αδίκημα: Σφαγή στη Nanking Τύπος καθεστώτος: Μοναρχία Αιτία θανάτου: Καρκίνος 

4. Chiang Kai-Shek, Κίνα 

Αριθμός νεκρών: 10 εκατ. Χρόνια που παρέμεινε στην εξουσία: 18 (1928-1949) Χειρότερο αδίκημα: Σφαγές Τύπος καθεστώτος: Στρατιωτικό Αιτία θανάτου: Νεφρική ανεπάρκεια 

3. Adolf Hitler, Γερμανία 

Αριθμός νεκρών: από 17 εκατ. μέχρι 20 εκατ. Χρόνια που παρέμεινε στην εξουσία: 11 (1934-1945) Χειρότερο αδίκημα: Το Ολοκαύτωμα Τύπος καθεστώτος: Φασιστικό Αιτία θανάτου: Αυτοκτονία 

2. Joseph Stalin, USSR 

Αριθμός νεκρών: από 40 εκατ. μέχρι 62 εκατ. Χρόνια που παρέμεινε στην εξουσία: 12 (1941-1953) Χειρότερο αδίκημα: Στρατόπεδα Gulag Τύπος καθεστώτος: Κομμουνιστικό Αιτία θανάτου: Καρδιακή προσβολή 

1. Mao Zedong, 

Κίνα Αριθμός νεκρών: από 45 εκατ. μέχρι 75 εκατ. Χρόνια που παρέμεινε στην εξουσία: 34 (1943-1976) Χειρότερο αδίκημα: Η εποχή της πείνας στην Κίνα Τύπος καθεστώτος: Κομμουνιστικό Αιτία θανάτου: Καρδιακή προσβολή